ตั้งแต่หลังจากการเรียนวันแรกจนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วหนึ่งอาทิตย์ การเวลานั้นผ่านไปเร็วจริงๆ
การเรียนของผมและคาเอลนั้นจัดได้ว่าราบรื่น ส่วนใหญ่ของการเรียนนั้นจะเป็นสิ่งที่ผมกับคาเอลเรียนมาจากที่บ้านเรียบร้อยแล้ว แม้แต่วิชามอนส์เตอร์วิทยาผมเองก็สบายมาก เพราะที่บ้านของผมมีห้องสมุดภาพมอนส์เตอร์อยู่ ผมที่จำได้อยู่แล้วจึงไม่ได้ลำบากอะไร แต่คาเอลก็มีติดขัดบ้างเพราะไม่ได้อ่านหนังสือเล่มเดิมซ้ำๆบ่อยเท่าผม
ส่วนในเรื่องความสัมพันธ์กับคนอื่นๆนั้น…
จะบอกว่าดี มันก็ไม่เชิงแฮะ เพราะหลังจากวันที่ผมได้ฝึกกับไอร่าในวันนั้นก็ค่อนข้างสนิทกับไอร่า ผมก็เลยเล่าความจริงเรื่องไอร่าใช้เวทย์ไฟบอลเผารุ่นพี่ให้คนอื่นๆฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ คนอื่นๆก็เลยรู้สึกผิดและอยากจะขอโทษไอร่า แต่ก็ไม่กล้ากัน แน่นอนว่าตัวผมก็ได้คุยกับไอร่าแล้วว่า คนอื่นๆรู้สึกผิดที่เข้าใจไอร่าผิดไป เลยอยากให้ไอร่าไปคุยกับคนอื่นๆเพื่อให้สบายใจกันทั้งสองฝ่าย แต่ไอร่าก็ตอบกลับมาว่า
“ชั้นไม่จำเป็นต้องคุยสักหน่อย พวกนั้นเข้าใจชั้นผิดเอง ช่วยไม่ได้”
และไอร่าบอกมาแบบนั้นก็เลยไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นต่อไป ผมก็เลยเอาไปบอกกลุ่มไลม์ว่าไอร่าว่ามาอย่างนี้ สุดท้ายก็เลยยิ่งไม่กล้าคุยกับไอร่ายิ่งกว่าเดิม
แต่ว่าความสนิทระหว่างผมกับคนอื่นๆก็ถือว่าปกติดี แค่ความสัมพันธ์ระหว่างไอร่ากับคนอื่นๆมันจะพูดยากสักหน่อยแค่นั้นเอง
ถึงจะว่าอย่างนั้น แต่ผมคาเอลไอร่าและไคก็เป็นกลุ่มเพื่อนกันได้ล่ะนะ จะว่ายังไงดี
เพราะว่าผมกับคาเอลสนิทกันมากๆอยู่แล้ว และผมที่เป็นผู้หญิงก็สนิทกับไอร่า คาเอลก็สนิทกับไค และเพราะอย่างนั้นไอร่าที่ไม่มีเพื่อนนอกจากผมกับไคที่เป็นคนท่าทางคุยด้วยยากแต่สนิทกับคาเอล
ก็เลยกลายเป็นว่ากลุ่มเพื่อนที่อยู่ด้วยกันบ่อยๆมีแค่สี่คนเท่านั้น
“ไอร่าสนใจลองทำข้าวกล่องมาทานตอนกลางวันด้วยกันไหมคะ”
“ยุ่งยากออก”
“แต่มันประหยัดเงินดีนะครับไอร่า”
“นายพูดอย่างนี้ ฉันที่ซื้อข้าวมากินกับพวกนายตลอดก็ดูแย่เลยไม่ใช่เหรอ”
“ถ้าอย่างนั้นคุณไคจะลองทำข้าวกล่องมากินด้วยกันไหมล่ะคะ”
“ไม่ล่ะ ยุ่งยากออก”
ไคตอบผมด้วยคำเดียวกับไอร่า และไอร่าก็พยักหน้าเห็นด้วย
คำพูดคำจาคล้ายๆกันเลยแฮะ
“อืม…ถ้าอย่างนั้นไคไม่ลองขอให้เพื่อนร่วมหอทำล่ะครับแล้วก็ใช้แรงทำงานแลกกันไป”
ไคที่ได้ยินคาเอลพูดแบบนั้นก็เบนหน้าหนี
“เอ่อ…เรื่องนั้นคงเป็นไปไม่ได้ล่ะนะ ฉันไม่ได้เหมือนนายนะที่นอนห้องเดียวกับมากิน่ะ”
“หา? นี่เธอนอนห้องเดียวกันกับคาเอลเหรอมากิ ไม่เห็นบอกชั้นเลย”
“เอ…เรื่องนั้น มัน…น่าอายที่จะเล่าไม่ใช่เหรอคะ แฮะๆ”
เหมือนตอนที่ผมเล่าให้ไลม์ฟังเลย เพราะงี้แหละถึงไม่อยากเล่า
“ก็เธอบอกว่าจะเป็นเพื่อนกับชั้น นั่นก็คือต้องเล่าไม่ใช่หรือไง!”
“หวา อย่าเขย่าสิคะ เพิ่งกินข้าวไปเอง”
“ชิ”
ความสัมพันธ์ของพวกผมตอนนี้ก็ประมาณนี้แหละ
และเวลาฝึกสู้ด้วยกันเอง หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้คู่กับคนอื่นเลยนอกจากไอร่า เพราะคนอื่นไม่กล้าฝึกด้วยกันกับไอร่าเลยสักคน ยกเว้นแต่ไคกับคาเอลล่ะนะที่ไม่กลัว แต่ก็ยกให้ผมฝึกกับไอร่าแทนตลอด เพราะสองคนนั้นคิวทองล่ะ เพราะใครๆกับอยากฝึกกับทั้งสองคนด้วยความเก่งของทั้งสองคนล่ะนะ
แต่ฝั่งผู้หญิงนั้นเพราะว่าไม่ค่อยกล้าสู้หน้าไอร่า ก็เลยกลัวไอร่าไปด้วยเพราะอย่างนั้นเลยเป็นอย่างที่บอกไป
“วันนี้ก็ใช้ดาบอีกแล้วเหรอ”
“เพราะว่ารู้สึกไม่ก้าวหน้าเรื่องเวทย์มนต์มาสักพักใหญ่ๆแล้ว ก็เลยอยากจะฝึกดาบให้หนักขึ้นยังไงล่ะคะ”
“พยายามเข้าล่ะ”
หลังจากวันนั้นผมก็พยายามใช้ดาบอย่างเดียวมากกว่าในการฝึก อย่างที่บอกไป ผมรู้สึกตัวเองไม่ได้ก้าวหน้าเรื่องเวทย์มนต์เลยสักนิด อาจจะเป็นเพราะตอนนี้ผมเพิ่งเริ่มเรียนมาได้หนึ่งอาทิตย์และวิชาเรียนเวทย์มนต์มันเรียนอาทิตย์ละหนึ่งครั้งแถมเป็นการเรียนสำหรับคนที่ยังไม่เคยเรียนเวทย์มนต์เลยด้วยซ้ำ ถ้ามันเป็นแบบนี้อีกสักสองสามปีเลยล่ะกว่าผมจะได้เรียนขั้นต่อไป
เพราะอย่างนั้นผมก็เลยใช้แต่ดาบในช่วงนี้ และแน่นอนว่าไอร่าเองก็เป็นนักเวทย์ที่เก่ง ในหนึ่งอาทิตย์นี้ผมฝึกกับไอร่าอยู่หกวัน ผมแพ้ไอร่าไปสี่วัน ดาบอย่างเดียวสามวัน อีกหนึ่งวันผมใช้ดาบกับเวทย์มนต์ และเพิ่งชนะในสองวันหลัง ก็คือดาบกับเวทย์มนต์และอีกวันคือเวทย์มนต์อย่างเดียว
ที่ผมแพ้ไปขนาดนั้นไม่ใช่ว่าผมไม่เก่งดาบหรืออะไรหรอกนะ คนอื่นๆที่ดูผมฝึกกับไอร่ามาคุยกับผมทีหลังแล้วบอกว่า
“มากิจังเก่งมากเลยนะคะชั้นคงสู้มากิจังไม่ได้แน่นอน แต่คุณไอร่าเองก็เก่งมากเหมือนกัน”
ถ้าผมใช้ดาบอย่างเดียวไอร่าสามารถใช้ระยะทางทำให้ผมเกิดปัญหาในการเข้าหาตัวได้ง่ายมากๆ เพราะไอร่าเป็นคนที่ร่ายเวทย์ได้ไว และร่างกายแข็งแรงตามฉบับเผ่าสัตว์ป่า ถึงผมจะเน้นการเข้าหาตัวไอร่าก็จะยังคงใช้สัญชาตญาณหลบการโจมตีของผมได้เกือบทั้งหมดและใช้เวทย์โจมตีสวนกลับในระยะเผาขนทำให้ผมต้องถอยไปตลอด
แต่ปัญหาคือตัวผมไม่ถนัดการใช้ดาบที่เป็นลักษณะของดาบสองคมเท่าไหร่
ในตอนที่ผมการสู้กับมอนส์เตอร์ผมใช้ดาบเรเปียร์อยู่ตลอดและสิ่งที่ผมทำก็คือการแทงเพื่อฆ่าอีกฝ่าย
พอเป็นการฝึกกับคนด้วยกันจริงๆแบบนี้ผมต้องยั้งมือเอาไว้เลยไม่ค่อยชินเท่าไหร่ แถมดาบก็เป็นดาบไม้ ลักษณะการใช้งานมันไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่
พอคิดดูดีๆแล้ว แบบนี้ก็เท่ากับว่าผมจะไม่ก้าวหน้ากับเรื่องดาบและเวทย์มนต์เลยนี่นา ทำยังไงดีเนี่ย
“ไฟบอล”
“อ๊ะ! อูยย…”
“เธอ…ดูใจลอยๆนะมากิ”
“อืม…ก็นิดหน่อยค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นเราไปนั่งพักกันเถอะ อ๊ะ ทะ..ที่ชั้นชวนไปนั่งน่ะ ไม่ใช่เพราะว่าชั้นเป็นห่วงเธอหรอกนะ แต่เป็นเพราะเธอน่ะดูไม่มีสมาธิทำให้ถึงชั้นฝึกกับเธอต่อไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรหรอกนะ! หึ!”
จ้า แม่เด็กซึนเดเระ
จากนั้นผมกับไอร่าก็ไปนั่งพักที่เดิม
และไอร่าก็เท้าคางมองเด็กผู้ชายเหมือนเคย
“เล่าให้ฟังที”
“เล่าอะไรเหรอคะ”
ไอร่าที่นั่งดูพวกผู้ชายฝึกอยู่ดีๆก็เปิดประเด็นขึ้นมา
“เห็นเธอดูมีอะไรกวนใจ เล่าให้ฟังที อย่าคิดว่าชั้นเป็นห่วงล่ะ”
“อืม… พอคิดได้ว่าดาบที่ฝึกตอนนี้มันไม่คล้ายกับการฝึกดาบที่ถนัดแล้วมันก็เลยทำให้รู้สึกท้อขึ้นมาน่ะค่ะ แถมเวทย์มนต์เองก็คงต้องรออีกหลายปีเลย กว่าจะได้เรียนอะไรที่มันระดับสูงกว่าที่เป็นอยู่”
“นั่นสินะ แต่การฝึกนี้ชั้นว่าเธอก็ได้ประโยชน์ดีนะ”
“ยังไงเหรอคะ”
“ชั้นน่ะเป็นนักเวทย์ เธอเองก็ใช้ทั้งดาบและเวทย์ จากการที่ได้ลองสู้กับเธอตอนที่ใช้ดาบ เธอก็ดูจะยั้งมือเอาไว้ตั้งเยอะ แต่บางทีเธอก็ไม่รู้ว่านักเวทย์คนอื่นๆจะสู้กับนักดาบยังไง พอเธอสู้กับชั้นหลายๆครั้ง เธอก็ชนะชั้นได้ในที่สุดถึงจะใช้เวทย์มนต์เข้าช่วยก็เถอะ แต่ผลลัพธ์คือเธอชนะชั้น เพราะเธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าการสู้ของชั้นมันเป็นยังไง นั่นเป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่เหรอ”
ไอร่าพูดให้กำลังใจผมโดยที่ตาก็ยังคงมองเหล่าเด็กผู้ชายที่กำลังฝึกกันอยู่
“ขอบคุณนะคะไอร่า ที่ให้กำลังใจกันแบบนี้ ซาบซึ้งสุดๆไปเลยค่ะ อย่างที่คิดเลย ไอร่านี่น่ารักจริงๆนั่นแหละ”
“หะ..หา!? ชะ..ชมชั้นว่าน่ารักหลายครั้งแล้วนะ นี่เธอชอบผู้หญิงด้วยกันหรือไงมากิ”
ขอโทษนะไอร่า ผมน่ะไม่ชอบเด็กหรอกนะ
“เอ… ก็เปล่านี่คะ แต่ไอร่าน่ารักจริงๆ เพราะอย่างนั้นมันก็ไม่น่าจะเป็นอะไรนี่คะ”
“พวกมนุษย์นี่แปลกจริงๆ…ไม่สิเธอก็เป็นเหมือนชั้นแต่โตที่นี่นี่นะ แล้วถ้าอย่างนั้นปกติเธอก็ชมคนอื่นๆอย่างนั้นเหรอ”
“ก็น่าจะมีแค่ไอร่ากับคาเอลนี่แหละค่ะ”
“โห? เล่าเรื่องนั้นให้ฟังด้วยสิ เรื่องของเธอกับคาเอลน่ะ”
พอผมพูดว่าผมเคยชมคาเอล ไอร่าก็หูกระตุกเลยล่ะ
“ก็…คาเอลน่ะ น่ารักมากเลยนี่คะ ดูนั่นสิคะ”
ผมชี้คาเอลที่กำลังฝึกอยู่กับ…ใครน่ะ อ๋อ ชื่อเอนก้าอะไรสักอย่าง
ไม่รู้ล่ะ อีกคนน่ะช่างเถอะ แต่คาเอลน่ะ น่ารักมากเลยนะ ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่เวลาผมมองคาเอลแล้วจะต้องมีคำว่าน่ารักโผล่ขึ้นมาในหัวตลอดเลย แบบ
คาเอลน่ารักอะ ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีจริงๆ เวลาคาเอลฝึกกับคนอื่นแล้วพอได้เป็นคนมองอย่างเดียวแล้ว รู้สึกเหมือนคาเอลจะเป็นคนเดียวที่เวลามองผ่านๆจะต้องสะดุดตา
“น่ารักเหรอ…ชั้นว่าน่าจะเธอคนเดียวแล้วล่ะ ไม่สิ เขาก็น่ารักนะแต่สำหรับชั้นเขาน่าจะเหมากับคำว่าหล่อมากกว่าอีก”
“ไม่สิคะ คาเอลน่ะถึงจะเป็นเด็กหล่อก็จริง แต่น่ารักกว่าเห็นๆเลยนะคะ รอยยิ้มขี้เล่นแต่พอได้อยู่ใกล้ๆหรือสนิทกันมากๆแล้วเขาก็เป็นคนที่อบอุ่นมากๆเลยนะคะ มีความเอาใจใส่ดีตลอดเลยล่ะ เรียกได้ว่าเป็นความน่ารักที่ศักดิ์สิทธิ์เลยล่ะค่ะ”
เพราะในตอนที่ผมเจอกับคาเอลครั้งแรก ผมถึงกับคิดว่าคาเอลเป็นเด็กผู้หญิง นั่นเท่ากับว่าคาเอลนั้นน่ารักมากๆชนิดที่ว่ายังเข้าใจผิดกันได้ ถึงตอนนี้จะผมสั้นแล้ว แต่ความน่ารักนั้นก็ยังไม่หายไปไหนแค่มีความหล่อมากขึ้นเท่านั้นเอง
“อุหวา…เธอคลั่งรักหรือไงเนี่ย”
“ไม่ใช่ค่ะ! ก็คาเอลน่ารักจริงๆนี่คะ”
“อะๆ ช่างมันเถอะเธอน่ะชอบผู้ชายน่ารักอย่างนั้นสินะ บางทีนั่นอาจจะไม่ใช่แนวชั้นน่ะ”
เอ่อ…ไม่สิ คือผมไม่ได้ชอบผู้ชายนะ…แต่คาเอลน่ะน่ารัก นั่นคือสิ่งที่ผมจะสื่อ…
“ยังไงก็ตาม ตอนนี้เหมือนอาจารย์จะปล่อยให้กลับหอได้แล้ว เจอกันพรุ่งนี้นะ”
“อ๊ะ…ค่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะคะไอร่า”
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับมากิ ทำหน้าเครียดๆ”
“อือ คุยกับไอร่ามาน่ะ”
ตอนนี้ผมกับคาเอลเพิ่งเก็บของเสร็จและกำลังเดินกลับหอ
“อย่าบอกนะครับว่าตีกันเล่นอีกแล้ว”
“เปล่าหรอก เป็นเรื่องที่ชั้นไม่ค่อยก้าวหน้าทั้งเรื่องดาบและเวทย์มนต์น่ะถึงไอร่าจะให้กำลังใจมาแล้ว แต่ก็ยังท้ออยู่ดีน่ะ”
ผมพูดพร้อมถอนหายใจออกมา
จะให้คาเอลรู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเป็นเรื่องที่ผมไปชมหมอนี่ให้คนอื่นฟังว่าน่ารัก
“ไม่เป็นไรหรอกนะครับมากิ เรื่องนั้นน่ะ”
คาเอลดึงผมเข้าไปใกล้ๆแล้วเอามือลูบหัว
“ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเก่งขึ้นเท่าไหร่เหมือนกันครับ แต่เราจะเก่งปุบปับเลยนั่นก็คงเป็นไปไม่ได้เหมือนกัน และเพราะแบบนั้นผมจะคอยเป็นกำลังใจให้ เรามาเติบโตไปด้วยกันนะครับ”
“อือ… เข้าใจแล้ว ว่าแต่…ทำแบบนี้มันน่าอายออก เอามือออกไปได้ไหม”
“อ๊ะ ขอโทษครับ เผลอไป แฮะๆ”
“อื้อ ไม่เป็นไรหรอก”
นั่นสินะ บางทีอาจจะเป็นเพราะผมเก่งขึ้นมาไวจนเกินไป ทำให้ตอนนี้รู้สึกถึงทางตันเอาง่ายๆ หลังจากนี้คงต้องค่อยเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ไม่สิ โตไปพร้อมกับคาเอลอย่างนั้นสินะ
พอคิดได้แบบนี้ก็อารมณ์ดีขึ้นมาเลยแฮะ หมอนี่นี่น่ารักจริงๆ
“อ้าว นั่นไคกับไอร่านี่ครับมากิ เราเข้าไปหาดีไหมครับ”
ผมมองไปตามทางที่คาเอลชี้ เห็นไคกับไอร่ากำลังเดินอยู่ด้วยกัน
ภาพหายากเลยนะเนี่ยปกติ สองคนนี้ ถ้าไม่อยู่ด้วยกันกับพวกผม ก็มักอยู่คนเดียวมากกว่า
“เข้าไปหากันเถอะ”
“ดีครับทั้งสองคน”
“โอะ..โอ้ ทั้งสองคนมาทำอะไรกันแถวนี้ล่ะ”
“กลับห้องค่ะ ทั้งสองคนล่ะคะ”
“อ้อ… พอดีฉันเดินมาเจอไอร่าพอดี แล้วทางกลับห้องมันทางเดียวกันน่ะ อะฮะ อะฮะ เฮ้ยเธอพูดไรบ้างดิ”
“ไม่อะ”
น่าสงสัยชะมัด เหมือนกำลังปิดบังอะไรสักอย่าง
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ไปด้วยกันนะครับ ผมสองคนก็จะไปทางนี้พอดี”
“อืม…”
หลังจากนั้นพวกผมสี่คนก็เดินไปเรื่อยๆจนถึงตึกที่ผมอยู่ในที่สุด
ที่ผมอยู่เหมือนจะเป็นคนที่ได้รับจดหมายโดยเฉพาะสินะ เห็นว่ามีแค่ไม่กี่ห้องที่มีคนอยู่ด้วยสิ
แต่ถ้าระดับสองคนนี้ก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องแปลกล่ะนะ
และจนในที่สุดของผมกับคาเอล
“ถึงห้องของพวกเราแล้วค่ะ แล้วเจอกันนะคะ”
“อะ…อือ เจอกันพรุ่งนี้นะมากิ”
ไอร่าหันมาโบกมือให้ผม
ผมไขกุญแจแล้วเข้าไปในห้องพร้อมกับคาเอล
“พรุ่งนี้ผมอยากจะจับคู่กับมากิล่ะ”
“นั่นสินะ เราก็ไม่ได้ฝึกด้วยกันนานแล้วนี่นา”
“ปราณีผมด้วยนะครับพรุ่งนี้”
“นายนั่นแหละ ออมมือให้ชั้นด้วยล่ะ อ๊ะ ถ้างั้นเราต้องบอกสองคนนั้นก่อนสิ อย่างน้อยก็ให้สองคนนั้นฝึกกันเองล่ะเนอะ”
“ได้ครับ ตอนนี้ทั้งสองน่าจะเดินไปไม่ไกล เดี๋ยวผมไปบอกให้เอง”
จากนั้นคาเอลก็เปิดประตูแล้วเดินออกไปโดยที่ยังเปิดค้างเอาไว้
“ทั้งสองคน! อ้าว…”
เสียงแบบนี้…มีอะไรหรือเปล่านะ
ผมชะโงกหน้าออกไปดูเหตุการณ์ข้างนอกจึงได้เห็นว่าไคกับไอร่ากำลังเข้าห้องเดียวกัน ซึ่งห้องนั้นเป็นห้องข้างๆผม
“เออ…เฮ้ย โทษว่ะคาเอลมากิที่ไม่ได้บอกว่าอยู่กับไอร่า”
“อาฮะฮะ…”
“แหมตายจริง ทำไมไม่บอกเพื่อนบ้างล่ะคะไอร่า ว่าอยู่ห้องเดียวกับผู้ชายน่ะ”
“ก็…เรื่องนั้นน่ะมันน่าอายที่จะเล่า ใช่ไหมล่ะ แฮะๆ”
“ไม่ต้องมาแฮะๆเลยนะคะไอร่า!”
“อ๊าา! อย่าเขย่าชั้นแบบนี้นะ!”
“นี่แหนะๆๆ!”
“อย่าคิดมากเลยครับไค เรื่องปกติครับ ฮะๆ”
“ดูสภาพนายหลังไปป่าวประกาศแล้วจะไม่ให้คิดมากได้ไงวะเนี่ย…”
—–
ช่วงนี้ผมติดกิจกรรมเวลของแรคอยู่ ถ้าผมหายไปในอาทิตย์หน้าล่ะก็ ไปตามผมได้ในเกมนะครับ อยู่เมืองนักดาบเซิฟเคออส ไปลองสุ่มๆถามหาได้ 555555
![[นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suru](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/08/นิยายแปล-WN-Love-Comedy-manga-ni-haitte-shimatta-no-de-oshi-no-make-Heroine-o-zenryoku-de-shiawase-ni-suru-214x300.webp "[นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suru")
