ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1126

หลังจากลงจากรถ มองดูซ่งหวั่นถิงขับรถออกจากTomson Riviera ยืนอยู่ที่นั่นนานกว่าสิบวินาที ก่อนจะหันกลับมาและเข้าสู่ประตูของTomson Riviera
เมื่อเขากลับไปถึงบ้าน ภรรยาของเขาเซียวชูหรันได้อาบน้ำและนอนอ่านหนังสืออยู่ในห้องนอน
เมื่อเห็นเย่เฉินกลับมา เซียวชูหรันยิ้มและถามว่า “งานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนคุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
ในใจเย่เฉินรู้สึกผิดปกติเล็กน้อยและตอบว่า “งานเลี้ยง ก็ไม่เลว…”
เซียวชูหรันไม่รู้ว่าเป็นวันเกิดของซ่งหวั่นถิง เหตุผลหลักคือเย่เฉินไม่ต้องการให้เธอคิดมากเกินไปดังนั้นเขาจึงไม่พูด
เซียวชูหรันไม่ได้สังเกตเห็นอะไรผิดปกติของเย่เฉิน เธอวางหนังสือในมือลง มองไปที่เย่เฉินและพูดด้วยความเขินอาย “สามี ฉันขออะไรคุณหน่อยได้ไหม?”
เย่เฉินรีบพูดว่า “กับสามีคุณจะเกรงใจอะไรกัน มีอะไรพูดมาได้เลย”
เซียวชูหรันกล่าวว่า “ฉันมีเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายที่กำลังจะแต่งงานเร็วๆนี้ วันนี้เธอมาที่ทำงานของฉันเพื่อส่งการ์ดเชิญให้ฉัน คุณไปกับฉันหน่อยได้ไหม?”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ได้แน่นอน ผู้ชายหรือผู้หญิง?”
“ผู้หญิง” เซียวชูหรันกล่าว “ตอนที่เราอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เราเคยนั่งโต๊ะเดียวกันมา”
เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวว่า “ในเมื่อเป็นงานแต่งงานของเพื่อนร่วมโต๊ะของคุณ งั้นต้องไปแน่นอน!”
เซียวชูหรันลังเลและพูดว่า “อืม สามี ฉันมีอีกอย่างที่อยากจะขอให้คุณช่วย…”
เย่เฉินกล่าว “พูดมาได้เลย”
เซียวชูหรันกล่าวอย่างจริงจังว่า “เพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายคนนี้ชีวิตไม่ค่อยดี ครอบครัวเป็นครอบครัวที่รักลูกชายมากกว่าลูกสาว ไม่ค่อยสนใจเธอมากนัก และคราวนี้เธอแต่งงานเพราะมีลูก ดังนั้นครอบครัวของสามีจึงดูถูกเธอ วันนี้เธอมาขอให้ฉันขับรถ BMW เพื่อเป็นรถนำหน้าสำหรับส่งเธอในงานแต่งงานสู่ขอของเธอ เธออาจคิดว่ารถ BMW นั้นหรูหรามากแล้ว แต่คุณก็รู้ว่าทุกวันนี้ในเมืองแต่งงาน สำหรับรถนำทีมวิวาห์อย่างน้อยก็เป็นรถหรูระดับล้านกว่าๆ ไม่มีหรอกใช้บีเอ็มดับเบิลยู ซีรี่ส์ 5 เลยอยากขอคุณช่วยยืมรถหรูสองคันก่อนหน้านี้กับประธานหวัง ประธานฉินหน่อยได้ไหม เป็นรถนำหน้าให้เธอ…”
เย่เฉินถามด้วยความประหลาดใจ “ยืมรถไม่มีปัญหา ผมไม่เคยได้ขับตั้งแต่งานแสดงรถยนต์ครั้งนั้น แต่ ภรรยา ผมเคยได้ยินแต่ทีมรถสู่ขอเท่านั้น ผมไม่เคยได้ยินทีมรถสำหรับส่งเจ้าสาวนิ มันเป็นกฎอะไร?”
เซียวชูหรันกล่าวว่า “เพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของฉันเมื่อก่อนพักอยู่ในโรงเรียน บ้านของเธออยู่ในเขตรอบๆจินหลิง น่าจะเจ้าบ่าวเป็นคนพาทีมรถมารับเธอ แต่เพราะครอบครัวของเจ้าบ่าวดูถูกเพื่อนร่วมชั้นของฉัน จึงตั้งกฎที่ไม่เป็นกฎออกมา บอกว่าถึงตอนนั้นจะไม่ไปรับแล้ว ให้ครอบครัวฝ่ายหญิงส่งมาที่โรงแรมเอง ดังนั้นจึง…”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “ครอบครัวของเจ้าบ่าวทำเกินไปแล้ว คนอื่นกำลังตั้งท้องลูกของเขา แต่ตอนแต่งงาน พวกเขากลับไม่ไปรับเจ้าสาว?”
เซียวชูหรันถอนหายใจ “ช่วยไม่ได้ เพื่อนร่วมชั้นของฉันก็อึดอัดเช่นกัน ครอบครัวของฝ่ายชายคนนั้นดูถูกเธอและไม่ยอมให้สินสอดแม้แต่น้อย พ่อแม่ของเธอยังคาดหวังให้เธอได้สินสอดเมื่อเธอแต่งงาน เพื่อที่จะซื้อบ้านให้น้องชายของเธอ แต่คนอื่นไม่ให้สักบาท ดังนั้นคนในครอบครัวของเพื่อนร่วมชั้นของฉันจึงไม่ต้องการให้เธอแต่งงาน แต่เพื่อนร่วมชั้นของฉันก็ยืนยันที่จะแต่งงาน เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของสามีในอนาคต หรือครอบครัวของเธอเอง พวกเขาทั้งหมดมีความคิดเห็นเกี่ยวกับเธอ ดังนั้นเธอก็น่าสงสารเหมือนกัน”
เมื่อพูดถึงตอนนี้ เซียวชูหรันกอดแขนของเย่เฉิน แกว่งมืออย่างแรงและขอร้องว่า “สามี ฉันรู้ว่าคุณเก่งที่สุด และฉันรู้ว่าคุณมักจะเป็นคนที่ไม่ชอบโชว์ แต่คุณช่วยได้ไหม ในวันแต่งงานของเพื่อนร่วมชั้นของฉัน ขับรถสปอร์ตส่งเธอไปแต่งงานได้ไหม? ฉันก็อยากให้เธอได้หน้า เพื่อที่ครอบครัวของสามีเธอจะไม่รังแกเธอมากเกินไปในอนาคต ได้โปรดเถอะสามี…”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างเอ็นดู “ในเมื่อเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของคุณ ขับแค่คันเดียวจะพอได้อย่างไร ถึงตอนนั้นผมขับหนึ่งคัน คุณขับหนึ่งคันและรับเพื่อนร่วมชั้นของคุณ คุณพอใจกับการวางแผนนี้หรือไม่?”
เซียวชูหรันดีใจมาก และกอดเขาทันที จูบเขาที่ริมฝีปากและพูดอย่างมีความสุข “พอใจ! พอใจมาก! คุณเป็นสามีที่ดีที่สุดในโลกจริงๆ!”
เย่เฉินตกตะลึงในจุดนั้น
เกิดอะไรขึ้นกับผมในวันนี้?โชคเรื่องความรักเต็มเปี่ยม?