ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1483

เมื่อเย่เฉินเห็นว่าขงเต๋อหลงยังมีนิสัยนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ย:”ฉันว่านะขงเต๋อหลง นายนี่นะทำความผิดซ้ำซากอยู่ได้ ครั้งก่อนกลืนสร้อยคอยังไง นายลืมแล้วเหรอ?”
ครั้งก่อน สาเหตุหลักๆที่ขงเต๋อหลงถูกบังคับให้กลืนสร้อยคอพลอยเส้นนั้น เพราะเขาแพ้เดิมพันให้กับเย่เฉิน
ตอนนั้น เขาได้นำสร้อยคอหลายสิบล้านเส้นก็รู้สึกยอดเยี่ยมมากแล้ว และในขณะเดียวกัน ยาอายุวัฒนะที่เย่เฉินมอบให้กับซ่งหวั่นถิง นั้นดูไร้ค่าไปเลย
แต่เขาไม่นึกเลยว่า ยาอายุวัฒนะเม็ดเดียว จะขายในราคาสูงถึง 2 พันล้านหยวน ในงานเลี้ยงวันเกิดของซ่งหวั่นถิง
แต่ว่า หลังจากที่ขงเต๋อหลงกลับมา เขาคิดเรื่องนี้ตลอด และยิ่งคิด ก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
เขามักรู้สึกว่าไม่มีทางที่จะมีคนยอมทุ่ม 2 พันล้านเพื่อซื้อของโง่ๆ แบบนี้
ดังนั้น ความเป็นไปได้ที่มากที่สุดก็คือ ที่จริงแล้วหลี่ไท่หลายอาจจะรวมหัวกับเย่เฉินมาแสดงคู่ให้ตนดู !แม้ว่าหลี่ไท่หลายจะจ่ายเงินไป 2 พันล้าน แต่มีความเป็นไปได้สูง ที่หลังจากหันหลังกลับ เย่เฉินก็คืนเงินให้เขา
ดังนั้นเขาจึงเกลียดเย่เฉิน มากยิ่งขึ้น
เดิมทีคิดจะไปหาคิดบัญชีกับเขาที่จินหลิงหลังปีใหม่ ไม่นึกเลยว่าเขาจะมาที่เย่นจิงเอง แล้วยังมาบ้านของคุณย่า ซึ่งทำให้เขาเกลียดขึ้นมาทันที
ถ้าไม่ใช่ว่าตอนนี้ยังอยู่ในงานเลี้ยงวันเกิด เขาอยากจะโทรหาคนมาทันที มาทุบตีเย่เฉินให้ตาย
ดังนั้น เขาจึงตะโกนใส่เย่เฉินทันที:”ไอ้แซ่เย่ ครั้งก่อนที่นายทำฉัน ฉันยังไม่คิดบัญชีกับนายเลย ตอนนี้นายกล้ามาอวดดีกับฉันที่เย่นจิง?”
ขณะที่เขาพูด เขาถามอย่างโกรธเคือง:”มึงบอกความจริงกับกูมาเถอะ ว่าครั้งก่อนหลี่ไท่หลายเป็นพวกเดียวกับมึงใช่ไหม?”
เย่เฉินพูดอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า:”ถ้านายยอมแพ้ไม่เป็นก็บอกตรงๆ ไม่น่าอายหรอก ถ้ายอมแพ้ไม่เป็นแล้วยังขี้โกง นั่นก็คงจะน่าอาย”
ขงเต๋อหลงโมโหทันที กัดฟันพูดว่า:”มึงแม่งมาบอกว่ากูยอมแพ้ไม่เป็นเหรอ? กูยอมแพ้ไม่เป็นงั้นเหรอ?”
เย่เฉินยิ้มถามว่า:”ถ้านายแพ้เป็น เรามาพนันกันใหม่”
ขงเต๋อหลงพูดทันที:”ได้! ว่ามา จะเดิมพันอะไร?”
เย่เฉินพูดว่า:”นายบอกไม่ใช่เหรอว่าพัดที่ฉันให้นั้นมีค่าเพียงไม่กี่ร้อยหยวน? ดังนั้น ถ้าพัดของฉัน มีค่ามากกว่าหยกของนาย นานจะกินหยกของนาย เหมือนครั้งก่อนที่นายกินสร้อยรึเปล่า?”
“เชี่ย!” เมื่อขงเต๋อหลงได้ยินว่าเรื่องที่เขากลืนสร้อยคออีกครั้ง เขาก็โกรธทันที:”ไอหนู มึงแม่งอยากตายเหรอ? เดี๋ยวกูหาคนมาฆ่ามึง เชื่อรึเปล่า!”
ต่งรั่งหลินพูดอย่างโกรธเคือง:”พี่ เย่เฉินเป็นเพื่อนของฉัน พี่อย่าทำเกินไป!”
“ทำเกินไป?”เต๋อหลงพูดอย่างเย็นชา:”นี่มันยังไม่เท่าไหร่เลย เธอก็รู้สึกว่าเกินไปแล้ว? ฉันจะบอกให้นะ ความแค้นที่สะสมมา ครั้งนี้ฉันจะฆ่ามันให้ได้!”
มันไม่ดีนัก คิดว่ามันมากเกินไปหรือ? ฉันบอกแล้วไงว่าความเกลียดชังฉันจะฆ่าเขาอย่างแน่นอน!
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”ดูสิ บอกนายแพ้ไม่เป็นนายก็ไม่ยอมรับ อย่างกับสุนัขจนตรอก ยังจะปากแข็งอีก? ทำไม ไม่กล้าเดิมพันงั้นเหรอ?”
“ฉันไม่กล้าเดิมพัน?”ขงเต๋อหลงพูดอย่างดูถูก:”จี้หยกเขียวจักรพรรดิ์ที่คัดเลือกมาอย่างดีของฉัน จะเทียบกับพัดแกไม่ได้กับพัดเห่ยๆของแกไม่ได้เหรอ? นี่มันเรื่องตลกระดับนานาชาติอะไรเนี่ย!”
หลังจากนั้น ขงเต๋อหลงถามอย่างเข้มงวด:”ถ้าแกแพ้จะทำไง? กล้ากินพัดของแกไหมล่ะ?”