ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1384

โคบายาชิจิโร่ขมวดคิ้ว：“แม่งเอ๊ย ดึกขนาดนี้ยังมีรถบัสมาทางนี้ด้วยเหรอ？”
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับชายชุดดำ：“รีบขยับรถยนต์ไปข้างทาง มิฉะนั้นหากผู้คนสัญจรผ่านไปแล้วเกิดความสงสัย จะเกิดปัญหาที่ไม่จำเป็น！”
ชายชุดดำกำลังจะเดินไปข้างหน้า รถบัสคันนั้นก็จอดอยู่ด้านหน้ารถยนต์สองคันที่แกล้งทำเป็นเกิดอุบัติเหตุทันที
คนขับเปิดกระจกรถบัสและตะโกน：“เห้ย เกิดอะไรขึ้น？เกิดอุบัติเหตุรถยนต์ชนกัน ต้องขวางถนนทั้งหมดด้วยเหรอ？”
หนึ่งในชายชุดดำรีบพูดทันทีว่า：“ขอโทษครับ ขอโทษครับ พวกเราจะรีบขยับรถยนต์ รีบขยับเดี๋ยวนี้เลย！”
คนขับพูดไปด่าไป：“เร็วๆหน่อย พวกคุณชักช้าอยู่ทำไม？พวกคุณอยากโดนฉันสั่งสอนหรือไง！”
เมื่อชายชุดดำคนนั้นได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็โกรธขึ้นมาทันที และด่ากลับไป：“บากะยาโร่！คุณพูดกับฉันแบบนี้ได้ยังไง？！”
คนขับพูดเยาะเย้ย：“โอ้ เป็นคนญี่ปุ่นเหรอ จะเอายังไงไอ้คนญี่ปุ่น？อย่ามาอวดเก่งกับฉันตรงนี้？พวกแกไม่รู้เหรอว่าที่นี่คือที่ไหน ที่นี่คือประเทศจีน รู้ไหม？China！อ่านตามฉันสิ C-H-I-N-A！”
ชายชุดดำคนนี้อยู่ในญี่ปุ่น เขาเป็นอาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่ได้รับการนับถือ ถึงแม้เขาจะไม่เก่งเท่ากับยามาโมโตะคาซึกิที่เป็นอาจารย์ของอิโตะนานาโกะ แต่อย่างน้อยเขาก็เป็นยอดฝีมือเหมือนกัน เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะโดนคนขับรถบัสชี้หน้าด่า ทำให้เขาโกรธมากๆและพูด：“แม่งเอ๊ย！วันนี้ถ้าฉันไม่สั่งสอนแกสักหน่อย คุณคงไม่รู้ผลลัพธ์ของการพูดปากมาก！”
โคบายาชิจิโร่รีบตะโกนด่าทันที：“มุซาชิ！เห็นแก่ส่วนรวมก่อน อย่าสร้างปัญหาตอนนี้！รีบไปขยับรถยนต์เดี๋ยวนี้ แล้วปล่อยรถบัสผ่านไป！”
ชายชุดดำเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาทำได้เพียงคบฟัน ชี้หน้าคนขับรถบัสแล้วด่า：“ถือว่าคุณโชคดีไป วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตแก！”
คนขับหัวเราะทันที ถุยน้ำลายออกไปทางหน้าต่างและด่าต่อ：“ไอ้ตัวเล็กที่อยู่หลังคุณเป็นคนที่ฉลาดและมีไหวพริบ ถ้าไม่อย่างงั้น ฉันจะเตะพวกแกทั้งหมดกลับไปญี่ปุ่นจากที่นี่เลย！”
โคบายาชิจิโร่ไม่คาดคิดเลยว่า คนขับรถบัสจะด่าเขาว่าไอ้ตัวเล็ก
มันเป็นความอัปยศที่เขาไม่เคยได้รับมาก่อน ทำให้จิตใจของเขาพลุ่งพล่าน！
เขาเป็นประธานของบริษัทผลิตยาโคบายา！ และเป็นหัวหน้าตระกูลโคบายาด้วย！ เขาไม่สามารถยอมรับคำดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้ได้！
เมื่อสักครู่เขาพึ่งบอกให้มุซาชิอย่าสร้างปัญหา แต่ตอนนี้เขาชี้หน้าด่าคนขับรถบัสด้วยความโกรธ：“พวกเจ้าไปสั่งสอนไอ้สารเลวคนนั้นเดี๋ยวนี้！พวกเจ้าต้องตบไอ้สารเลวนั้นจนเลือดออกจากปาก！”
ชายชุดดำหลายคนโกรธจัดมาตั้งนานแล้ว เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกเขาก็ดีใจและรีบพุ่งเข้าไปทันที
พวกเขาตรงไปที่ประตูด้านข้างของรถบัส พวกเขาเคาะประตูและตะโกนว่า：“แม่งเอ๊ย รีบเปิดประตู！วันนี้พวกเราจะตีไอ้สารเลวอย่างแกให้ตาย！”
คนขับรถบัสไม่ตกใจเลย เขากดปุ่มเปิดประตูและตะโกนด่า：“เหี้ย！คนขี้ขลาดอย่างพวกคุณ ยังกล้ามีปัญหากับฉันเหรอ？วันนี้ฉันจะตีพวกแกให้ตาย！”
เมื่อพูดจบ ประตูรถบัสก็เปิดออกทันที
ชายชุดดำที่เป็นยอดฝีมือจากญี่ปุ่นก็พุ่งขึ้นรถบัสทันที พวกเขาอยากจะทุบตีคนขับให้ตาย
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าทันทีที่พวกเขาขึ้นรถบัส ประตูรถบัสก็ปิดทันที บนรถบัสที่มืดสงัด จู่ๆชายฉกรรจ์สี่สิบกว่าคนก็หยิบปืนขึ้นมาแล้วเล็งปืนไปที่พวกเขาทันที
ในขณะนี้พวกเขากลัวจนฉี่จะราด เย่เฉินก็ยืนขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย พูดอย่างเย็นชา：“พวกแกรีบเอาหัวหมอบลงกับพื้น ถ้าไม่ทำตามที่ฉันพูด ฉันจะสั่งให้พวกเขายิงพวกแกให้กระจุย！”