ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 139 เย่เฉิน อาจารย์เย่(1)

บทที่ 139 เย่เฉิน อาจารย์เย่(1)
“ลำบากหมอเทวดาทั้งสองท่านแล้ว” ชายวัยกลางคนของตระกูลซ่งกล่าวอย่างเร่งรีบ เมื่อเขาขยิบตา ซ่งหยุนเฟยหลานชายของเขารีบถือถ้วยชาออกมา เชิญทั้งสองคนไปพักผ่อนดื่มชาก่อน
หญิงสาวรีบวางเข็มลง รับถ้วยน้ำชา และดื่มรวดเดียวจนหมด
แม้ว่าจะฝังไปเพียงแค่หนึ่งในสาม แต่สีหน้าของคุณท่านซ่งเปลี่ยนเป็นมีเลือดฝาด ลมหายใจก็สม่ำเสมอมากยิ่งขึ้น
พวกตระกูลซ่งที่อยู่รอบตัว แสดงสีหน้ายินดี ด้วยสายตาเลื่อมใสศรัทธา
หญิงสาวคนนี้ก็ค่อนข้างพอใจ หลังจากดื่มชาแล้ว เธอก็ชำเลืองมองไปที่เย่เฉินแวบหนึ่ง ซึ่งมีนัยว่า คุณดูสิฉันรักษาเป็นไงบ้าง
เย่เฉินก็ไม่พูดอะไร ยังคงดูด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย
ถ้าหากว่าเธอควบคุมพลังซี่แท้ได้ดี อุณหภูมิพอเหมาะ จะไม่เสียพลังซี่แท้มากขนาดนี้ แล้วก็จะไม่เหนื่อยมากขนาดนี้
แต่เย่เฉินไม่สามารถให้คำแนะนำอะไรได้ เขาไม่อยากยุ่งกับ “ยายตัวแสบ” อีก
เย่เฉินหันกลับมา ดูอาการบาดเจ็บของคุณท่านซ่ง ทันใดนั้นคิ้วของเขาก็ขมวด
หลังจากที่หญิงสาวคนนั้นได้ฝังเข็ม อาการของคุณท่านซ่งดีขึ้นก็จริง แต่นี่เป็นเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้น
คุณท่านซ่งมีบาดแผลเก่าตามร่างกาย เส้นเอ็นเขาถูกทำลายไปนานแล้ว และยังมีอาการขาดเลือด และอวัยวะหลายส่วนเกิดการล้มเหลวไปบ้าง การรักษาของหญิงสาว เป็นการรักษาตามอาการ แต่ไม่ใช่รักษาสาเหตุที่แท้จริง
เมื่อมองผิวเผิน ใบหน้าของคุณท่านซ่งเป็นสีแดงเลือดฝาด เป็นเพียงแค่ความบกพร่องของร่างกายถูกระงับไว้ หลังจากนั้นสองวันอาการก็จะกำเริบ และทรุดตัว อาการจะรุนแรงมากขึ้น จนเป็นอันตรายถึงชีวิต
หมอเทวดาที่พูดถึงคนนี้ เพียงแค่สามารถทำให้เขามีชีวิตอยู่ต่อได้อีกแค่สองสามวันเท่านั้น
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่เฉินตัดสินใจอย่างเด็ดขาด เดินไปยืนข้างเตียงหยิบเข็มบนโต๊ะขึ้นมาและพูดเบา ๆ “คุณท่านซ่งยังมีโรคซ่อนอยู่ในร่างกาย ผมจะทำการฝังเข็มรักษา”
เมื่อเห็นเย่เฉินฝังเข็ม ชายวัยกลางคนจากตระกูลซ่งก็รู้สึกประหลาดใจ อยากจะหยุดเขา แต่เมื่อเห็นว่าเขาเชี่ยวชาญ ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
ซ่งหรงวี่ที่อยู่ข้าง ๆโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แล้วถามว่า “เห้ย! นายจะทำอะไร? ”
เย่เฉินกล่าวเบา ๆ “ร่างกายของคุณท่านซ่งป่วยเรื้อรังมานาน ผมจะลองฟื้นฟูเส้นลมปราณเอ็น มันจะทำให้อวัยวะภายในของเขามีการฟื้นฟูใหม่ขึ้น มิเช่นนั้น เขาจะอยู่ได้อีกไม่เกินสามวัน”
“แกพูดอะไร?” ซ่งหรงวี่โกรธแล้วด่าว่า “แกแช่งคุณปู่ของฉัน แม่งฉิบหาย ฉันจะฆ่าแก? ”
ซ่งหวั่นถิงรีบขวางหน้าเขาไว้ แล้วกล่าวว่า “พี่ชาย ให้อาจารย์เย่รักษาอาการป่วยของคุณปู่ พี่อย่ามาก่อกวน! ”
“ผมก่อกวน!” ซ่งหรงวี่พูดด้วยความโกรธ “คุณวางใจที่จะมอบชีวิตของคุณปู่ไว้ในมือของเขา แต่ผมไม่กล้าเสี่ยงเหมือนคุณ! คุณจะฆ่าคุณปู่เหรอ?”
ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยเสียงเย็นชา “ฉันเชื่อมั่นในความสามารถของอาจารย์เย่ จะให้อาจารย์เย่รักษา หากเกิดปัญหาอะไรฉันจะรับผิดชอบเอง!”
“คุณรับผิดชอบห่าอะไร!”
ขณะนี้ เย่เฉินไม่ได้เงยหน้าขึ้น เข็มในมือของเขาฝังอย่างรวดเร็ว ตามจุดกวนหยวน(ใต้สะดือ) จุดจวี้เชวี่ย(อยู่บริเวณท้อง บนแนวเส้นกึ่งกลางลำตัว เหนือสะดือ6นิ้ว) จุดเส้าหยาง(เส้าหยางมือซันเจียว และเส้าหยางเท้าถุงน้ำดี) และอีกหลายจุดที่สำคัญ แล้วยังถ่ายทอดพลังเรกิจากปลายเข็มเข้าสู่ร่างกายของคุณท่านซ่งอีกด้วย
หญิงสาวเห็นว่าเย่เฉินกล้าที่จะฝังเข็มคุณท่านซ่งโดยตรง ทันใดนั้นเธอก็โกรธ และจะไปขัดขวาง พร้อมกล่าวว่า “เฮ้ ไอ้หมอนี่ นายรีบหยุดเลย ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นนายรับผิดชอบไม่ไหว …..”
และขณะนี้เอง ซือเทียนฉีที่อยู่ข้างๆก็ขวางเธอไว้ และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เดี๋ยวก่อน อย่ารบกวนเขา! ”
หญิงสาวกล่าวอย่างกังวลใจ “คุณตาเขาจะรักษาคนไข้ตามอำเภอใจ อาจทำให้ไข้มีปัญหาได้! ”
ซือเทียนฉีพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เสี่ยวจาว ลองสังเกตวิธีการฝังเข็มของเขา!”
เมื่อเห็นคุณตาพูดเช่นนั้น หญิงสาวเลยมองไปที่มือของเย่เฉิน
……