ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1446

เซียวอี้เชียนกล่าวว่า “ผมกำลังไตร่ตรองอยู่ แม้ว่าเรื่องซวนซวนจะมีความเป็นจริงเช่นกัน แต่ก็ยังเป็นมุมมองโดยรวม ยกตัวอย่างเช่นมันอาจส่งผลกระทบต่อโชคชะตาอย่างช้าๆ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะส่งผลต่อความสามารถในการมีลูกของคนคนหนึ่งในทันที ดังนั้นผมจึงคิดว่าเจ้าเด็กนั่นต้องวิธีการหลอกล่อบางอย่าง”
กู้เย้นเจิ้งถาม “วิธีการหลอกล่อ? คุณหมายความว่ายังไง? ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้”
เซียวอี้เชียนอธิบายว่า “มันเหมือนกับการใช้มายากล นักมายากลนอกจากจะใช้วิชาบังตาแล้ว สิ่งที่มักใช้บ่อยที่สุดคือการหลอกล่อ โดยทั่วไปแล้วเมื่อเขาชี้ไปที่มือขวาให้คุณดู สิ่งของมักจะซ่อนอยู่ในมือซ้าย และเมื่อเขาชี้ไปที่หมวกให้คุณดู สิ่งของมักจะซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของเขา”
กู้เย้นเจิ้งพยักหน้าอย่างจริงจัง “คุณพูดต่อไป”
เซียวอี้เชียนรีบพูดต่อ “อย่างที่ท่านเห็น ดูผิวเผินเหมือนว่าเย่เฉินผู้นี้กำลังฝึกฝนซวนซวน แต่ผมคิดว่า หลานชายคนนี้ต้องใช้วิธีลึกลับบางอย่าง แอบวางยาพิษพวก แต่ตอนที่วางยาพิษ พวกเราก็จิตใจกระเจิดกระเจิง ดังนั้นจึงไม่ทันได้สังเกตเห็น”
จู่ๆ กู้เย้นเจิ้งก็นึกอะไรออกบางอย่าง เขายืดตัวตรงแล้วโพล่งออกมา “มีเหตุผล! มีเหตุผลมาก! ผมสงสัยมาตลอดว่า ทำไมลูกน้องสองคนของผมถึงได้กล้ามเนื้ออ่อนแรงหลังจากถูกเขาบีบคอ ตอนนี้มาคิดๆ ดู มันเป็นไปได้มากว่าเขาจะแอบวางยาพิษลูกน้องของผม! ถ้าไม่เช่นนั้นยอดฝีมือชั้นสูงสองคน อยู่ดีๆ จะกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ได้อย่างไร?
กู้เย้นกางที่อยู่ข้างๆ รีบพูดว่า “พี่รอง ถ้าหลานชายนั่นวางยาพวกเราจริงๆ เขาก็ต้องมียาแก้พิษแน่ๆ! หมายความว่าพอเพียงพวกเราได้ยาถอนพิษจากเขา เราก็มีโอกาสฟื้นฟูกลับเป็นเหมือนเดิมได้?”
“ถูกต้อง!” กู้เย้นเจิ้งก็พูดขึ้นทันที “เจ้าหมอนี่ต้องมีวิธีที่ทำให้พวกเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้! พรุ่งนี้พอพวกเราทำงานเสร็จ ก็คิดหาวิธีทำให้เขาเอายาถอนพิษออกมา!”
เมื่อเซียวอี้เชียนได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันทีเช่นกัน!
ในช่วงเวลานี้ เขาได้พยายามที่จะรักษาอาการของตัวเองมาไม่น้อย จนได้ยอมแพ้มาเมื่อไม่นานมานี้
แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาเต็มใจที่จะยอมรับสภาพในตอนนี้จริงๆ เพียงแต่เขาไม่สามารถทำอะไรกับมันได้เท่านั้น
ถ้าเขาสามารถรักษาอวัยวะสืบพันธุ์ของเขาได้ เขาก็เต็มใจที่จะจ่ายไม่ว่าราคาจะสูงแค่ไหน!
ดังนั้น เขาจึงรีบคุกเข่าลงข้างหนึ่ง เอามือทั้งสองกุมศีรษะ แล้วอ้อนวอนว่า “กระผมก็เป็นเหยื่อของเย่เฉินเหมือนกัน ทนทุกข์จากเด็กคนนี้มามากแล้ว ถ้าท่านทั้งสองมีโอกาสขอให้เขามอบยาถอนพิษให้ ได้โปรดเอื้อเฟื้อโอกาสในการหายป่วยให้กระผมด้วย!”
กู้เย้นเจิ้งพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ประธานเซียวไม่ต้องกังวล วันนี้คุณบอกพวกเราทุกอย่าง ถ้าพวกเราได้ยาถอนพิษมาแล้วจะไม่มีทางลืมคุณ!”
เซียวอี้เชียนพูดอย่างตื่นเต้น “ท่านรอง ขอบคุณมากจริงๆ! กระผมจะไม่มีวันลืมความกรุณาอย่างใหญ่หลวงของคุณเลย!”
กู้เย้นเจิ้งตอบรับแล้วบอกกับเขาว่า “เอาล่ะ ประธานเซียว ตอนนี้ดึกมากแล้ว คุณควรรีบกลับไปพักผ่อน เรื่องนี้เราจะไม่ขาดการติดต่อกับคุณ หากมีข่าวเพิ่มเติม เราจะแจ้งให้คุณทราบทันที”
เซียวอี้เชียนรีบพยักหน้าแล้วพูดด้วยความเคารพ “ท่านรอง ถ้าอย่างนั้นกระผมขอตัวก่อนนะ!”
พอเซียวอี้เชียนกลับไป กู้เย้นกางก็ถามกู้เย้นเจิ้งด้วยความกังวล “พี่รอง พี่มีโอกาสชนะแค่ไหน ที่จะให้ไอ้สารเลวแซ่เย่มอบยาถอนพิษให้?”
กู้เย้นกางพ่นลมหายใจแรง “พี่ไม่ได้ยินที่เซียวอี้เชียนพูดเหรอ? ความจริงเจ้าเด็กนี่เป็นนักต้มตุ๋นดูฮวงจุ้ย มาที่เย่นจิงเพื่อพบพี่ใหญ่ ต้องเป็นเรื่องเงินอย่างแน่นอน ตราบใดที่เขาต้องการเงิน ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล รอให้วันพรุ่งนี้เราจัดการประชุมกรรมการเสร็จ ฉันจะใช้เงินเพื่อทำให้เขาเต็มใจคุกเข่าเรียกฉันว่าท่าน!”