ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1272

ความสงบนิ่งที่แท้จริง ต้องมีอย่างน้อยสามชั่วอายุคนหรือมากกว่าสี่ชั่วอายุคน
หลังจากผ่านความสงบนิ่งมาหลายชั่วอายุคนแล้ว ตระกูลจะสามารถปลูกฝังอุปนิสัยของชนชั้นสูงที่แท้จริงได้
ในจินหลิง มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่มีกลิ่นอายเช่นนี้ นั่นก็คือซ่งหวั่นถิง
และกลิ่นอายของกู้ชิวอี๋นั้น ดีกว่าซ่งหวั่นถิง
เย่เฉินเก็บตกตะลึงของเขาไว้ แล้วมองไปที่ผู้หญิงสองคนด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย และพูดขอโทษเล็กน้อยว่า:”ขอโทษด้วยนะครับทั้งสองคน วันนี้ติดธุระนิดหน่อย เลยทำให้คุณสองคนต้องรอนาน”
กู้ชิวอี๋รวบรวมความกล้าถามเขาว่า:”คุณ……คุณชื่อเย่เฉินเหรอ?”
เย่เฉินพยักหน้า:”ใช่ครับ มีอะไรเหรอ?คุณกู้มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ?”
กู้ชิวอี๋ชี้ไปที่ตัวเอง แล้วจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่สวยงาม และถามว่า:”นายจำฉันได้ไหม?”
เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา คนอื่นๆ อีกสามคนรวมทั้งเย่เฉินต่างก็ตกตะลึง
เว่ยเลี่ยงและเฉินตัวตัวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หรือว่ากู้ชิวอี๋รู้จักเย่เฉินเหรอ?
เย่เฉินก็ประหลาดใจเช่นกัน ว่ากันว่ากู้ชิวอี๋เป็นดาราใหญ่จากเย่นจิง หรือว่าเธอจะรู้จักตัวเอง?
แต่ว่า ดูเหมือนว่ามีอะไรแปลกๆ
ตนออกจากเย่นจิงไปตั้งแต่อายุ8ขวบ มองไปที่กู้ชิวอี๋ รู้สึกว่าตนน่าจะอ่อนกว่า1-2ปี ก็หมายความว่าตอนที่ตนออกจากเย่นจิง กู้ชิวอี๋ ก็มีอายุประมาณ6-7 ปี
เธอรู้จักตัวเองได้ยังไง?
ตนจำไม่ได้เลย ว่าตนรู้จักเธอ
แต่ว่า จากสายตาที่กู้ชิวอี๋มองตน เย่เฉินสามารถเดาได้ว่า เธอคงจะจำตัวเองได้แล้วแน่นอน
อีกอย่าง เธอมาจากเย่นจิง ตนไม่ได้กลับไปเย่นจิงมาหลายปีแล้ว จากการคาดเดานี้รู้ได้ว่า เธอคงจะรู้จักตัวเองตอนที่อยู่เย่นจิง
ก็หมายความว่า กู้ชิวอี๋รู้ว่าตนคือคุณชายตระกูลเย่
ณ ตอนนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แล้วมองกู้ชิวอี๋อย่างลึกซึ้ง และยิ้มพูดว่า:”คุณกู้ คุณคงจะจำคนผิดแล้วครับ”
“เป็นไปได้ยังไง!”
กู้ชิวอี๋พูดออกมาว่า:”เป็นไปไม่ได้ที่จะจำคนผิด หน้าตาและออร่าของคุณ สามารถเห็นความรู้สึกตอนเด็กๆของคุณได้!”
เย่เฉินประหลาดใจมากขึ้น แต่เขาพูดอย่างเฉียบขาดว่า:”เป็นไปไม่ได้ ผมเป็นเด็กกำพร้าตั้งแต่เด็ก และผมโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า คุณจะรู้จักผมได้อย่างไร!”
กู้ชิวอี๋อยากจะพูดอะไรอีก แต่เมื่อเห็นดวงตาของเย่เฉินเหมือนจะเตือนตัวเอง เธอถอนหายใจและพูดว่า: “บางทีฉันอาจจะจำผิดจริงๆ เขาหน้าตาเหมือนเพื่อนสมัยเด็กของฉันมากเกินไป เขาหายไปนานหลายปีแล้ว”
เย่เฉินพยักหน้า และยิ้มพูดว่า:”โลกนี้กว้างใหญ่มาก มีคนสองหน้าตาคล้ายกันเล็กน้อย มันเป็นเรื่องปกติ”
กู้ชิวอี๋ก็ไหลตามคำพูดของเขา พยักหน้าพูดว่า:”คุณเย่พูดถูกค่ะ”
เว่ยเลี่ยงและเฉินตัวตัว ที่อยู่ข้างๆได้ยินก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
เว่ยเลี่ยงแนะนำให้เย่เฉิน:”อาจารย์เย่ ผมจะแนะนำให้คุณฟัง ตรงหน้าคุณคือดาราใหญ่จากเย่นจิง คุณกู้ชิวอี๋ และข้างๆเธอคือนายหน้าของคุณกู้ คุณเฉินตัวตัวครับ”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดอย่างสุภาพว่า:”คุณกู้ คุณเฉิน พวกคุณมาที่จินหลิงตั้งไกล เหนื่อยหน่อยนะครับ การมาถึงของพวกคุณ ทำให้บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนเป็นเกียรติ”
เฉินตัวตัวร้องเหอะ:”ประธานเย่ใช่ไหม? คุณพูดแบบนี้มันดูปลอมไปนะ ในเมื่อพวกเราสองคนมาแล้ว ทำให้พวกคุณรู้สึกเป็นเกียรติ แล้วทำไมคุณถึงไม่ยอมให้ยากระเพาะเก้าเสวียนกับพวกเราสักหน่อยล่ะ? ม้ามและกระเพาะของชิวอี๋ไม่ค่อยไม่สบายตลอด อยากจะขอยาสักสองสามซองมากิน พวกคุณก็ไม่ยอมให้ ยังบอกฉันเรื่องสิทธิบัตรอะไรอีก สนุกเหรอ?”