ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 874 กิจการใหม่

ช่วงเวลาอาหารเที่ยง เรื่องที่จะช่วยสัตว์ป่าบนเขาเคอร์บัลที่ประสบภัยยังไง กลายมาเป็นประเด็นร้อน คนทั้งกลุ่มกำลังทานหม้อไฟร้อนๆ อยู่ การถกเถียงเป็นไปอย่างดุเดือด บูลกับนีลเซ็นถึงกระทั่งทะเลาะกัน จนถึงขั้นว่านีลเซ็นเงื้อหมัดออกมา
เพราะฝูงกุ้งมังกรอยู่รวมกัน ดังนั้นหย่อนกรงตาข่ายจับกุ้งลงไปแค่ห้าหกชั่วโมง ก็เริ่มยกขึ้นมาข้างบนได้แล้ว ตามปกติต้องใช้เวลาถึงหนึ่งวันหนึ่งคืนหรืออาจจะนานกว่านั้น
คราวนี้ใช้บริเวณที่วาฬระเบิดเป็นจุดศูนย์กลาง บริเวณรอบๆ ภายในพื้นที่ไม่กี่กิโลเมตร ล้วนแต่เป็นทุ่นลอยน้ำหลากสีสัน เมื่อสักครู่ฉินสือโอวเพิ่งจะสั่งให้ทิ้งกรงตาข่ายลงไปในน้ำกว่าแปดร้อยอัน
บูลใช้ตะขอเกี่ยวกับทุ่นลูกบอลลอยน้ำที่กำลังลอยไปตามคลื่นทะเลด้วยความแม่นยำ หลังจากดึงเชือกมา เขาก็ถอดทุ่นออก แล้วนำเชือกไปแขวนไว้บนรอกไฟฟ้า ชาร์คที่อยู่ในห้องขับเรือรับข้อมูลไปแล้ว พอเริ่มเปิดมอเตอร์ เชือกก็ถูกดึงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
น่านน้ำผืนนี้ไม่นับว่าเป็นทะเลน้ำลึก ระดับความลึกแค่ห้าสิบเมตรเท่านั้น ดังนั้นแค่ครู่เดียวก็สามารถดึงกรงตาข่ายจับกุ้งออกมาได้แล้ว ด้านในมีกุ้งมังกรขนาดแตกต่างกันอยู่ห้าหกตัว ตัวใหญ่มีขนาดประมาณสามสิบเซนติเมตรกว่าๆ ตัวเล็กมีขนาดแค่สิบกว่าเซนติเมตรเท่านั้น
ตัวที่มีขนาดกว่าสามสิบเซนติเมตรคือล็อบสเตอร์สีรุ้ง เปลือกปรากฏให้เห็นสีสันแวววาวเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า แบล็คไนฟ์และคนอื่นๆ เพิ่งเห็นกุ้งแบบนี้เป็นครั้งแรก จึงพากันร้องด้วยความประหลาดใจขึ้นมาทันที “เป็นกุ้งมังกรที่สวยมาก! พระเจ้า นี่ต้องเป็นกุ้งมังกรที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติแน่ๆ!”
พวกชาวประมงมองอย่างตั้งความหวัง พูดอธิบายพร้อมๆ กับหัวเราะฮ่าๆ บูลจับล็อบสเตอร์สีรุ้งตัวนี้เอาไว้แล้วโยนลงไปในน้ำ รวมถึงกุ้งมังกรตัวเล็กที่มีขนาดไม่ถึงตามที่กำหนดลงไปในน้ำด้วย
ตามข้อกำหนดของกรมประมงแคนาดา กุ้งมังกรที่สามารถเข้าสู่ตลาดได้จะต้องมีขนาดใหญ่กว่าครึ่งปอนด์ กระทั่งกุ้งมังกรที่เลี้ยงใบบ่อเพาะพันธุ์เอกชน ก็ต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดนี้
เห็นบูลทิ้งล็อบสเตอร์สีรุ้งลงไป แบล็คไนฟ์ก็ถึงกับตะลึงงัน เขาร้องออกมาว่า “นายทิ้งมันลงไปเหรอ? ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม? หรือสายตาฉันเสียไปแล้ว? นายทิ้งกุ้งมังกรขนาดมหึมามูลค่ามหาศาลลงไป?”
บูลจึงพูดยิ้มๆ ว่า “เพื่อน ให้เวลาฉันหน่อยได้ไหม? อีกห้านาทีนายค่อยมาบ่นฉันอีกที”
พวกชาวประมงใส่ปอกหนังไว้บนก้ามกุ้งอย่างคล่องแคล่ว หลังจากนั้นจึงโยนมันเข้าไปในกล่อง แบล็คไนฟ์เข้ามาช่วยทำงาน แต่ปรากฏว่าพอเขายื่นมือออกไป กุ้งมังกรตัวโตก็โบกก้ามใหญ่ๆ ของมันโดยพลัน ทำท่าทางเหมือนจะหนีบมือเขาไว้
โชคดีที่แบล็คไนฟ์มีปฏิกิริยาตอบสนองเร็ว เขาหดมือเข้ามาทันที ในตอนนี้ก้ามของกุ้งมังกรอยู่ติดกันกับปลายนิ้วของเขาที่ปิดเข้าหากัน ส่งเสียง ‘แก๊ก’ ออกมาอย่างดุร้าย ถ้างับโดนนิ้วมือคน คาดว่าคงจะตัดนิ้วคนออกมาได้หนึ่งนิ้วอย่างง่ายดาย
พลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนไม่ได้ปรับเปลี่ยนคุณภาพเนื้อของมันให้ดีขึ้นเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีกำลังการสู้รบของมันอีกด้วย ตอนนี้สัตว์พวกนี้จึงองอาจกล้าหาญเป็นอย่างมาก
หนึ่งกรงจับกุ้งมังกรที่มีขนาดเหมาะสมได้ห้าตัว สามารถพูดได้ว่าเป็นผลการเก็บเกี่ยวที่งดงาม บรรดาชาวประมงมีความสุขจนผิวปากออกมา แน่นอนว่าต้องเป็นเพลงดินแดนแห่งซิลเวอร์เบิร์ช บทเพลงเก่าแก่ของชาวอินเดียนแดงที่ถ่ายทอดสืบสานต่อกันมา เพื่อสรรเสริญผลเก็บเกี่ยวที่ได้ผลดี
กรงที่ถูกงมขึ้นมาต่อจากนั้น ก็มีล็อบสเตอร์สีรุ้งที่ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง คราวนี้แบล็คไนฟ์เข้าใจแล้วว่า กุ้งมังกรชนิดนี้ไม่ใช่การกลายพันธุ์ที่จะปรากฏขึ้นนานๆ ครั้ง ทว่าเป็นสินค้าพิเศษของฟาร์มปลา
ทำงานมาจนถึงตอนพลบค่ำ กรงตาข่ายจับกุ้งก็งมขึ้นมาได้แค่ครึ่งเดียว ของชนิดนี้วางง่ายแต่งมขึ้นมายาก เนื่องจากตอนงมขึ้นมาจะต้องทำอย่างระมัดระวัง เพื่อป้องกันไม่ให้เชือกพันกัน
จะปล่อยกรงตาข่ายจับกุ้งค้างคืนไว้ไม่ได้ หน้าหนาวลมทะเลพัดแรงในตอนกลางคืน ถ้าปรากฏคลื่นใต้น้ำขึ้นมา จะทำให้เกิดความยุ่งยาก ดังนั้นจึงต้องฝ่าลมทะเลที่หนาวเหน็บเพื่อเก็บกรงตาข่ายต่อไป
ฉินสือโอวเตรียมเบียร์อุ่นกับโกโก้ร้อนและเครื่องดื่มชนิดอื่นๆ เอาไว้แล้ว พวกชาวประมงนำขึ้นมาบนเรือ พวกทหารรับจ้างก็นำขึ้นมาบนเรือเช่นกัน แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม ผลัดกันพักผ่อนผลัดกันทำงาน
ทำงานอยู่อย่างนี้มาจนถึงตีสอง กรงจับกุ้งถึงได้ถูกงมขึ้นมาทั้งหมด ในห้องแช่แข็งของเรือประมงมีแต่กุ้งมังกรตัวใหญ่ท่าทางดุร้าย จำนวนมากถึงสิบตันเต็มๆ
ตามราคาตลาดในตอนนี้ ราคากุ้งมังกรแบรนด์ต้าฉินที่ประมาณการไว้ล่วงหน้าอยู่ที่ประมาณสองร้อยดอลลาร์แคนาดาต่อหนึ่งปอนด์ ดังนั้นนี่จึงเป็นรายได้มูลค่าสี่แสนดอลลาร์แคนาดา
หลังจากกลับมาถึงท่าเรือ พวกชาวประมงยังต้องนำกุ้งมังกรย้ายเข้าไปไว้ในห้องแช่เย็น ดังนั้นพอทำงานเสร็จฟ้าก็สว่างแล้ว
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีความแข็งแรงกำยำอย่างพวกชาวประมง แต่ตอนนี้พวกเขาเหนื่อยล้าจนทนไม่ไหวแล้ว ฉินสือโอวจึงให้พวกเขาหยุดพักหนึ่งวัน วันนี้พักผ่อน พรุ่งนี้ค่อยทำงาน
เขาโทรศัพท์ไปหาบัตเลอร์ ให้บัตเลอร์ส่งเครื่องบินมาเอากุ้งมังกรไป เพื่อเตรียมตัวเปิดกิจการสาขานิวยอร์ก
แผนการเปิดร้านสาขานิวยอร์กเริ่มขึ้นเมื่อเดือนตุลาคม ที่นี่คือฐานที่มั่นของบัตเลอร์ ดังนั้นเขาแทบจะไม่ต้องเปลืองแรงเลือก แค่กลับไปโทรศัพท์ก็สามารถหาสถานที่ที่เหมาะกับการทำร้านได้ เพียงแค่ตกแต่งร้านก็ใช้ได้แล้ว
บัตเลอร์นั่งเครื่องบินมาที่ฟาร์มปลา พอลงมาจากเครื่องบิน ลมหนาวที่พัดเข้ามาปะทะหน้าทำให้ชายผิวสีไว้หนวดลืมตาไม่ขึ้น เขาดึงฉินสือโอวไว้พร้อมกับพูดเสียงดังว่า “ฟัค ทำไมแคนาดาของพวกคุณมันถึงได้หนาวขนาดนี้?”
ฉินสือโอวกล่าวว่า “คุณดวงไม่ดีเองน่ะ พระเจ้าไม่ได้ให้คุณมาในวันที่อากาศดีๆ วันนี้มีกระแสลมหนาวพัดผ่านแดน ผมไม่ได้บอกคุณแล้วเหรอ ว่าให้ใส่เสื้อผ้ามาหนาๆ หน่อยน่ะ? คุณนี่ซื่อบื้อจริงๆ ดันใส่เสื้อกันลมมานี่นะ? ข้างในเสื้อกันลมคืออะไร? พระเจ้า เสื้อกั๊ก?!”
“ที่จริงผมไม่ได้วางแผนว่าจะใส่เสื้อกันลมมา ผมกลัวว่าถ้าใส่เสื้อกั๊กแล้วคุณจะไม่รู้ว่าผมมา” บัตเลอร์ร้องตะโกนออกมาว่า “เร็วๆๆ เข้า เตรียมกาแฟให้ผมหน่อย ผมขอแบบร้อนๆ เลยนะ!”
วินนี่ชงกาแฟไว้ตั้งนานแล้ว ตอนที่เธอประคองท้องเดินเข้ามา บัตเลอร์ก็รีบยืนขึ้นพูดกับเธอว่า “วินนี่ ผู้หญิงที่น่ารัก คุณนั่งลงเถอะ คุณเป็นคนที่ฉินรักนะ ผมปล่อยให้คุณเหนื่อยไม่ได้หรอก”
วินนี่เม้มปากยิ้มพูดกับเขาว่า “ฉันเป็นผู้หญิงบอบบางที่ไหนกันล่ะคะ? มาเถอะค่ะ ลองชิมองุ่นแช่แข็งดู แต่แน่นอนว่าคุณต้องทำให้ระบบย่อยของคุณอุ่นก่อนนะ ถ้าคุณกินเลยตอนนี้ ฉันคิดว่าตัวคุณต้องกลายเป็นน้ำแข็งแน่นอน”
องุ่นของฟาร์มปลาดูดซับพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนไว้ มีความสามารถในการต้านทานการเกาะตัวเป็นน้ำแข็งที่แข็งแกร่งมาก หนาวจนกลายเป็นน้ำแข็งแบบนี้ แต่ยังมีใบของต้นองุ่นบางส่วนที่ปรากฏเป็นสีเขียว ด้านบนแข็งตัวจนลูกองุ่นยังไม่เน่า กระทั่งเนื้อด้านในก็กลายเป็นน้ำแข็ง
บัตเลอร์ดื่มกาแฟอยู่ด้านข้างเตาผิง พอหันหลังเขาก็พบกับใบหน้าดุร้ายของเต่าที่กำลังจ้องมองเขาอยู่ เลยตกใจจนสะดุ้งขึ้นมาทันที เขาจึงร้องขึ้นมาว่า “นี่ตัวอะไร?”
เขาร้องตะโกนจนทำให้ราชาเจ้าป่าซิมบ้าที่กำลังนอนหมอบอยู่ในผ้าห่มข้างๆ เตาผิงตกใจกลัว ราชาเจ้าป่าลืมตาอย่างสะลึมสะลือเพราะความง่วงขึ้นมามองเขา หลังจากนั้นมันก็ตกใจจนขวัญเสีย ลักษณะท่าทางแบบชายผิวสีที่ไว้หนวดเต็มหน้าของบัตเลอร์มีอำนาจยับยั้งอย่างแท้จริง
ลูกแมวป่าปีนออกมาจากในผ้าห่มอย่างยากลำบาก หางเล็กๆ หนีบอยู่ข้างล่างก้น มันวิ่งล้มลุกคลุกคลานเข้าไปหาวินนี่ แค่ไม่กี่ครั้งก็ปีนขึ้นไปถึงบนไหล่ของเธอ ในคราวนี้มันถึงหยุดตัวลงแล้วพินิจดูบัตเลอร์อย่างละเอียด
ฉินสือโอวบอกว่าบัตเลอร์ตื่นตูมเกินไป ตกใจเต่าอัลลิเกเตอร์จนกลายเป็นแบบนี้
บัตเลอร์รู้สึกน้อยใจอย่างถึงที่สุด เมื่อก่อนมาสเตอร์มักจะซ่อนตัวอยู่ในพงหญ้าด้านนอกตลอด เขาจึงได้เจอมันเป็นครั้งแรก อีกทั้งเจ้านี่ยังตัวใหญ่ขนาดนี้ เป็นแค่เต่าจริงๆ เหรอ? แล้วดูท่าทางแล้ว ทำไมถึงได้เหมือนกับจระเข้อยู่หน่อยๆ เลยล่ะ?
มาสเตอร์ส่ายหัวอย่างหยิ่งยโส มันนอนหมอบอยู่ในน้ำ หลบซ่อนตัวต่อไป บัตเลอร์ในสายตาของมันก็เหมือนกับฉงต้า ที่มีพลังเพียงห้า[1]
พอรู้สึกตื่นตระหนกตกใจ บัตเลอร์จึงเริ่มเหงื่อออกเล็กน้อย ซึ่งช่วยกำจัดความหนาวเย็นบนร่างกายออกไป เขาหยิบองุ่นขึ้นมาสองลูก ตาเป็นประกายขึ้นมาเขากินหมดไปแล้วหนึ่งพวงด้วยความรวดเร็ว จากนั้นจึงพูดขึ้นมาว่า “รสชาติสุดยอดมาก ทั้งหวานทั้งกรอบ อีกทั้งลูกองุ่นพวกนี้ยังมีกลิ่นหอมสดชื่นอยู่ด้วย สุดยอดมากจริงๆ”
ฉินสือโอวพูดอย่างยิ้มๆ ว่า “แล้วถ้าเอาเข้าไปขายในร้านค้าล่ะ?”
บัตเลอร์จึงยักไหล่แล้วพูดกับเขาว่า “ไม่ ฉิน ผมยอมรับว่านี่เป็นผลไม้ที่ดีมาก แต่พวกเราต้องทำร้านอาหารทะเลที่ขายแต่อาหารทะเลโดยเฉพาะ เชื่อผมเถอะ มีธุรกิจบางอย่างที่ต้องตั้งใจดูแลแค่อย่างเดียว…”
“ผมหมายถึงว่า ผมสามารถบุกเบิกธุรกิจใหม่ได้” ฉินสือโอวพูดอย่างคนมีเล่ห์เหลี่ยมจัด
……………………………………………..
[1] มีพลังเพียงห้า หมายความว่า เป็นศัตรูที่อ่อนแอมากๆ