ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1220

ฉินเอ้าตงยกนิ้วโป้งให้ ชมเชย “พี่สาว เมื่อครู่คุณเพิ่งโจมตีด้วยหมัดเด็ด มันยอดเยี่ยมมาก! เมื่อเห็นว่าในสองเกมแรกพี่ไม่ได้เปรียบ ผมยังคิดว่าพี่จะแพ้นะ!”
ฉินกางก็ยิ้มและพูดว่า “ใช่สิ เมื่อครู่พ่อยังปาดเหงื่อที่หนาวเย็นแทนลูกเลย!”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดอย่างเขินอายว่า “ต้องขอบคุณการเตือนสติของอาจารย์เย่ ไม่งั้นฉันก็อาจจะแพ้จริงๆ… ”
พูดไป ฉินเอ้าเสวี่ยนกอดแขนของเย่เฉินอย่างสนิทสนม พูดเบาๆว่า “ยังมีนะ จากนี้อาจารย์เย่ก็จะเป็นโค้ชของฉัน!”
“หา?” ฉินกางได้ยินว่าเย่เฉินอาจารย์เย่เป็นโค้ชของลูกสาวเขาฉินเอ้าเสวี่ยน แม้ว่าในใจจะตื่นเต้นมาก แต่ก็ยังพูดอย่างประหม่าว่า “ลูกคนนี้ล้อเล่นได้อย่างไร? อาจารย์เย่งานยุ่งทุกวัน ธุระสำคัญเยอะแยะ จะมาเล่นเป็นเพื่อนเด็กอย่างเธอได้ไง ถ้าหากเสียเวลางานหลักของอาจารย์จะทำอย่างไร? เธอคิดว่าจะรับผิดชอบนี่ไหวไหม?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนถูกพ่อพูดไปหลายประโยค รีบเบะปากอย่างน้อยใจ
ในเวลาเดียวกัน เธอก็กังวลในใจเช่นกัน ตัวเองทำให้เย่เฉินต้องมาเป็นโค้ชของตัวเอง จะทำให้เสียเวลางานหลักของเย่เฉินไหม?
ในตอนนี้ ยิ่งได้ยินเย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “จริงๆช่วงนี้ผมไม่มีเรื่องด่วนอะไร อีกอย่างเอ้าเสวี่ยนนี่ก็ไม่ใช่ของเล่นเด็ก ในเมื่อเพื่อประเทศที่เจริญรุ่งเรือง ผมยังคอยหวังให้เธอสามารถคว้าแชมป์ อย่างน้อยให้นักเรียนจีนของพวกเราสู้เพื่อได้หน้า!”
ฉินกางได้ยินตรงนี้ ในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดด้วยรอยยิ้ม “เอ้าเสวี่ยน ในเมื่ออาจารย์เย่เชื่อมั่นเธอขนาดนี้ งั้นเธอต้องขยันฝึกฝน กระตือรือร้นเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันครั้งต่อไป ต้องเอารางวัลครั้งนี้มาตอบแทนอาจารย์เย่ที่เชื่อมั่นต่อเธอ!”
“ฉันจะตั้งใจแน่นอน!”
ฉินเอ้าเสวี่ยนกำหมัด พูดด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้น “ในการแข่งขันครั้งต่อไป ฉันจะทุ่มเทอย่างเต็มที่ และพยายามเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดกลับมา!”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ดวงตาต้องเปิดกว้างหน่อย จากที่ผมดูแล้ว การแข่งขันครั้งนี้ยังไงก็ต้องได้แชมป์กลับมาถึงจะสามารถคุยได้!”
ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบพูดว่า “อาจารย์เย่ การแข่งขันครั้งนี้อันดับ1 อันดับ 2 และอันดับ 3 ความสารถล้วนแต่แข็งแกร่งมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหมายเลข 1 อิโตะนานาโกะของญี่ปุ่น เธอคือฝีมืออันดับต้นของประเทศญี่ปุ่น ลูกศิษย์ที่ถ่ายทอดโดยตรงของยามาโมโตะ คาซึกิได้รับการประเมินจากยามาโมโตะ คาซึกิว่าเป็นพรสวรรค์ที่หาได้ยาก อีกอย่างเธอเคยได้รับรางวัลชนะเลิศจากการแข่งขันซานดาวิทยาลัยนานาชาติ2ครั้ง และคราวนี้เธอจะโจมตีผู้ชนะสามนัดติด”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ไม่ว่าจะเป็นยามาโมโตะ คาซึกิหรือลูกศิษย์ของยามาโมโตะ ฟุตากิ ก็ไม่ต้องกังวลใจ มีผมอยู่ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู่ของคุณแน่นอน!”
“จริงเหรอ?!” ฉินเอ้าเสวี่ยนรู้สึกถึงความสามารถที่มหัศจรรย์ของเย่เฉินมาก และรู้ว่าเขาไม่เคยพูดอะไรที่เขาไม่มั่นใจ ดังนั้นเธอจึงถามอย่างตื่นเต้น “อาจารย์เย่ ฉันจะชนะอิโตะนานาโกะได้จริงเหรอ?”
เย่เฉินพยักหน้าและยิ้ม “วางใจเถอะ ในเมื่อผมพูดแล้ว ต้องทำได้อย่างแน่นอน!”
“เยี่ยมมาก!” ฉินเอ้าเสวี่ยนเชียร์อย่างตื่นเต้น
ช่วงเวลานี้ ครูฝึกจ้าว คนเมื่อครู่ก้าวเดินมาอยู่ต่อหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม “โอ้โห ฉินเอ้าเสวี่ยน ขอแสดงความยินดีกับคุณจริงๆ ได้เข้าสู่อันดับ 8 สรุปให้เห็นว่าในชนะนักเรียนประเทศจีน เป็นการแข่งขันที่มีผลงานที่ดีที่สุดแล้ว!”
“ถ้าหากการแข่งขันครั้งต่อไปคุณสามารถชนะ ก็จะเข้าสู่อันดับ ​​4 อย่างราบรื่น ถ้างั้นคุณก็สามารถบันทึกการแข่งขันใหม่ให้กับนักเรียนจีน!”
ฉินเอ้าเสวี่ยน คิดในใจ แม้ว่าครูฝึกจ้าวคนนี้จะแตกหักกับตัวเองแล้ว แต่ขณะนี้เขามาเพื่อแสดงความยินดีกับตัวเอง ตามมารยาทแน่นอนก็ไม่ควรละเลย
ดังนั้น เธอยิ่งพูดอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว “ครูฝึกจ้าวท่านพูดเกินไปแล้ว เรื่องการแข่งขันครั้งนี้ฉันจะพยายาม”
ครูฝึกจ้าวยิ้มและพูดอย่างจริงจังว่า “การแข่งขันเมื่อครู่ คุณชนะได้อย่างหวุดหวิด เป็นเพราะดวงดีเป็นส่วนใหญ่ ต่อจากนี้ถ้าอยากจะชนะการแข่งขันก็ไม่ควรอาศัยดวงแล้ว ก็ยังต้องฝึกฝนและอาศัยคำแนะนำของมืออาชีพ หรือว่าให้ผมเป็นผู้แนะนำคุณต่อจนจบการแข่งขันของคุณเถอะ!”
เย่เฉินฟังแล้ว มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย และเขายิ้มโดยไม่ได้พูด
เมื่อฉินเอ้าเสวี่ยนได้ยินสิ่งนี้ เธอรีบพูดอย่างเด็ดเดี่ยวทันที “ขอโทษครูฝึกจ้าว ตอนนี้ฉันมีโค้ชคนใหม่แล้ว”
“เขาเหรอ?” ครูฝึกจ้าวมองเย่เฉินอย่างเหยียดหยาม และพูดอย่างดูถูก “คนแบบนี้ไม่เป็นมืออาชีพเลย เมื่อครู่แค่แมวตาบอดเจอหนูที่ตาย ถ้าหากคุณยังฝากความหวังให้กับคนๆนี้ละก็ ถ้างั้นคุณก็คงหยุดอยู่ที่อันดับ 8 เป็นไปไม่ได้ที่จะก้าวไปไกลกว่านี้!”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดอย่างโมโห “หึ! คุณอย่ามาพูดเหลวไหลที่นี่! ในใจของฉัน ครูฝึกเย่เป็นโค้ชที่ดีที่สุดในโลก! ไม่มีใครสามารถเทียบได้! รวมถึงคุณด้วย!”
————