ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1013 ครึ่งทางของความสำเร็จ

พอลงน้ำก็เริ่มเร่งความเร็วทันที ฉินสือโอวว่ายออกไปห้าถึงหกร้อยเมตรในรวดเดียว จากนั้นจึงผ่อนคลายและเริ่มลดความเร็วลง
หู่จือและเป้าจือก็เคลื่อนไหวขาสั้นๆ ของพวกมันอย่างรวดเร็ว เหมือนกับปลาโลมาตัวน้อยสองตัวที่กำลังตามหลังฉินสือโอว คิดไม่ถึงว่าพวกมันไม่ตกแถวเลย
ทั้งสองคนที่อยู่บนเรือคายัคก็เริ่มกังวลขึ้นมาเล็กน้อย จึงร้องตะโกนว่า “ตอร์ปิโดตะวันออก คุณควบคุมจังหวะของคุณไว้ให้ดีที่สุด การแข่งขันเพิ่งเริ่มต้นขึ้น! คุณยังมีเส้นทางอีกยาวไกลที่ต้องไป!”
พวกเขาเป็นห่วงว่าฉินสือโอวจะหักโหมมากเกินจนเป็นตะคริวหรือสูญเสียแรง ถึงอย่างไรนี่ก็คือในทะเลและยังมีอุณหภูมิต่ำอีก ถ้ามีปัญหาฉุกเฉินอะไรเกิดขึ้น พวกเขาไม่ใช่เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์มืออาชีพ จึงไม่สามารถช่วยเหลือให้พ้นจากอันตรายได้
ฉินสือโอวหันกลับไปมอง คนที่อยู่ในระยะใกล้เขามากที่สุดยังอยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตรกว่า เขาจึงสร้างความได้เปรียบด้วยการเป็นผู้นำได้สำเร็จ
ด้วยกำลังแรงร่างกายของเขาในตอนนี้ การเร่งความเร็วอย่างต่อเนื่องจึงไม่มีปัญหาอะไร แต่เขาต้องพิจารณาถึงคนอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ ด้วย ต้องไม่แสดงออกให้เกินหน้าเกินตามากเกินไป หลักการของการเป็นคนที่มีความสามารถจะทำให้ถูกอิจฉาได้ง่ายจึงต้องเข้าใจในส่วนนี้
ดังนั้น เขาจึงแกล้งลดกำลังแรงในร่างกายและลดความเร็วลงแล้วไปด้านข้างของเรือ เขาเอื้อมมือออกไปจับเรือคายัคแล้วพูดว่า “นี่คุณ ขอเครื่องดื่มร้อนๆ สักแก้วหน่อยสิ!”
ชายหนุ่มคนหนึ่งเทโกโก้ร้อนแก้วหนึ่งให้เขาทันที ฉินสือโอวดื่มจนหมดอย่างรวดเร็ว แล้วส่งหู่จือและเป้าจือขึ้นไปบนเรือเพื่อป้อนน้ำร้อนให้พวกมัน
ด้วยความที่ติดตามเขามาตลอดทาง ชายหนุ่มทั้งสองต่างรู้สึกเอ็นดูหู่จือและเป้าจือ พวกเขาไม่เพียงแต่ป้อนน้ำร้อนให้พวกมัน แต่ยังทำบิสกิตอัดแข็งที่มีความร้อนสูงให้กับพวกมันอีกด้วย
เมื่อหู่จือและเป้าจือกินเสร็จแล้ว จากนั้นฉินสือโอวก็ผิวปาก จึงทำให้พวกมันนั่งลงและเหยียดขาขวาหน้าออกมาจับมือกับชายหนุ่มทั้งสอง
ชายหนุ่มทั้งสองมีความสุขและไม่คิดอะไรมาก สุนัขพันธุ์แลบราดอร์ริทรีฟเวอร์เป็นสัตว์ที่ฉลาดมาก การจับมือกับผู้คนเป็นทักษะพื้นฐานของมัน ซึ่งแตกต่างจากฮัสกี ตลอดชีวิตของมันแม้แต่จะจับมือยังไม่สามารถเรียนรู้ได้…
ฉินสือโอวคว้าเรือคายัคไว้และหยุดพักครู่หนึ่ง แล้วถามว่า “ข้างหลังของผมคือใคร?”
ชายหนุ่มที่ส่งเครื่องดื่มร้อนให้เขาจึงพูดว่า “เขาคือแรนส์ เคลวิน คนคนนี้เป็นคนที่ถูกจับตามองมากที่สุด เขาเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวของคุณอย่างแน่นอนเลยล่ะ คุณต้องระวังให้ดี เขาถนัดการออกแรงในช่วงครึ่งหลัง เพราะเขาเป็นนักกีฬามืออาชีพ”
ชายหนุ่มอีกคนก็เตือนด้วยความหวังดีอีกว่า “คุณไม่ควรเริ่มออกตัวเร็วขนาดนี้ มันจะทำให้คุณสูญเสียแรงในร่างกายมากเกินไป กล้ามเนื้อของคุณยังไม่ปรับตัวให้เข้ากับการเคลื่อนไหวที่มีระดับเข้มข้นแบบนี้ คุณควรจะเริ่มจากช้าไปเร็ว เหมือนกันกับคนอื่นๆ”
ฉินสือโอวหัวเราะและกล่าวขอบคุณ เขาเช็ดหน้าแล้วมองดูแรนส์ที่กำลังพยายามว่ายน้ำตามมาอยู่ข้างหลังพร้อมกับรอยยิ้มอันตรายที่ปรากฏออกมาบนใบหน้า จากนั้นเขาก็ผลักเรือคายัคออกแล้วหมุนตัวว่ายน้ำไปตามทาง
“นี่คุณเวียนหัวแล้วใช่ไหม?” ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบถาม
เมื่อฉินสือโอวออกไป หู่จือและเป้าจือก็กระโดดลงน้ำและว่ายน้ำตามหลังเขาไป
เพิ่งจะว่ายได้แค่ระยะทางสั้นๆ ฉินสือโอวจะเวียนหัวได้อย่างไร? เขาว่ายกลับไปอยู่ข้างๆ แรนส์ และลอยตัวในน้ำรักษาสมดุลของร่างกาย เขาโผล่หัวแล้วตะโกนใส่แรนส์ว่า “เฮ้ คุณนักว่ายน้ำมืออาชีพ คุณตามหลังอยู่นะ!”
มันยากที่จะมองเห็นอีกฝ่ายอย่างชัดเจนในน้ำซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร เพราะมีคลื่นซัดขึ้นลงอยู่ตลอดและยังมีแสงสะท้อนจากดวงอาทิตย์กระทบกับน้ำทะเลอีก ดังนั้นเมื่อสักครู่นี้แรนส์และฉินสือโอวจึงจำฝ่ายตรงข้ามไม่ได้
เมื่อเห็นฉินสือโอวที่เปลือยท่อนบนปรากฏตัวอยู่ข้างๆ แรนส์จึงรู้สึกประหลาดใจในตอนแรก จากนั้นก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เขาว่ายน้ำเข้าไปแล้วพูดว่า “หึหึ นี่มันก็แค่เริ่มต้น! นี่คนจีน อย่ามั่นใจไปหน่อยเลย นี่มันก็แค่เริ่มต้นเท่านั้น!”
“การเริ่มต้นที่ดีก็ถือว่าเป็นครึ่งทางของความสำเร็จ นี่คุณไม่เข้าใจเหรอ?” ฉินสือโอวพูดอย่างดูถูกเหยียดหยามพร้อมกับแกว่งแขนว่ายน้ำต่อไป เขาไม่ได้ว่ายน้ำออกไปโดยตรง แต่เขาว่ายวนรอบๆ แรนส์ประมาณสองรอบก่อนและสุดท้ายก็ส่งจูบให้แรนส์แล้วเร่งความเร็วว่ายน้ำไปข้างหน้า
แรนส์ถูกเขายั่วยุให้โมโหอย่างรุนแรง จนสบถคำหยาบออกมาเป็นจังหวะ อย่างไรก็ตามกำลังแรงของเขาก็สามารถประคับประคองให้ถึงสิบห้ากิโลเมตรได้อย่างไม่มีปัญหา เขาจึงเร่งความเร็วทันทีเพื่อพยายามไล่ตามฉินสือโอวให้ทัน
ฉินสือโอวหันกลับไปสังเกตเห็นสิ่งนี้ จึงยิ้มอย่างเย็นชาในใจ เขาแกว่งแขนและตีขาทั้งสองข้างจนน้ำสาดกระเด็น เหมือนกับเป็นตอร์ปิโดจริงๆ เขาแหวกน้ำทะเลแล้วว่ายน้ำไปข้างหน้าตามทิศทางการหมุนเวียนของคลื่นลูกใหญ่และสะบัดแรนส์ออกไปได้สำเร็จ
แรนส์พยายามไล่ตามอย่างสุดความสามารถ แต่ตามอย่างไรก็ตามไม่ทัน ในใจเขาทั้งโกรธและเกลียดมาก เขากัดฟันอดทนไว้เพราะต้องการพยายามตามฉินสือโอวให้ทัน
หลังจากไล่ตามได้กว่าสิบนาที แรนส์จึงเริ่มท้อใจและพบว่านี่มันเป็นไปไม่ได้ เขาตามชายคนนี้ไม่ทันจริงๆ!
มันแปลกประหลาดมาก แรนส์มองไปที่แผ่นหลังอันแข็งแรงของฉินสือโอวด้วยความพร่ามัวเพราะเต็มไปด้วยแสงแดดในน้ำทะเล ทันใดนั้นก็นึกถึงเอียน โธร์ป คู่ต่อสู้ที่เขาเคยพบในโอลิมปิกปี 2004
โธร์ปเป็นนักกีฬาว่ายน้ำระดับสมบัติแห่งชาติของออสเตรเลีย ในช่วงห้าปีก่อนและหลังศตวรรษที่ 21 เขาได้เป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญในวงการว่ายน้ำของโลก จึงทำให้ผู้คนจำนวนมากพ่ายแพ้อย่างยับเยินต่อหน้าเขาและแรนส์ก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย
แน่นอนว่าแรนส์เป็นคู่ต่อสู้ที่ไม่ได้เป็นที่นิยมเท่าไรนักและก็ไม่ได้เป็นภัยต่อตัวโธร์ปสักนิดเลย
สาเหตุที่อยู่ๆ ก็มีความคิดที่กะทันหันนี้ขึ้นมา เป็นเพราะตอนที่แรนส์เข้าร่วมการแข่งขันว่ายน้ำระยะสองร้อยเมตรในโอลิมปิกที่เอเธนส์ เขาได้อยู่ร่วมกลุ่มเดียวกับโธร์ปและยังอยู่ใกล้กับลู่ว่ายน้ำ
ในช่วงการแข่งขัน โธร์ปได้สร้างความประทับใจให้กับแรนส์นั่นก็คือตอร์ปิโด และตอนนี้ฉินสือโอวก็ให้สิ่งนี้กับเขา คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เขาประทับใจได้ขนาดนี้!
แรนส์ส่ายหัวและสลัดความคิดไร้สาระนี้ออกไป ก็แค่คนผิวเหลืองจะเทียบเท่าราชาแห่งวงการว่ายน้ำของโลกได้อย่างไร? เขาดูถูกเหยียดหยามในใจและรวบรวมแรงเพื่อเตรียมไล่ตามต่อไป เขาเชื่อว่าชนชาติผิวเหลืองไม่สามารถมีกำลังแรงว่ายน้ำอย่างต่อเนื่องได้ถึงระยะทางสิบห้ากิโลเมตร และจากนี้เขาต้องมีโอกาสแซงได้อย่างแน่นอน!
แต่เขาก็ยังตามฉินสือโอวไม่ทัน สุนัขพันธุ์แลบราดอร์ริทรีฟเวอร์ที่มีขนสีเหลืองสองตัวว่ายตามหลังเขามาติดๆ จากนั้นก็ว่ายวนรอบๆ เขาสองรอบและสะบัดหัวใส่แล้วจากไปอย่างสง่าผ่าเผย…
“แม่เจ้า!” อยู่ๆ แรนส์ก็โมโหขึ้นมาอย่างแรง แน่นอน เขารู้ว่าใครเป็นคนเลี้ยงสุนัขสองตัวนี้!
แรนส์ที่กำลังโกรธจัดก็เกิดความคิดที่จะแซงหน้าฉินสือโอวอีกครั้ง แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถไล่ตามชายที่อยู่ข้างหน้าคนนั้นได้
หลังจากว่ายน้ำออกไปได้ห้ากิโลเมตร ฉินสือโอวไม่ได้เร่งความเร็วอีก แต่ก็ไม่ได้ลดความเร็วลงด้วยเช่นกัน เขาใช้ความเร็วพอประมาณในการว่ายน้ำ
หลังจากแรนส์ว่ายน้ำออกไปได้ห้ากิโลเมตรกลับรู้สึกว่าท่าไม่ดี เพราะจังหวะของเขาเริ่มมั่วไปหมดแล้ว! ยิ่งไปกว่านั้นเขาประเมินสมรรถภาพร่างกายของตัวเองในตอนนี้สูงเกินไป ถึงอย่างไรเขาก็อายุสี่สิบกว่าแล้ว กำลังแรงของร่างกายก็ลดลงอย่างรวดเร็ว เดิมทีเขาคาดว่าจะออกแรงในช่วงครึ่งหลัง แต่ตอนนี้ไม่มีทางแสดงมันออกมาแล้ว!
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผู้เข้าร่วมการแข่งขันทั้งหมดต่างก็พยายามดิ้นรนต่อสู้ในน้ำอย่างสุดชีวิต แรนส์ลดความเร็วลงเพื่อให้ตัวเองได้ยืมใช้พลังของคลื่นในการว่ายไปอย่างช้าๆ และฟื้นฟูกำลังแรงของเขาไปด้วย เมื่อทำเช่นนี้ คนข้างหลังที่ยังคงรักษาความเร็วเท่าเดิม ก็จะค่อยๆ เข้าใกล้เขามากขึ้น จากนั้นก็แซงเขาได้สำเร็จ…
“แรนส์ สู้ๆ!” คนแรกที่แซงแรนส์คือเซลต้านักกีฬาคนผิวดำ ระดับการว่ายน้ำของเขาจริงๆ แล้วอยู่ในระดับปานกลาง คนผิวดำเป็นชนชาติที่ไม่เหมาะกับกีฬาว่ายน้ำมากที่สุด แต่เขาก็อดทนได้ดี มีกำลังแรงเต็มที่ ซึ่งในหมู่นักกีฬาว่ายน้ำมือสมัครเล่นยังถือว่าเป็นผู้ที่มีฝีมือสูง
แรนส์มองไปที่แผ่นหลังอันดำสนิทของเซลต้า เขากัดฟันด้วยความโกรธแค้นในใจ
แต่ช้าก่อน เขาไม่ค่อยโกรธแค้นคู่ต่อสู้เท่าไรแล้ว เพราะคนแซงหน้าเขามีมากขึ้นเรื่อยๆ และเขาก็โกรธแค้นไม่ลงแล้ว
“แรนส์ สู้ๆ ฉันรอนายอยู่ข้างหน้า!”
“แรนส์ ดึงศักยภาพของนายออกมา ไม่ต้องรักษาให้พวกเรา!”
“เพื่อนรัก นายต้องการปล่อยให้เรานำไปก่อนสักพักแล้วค่อยเร่งแซงเราทีหลังใช่ไหม? โอเคๆ งั้นก็ให้ฉันนำหน้าไปก่อนสักพักแล้วกัน!”
เมื่อเห็นเงาของแต่ละคนที่ว่ายนำหน้าตัวเองไป แรนส์ก็รู้สึกอยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง จึงทำได้เพียงอ้าปากและตะโกนออกไปว่า “แม่เจ้าโว้ย…”
ทันใดนั้นคลื่นลูกใหญ่ก็ซัดเข้ามา ในขณะที่แรนส์กำลังอ้าปากพอดี เขาจึงถูกน้ำทะเลซัดเข้าไปในปากและสำลักออกมา…
…………………………………………….