ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1254

เย่เฉินยิ้ม:”คุณโคบายาก็ไม่เลวนี่ ดูสิคุณแต่งตัวแล้วอายุก็น้อยลงเลย แต่ว่าเตี้ยไปหน่อยเท่านั้นเอง”
โคบายา ชิจิโร่รู้สึกหดหู่
เขาสูงไม่ถึง 170 เซนติเมตร แม้ว่าเขาจะสูงปกติในหมู่ผู้ชายเอเชีย
โคบายา ชิจิโร่ฝันที่จะสูงถึง 180 เซนติเมตร แต่หลังจากพยายามมาหลายวิธีแล้ว เขาก็ยังทำไม่ได้
ดังนั้นปัญหาของความสูงจึงเป็นความเจ็บปวดในหัวใจของเขามาโดยตลอด
ตอนนี้ต่อหน้าอิโตะนานาโกะ ถูกเย่เฉินที่สูง185เซนติเมตรเยาะเย้ยความสูงของเขา ซึ่งทำให้เขาเสียหน้าเล็กน้อย
เย่เฉินพูดอีกว่า:”เฮ้ คุณโคบายา ฉันไม่นึกเลยว่าคุณจะพูดภาษาจีนกลางชัดมาก ดีกว่าพี่ชายของคุณมาก!”
โคบายา ชิจิโร่รีบพูดขึ้นว่า:”ก่อนตายพี่ชายของฉันเป็นคนเกียจคร้าน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เรียนภาษาจีนอย่างจริงจัง”
“โอ้……”เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และยิ้ม:”ฉันได้ยินมาว่าบริษัทของคุณเสี่ยวหลิน สนับสนุนการแข่งขันการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ครั้งนี้ นี่คือเหตุผลที่คุณมาที่จินหลิงเหรอ?”
“ใช่ ใช่ครับ……”โคบายา ชิจิโร่ปาดเหงื่อ และพูดอย่างเร่งรีบ:”เราเป็นผู้สนับสนุนการแข่งขันครั้งนี้ และฉันจะมอบรางวัลให้ผู้ชนะการแข่งขันครั้งนี้เป็นการส่วนตัว หลังการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ”
เย่เฉินพยักหน้าและยิ้มและพูดกับฉินเอ้าเสวี่ยนข้างๆเขาว่า:”เอ้าเสวี่ยน เห็นไอ้เตี้ยนั้นไหม?เดี๋ยวพอเธอได้แชมป์เขาจะเป็นคนให้รางวัลเธอ”
“ไอ้……ไอ้เตี้ยงั้นเหรอ?!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ โคบายา ชิจิโร่ก็รู้สึกหดหู่มาก!
ในญี่ปุ่นเขาไม่ถือว่าเตี้ย ทำไมเย่เฉินถึงเรียกตัวเองว่าไอ้เตี้ย?
และเขาพูดจาดูหมิ่นตัวเองมากเกินไป ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่สูง160กว่ายืนอยู่ที่นี่ เขายังจะถามฉินเอ้าเสวี่ยนนั้นอีกว่า เห็นไอ้เตี้ยอย่างเขาไหม?
หรือเขาเตี้ยเกินไปจนทำให้ฉินเอ้าเสวี่ยนมองไม่เห็นเหรอ?
โคบายา ชิจิโร่รู้สึกหดหู่อย่างมาก แต่เขารู้ว่าเขาอยู่บนอาณาเขตของคนอื่น จึงไม่กล้าแสดงอาการหดหู่และความโกรธของเขา
ในเวลานี้ ยามาโมโตะคาซึกิที่อยู่ข้างๆ สีหน้าดูแย่มาก
เขามองไปที่เย่เฉินและพูดอย่างเย็นชา:”น้ำเสียงของคุณ มันอวดดีเกินไปรึเปล่า?”
เย่เฉินขมวดคิ้ว ชี้ไปที่โคบายา ชิจิโร่ และถามยามาโมโตะ คาซึกิว่า:”คุณ คุณดูเองสิ ฉันบอกว่าเขาเตี้ย ผิดเหรอ?”
โคบายา ชิจิโร่ถูกโจมตีมีอีกครั้ง เหมือนเลือดจะติดอยู่ในลำคอ เกือบจะอาเจียนออกมา
อิโตะนานาโกะที่อยู่ข้างๆ หัวเราะออกมาดังๆทันที
เธอฟังออกว่าเย่เฉินจงใจฉวยโอกาสเยาะเย้ยโคบายา ชิจิโร่ แต่เธอไม่คิดว่าชายคนนี้จะมีอารมณ์ขันขนาดนี้
ในเวลานี้ ยามาโมโตะ คาซึกิกลับหน้าบึ้งแล้วพูดว่า:”ที่ฉันบอกว่าพูดอวดดี ไม่ได้หมายถึงไอ้เตี้ยนี้ แต่สิ่งที่คุณพูดกับฉินเอ้าเสวี่ยนเมื่อกี้ แชมป์ของการแข่งขันครั้งนี้ จะต้องอิโตะนานาโกะที่อยู่ข้างๆฉัน เธอเป็นยอดฝีมือการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ที่อายุน้อยที่สุด และมีความหวังมากที่สุดในญี่ปุ่น! ในบรรดาเพื่อนของเธอ ไม่มีใครเทียบได้!”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น อิโตะนานาโกะก็รีบก้มศีรษะลงเล็กน้อย และพูดอย่างนอบน้อมว่า:”ท่านอาจารย์ท่านพูดเกินไปแล้วค่ะ มีสุภาษิตจีนโบราณว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน นานาโกะไม่กล้าพูดว่าไม่มีใครเทียบได้……”
ยามาโมโตะ คาซึกิพูดอย่างเย็นชา:”นานาโกะ! นักรบต้องมีศรัทธาและความมั่นใจที่จะชนะตลอดเวลา!”