ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1518

นี่สำหรับลูกพี่ลูกน้องผู้ชายคนอื่นๆแล้ว ต่างก็เป็นสภาพการณ์หนึ่งที่ไม่สามารถยอมรับได้！
ชั่วพริบตา ในใจของทุกคนก็เริ่มพยายามครุ่นคิดแผนการรับมือขึ้นมาอย่างสุดความสามารถ
คุณท่านเย่ทางนี้เพียงครู่เดียวอารมณ์แจ่มใสขึ้นมาในทันที เขากำหนดได้อย่างชัดเจนแล้วว่า โอกาสในการพุ่งทะยานของตระกูลเย่ที่อาจารย์ดูโหงวเฮ้งล่ายชิงหวาพูดเอาไว้นั้น ก็อยู่ที่ตัวของเย่เฉิน
นี่เพียงครู่เดียวก็ปลดล็อคความสงสัยที่กลัดกลุ้มอยู่ในใจของเขามาสี่ปี ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาก
ด้วยเหตุนี้ เขาหัวเราะฮ่าๆ ลุกขึ้นมา เอ่ยด้วยเสียงที่ดังกังวาน “เอาล่ะ วันนี้ก็พอเท่านี้ แยกย้ายเถอะ！”
สีหน้าของทุกคนต่างก็มีความผิดปกติเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยคำคัดค้านใดๆออกมา เพียงแต่ในใจของทุกคนต่างฝ่ายต่างก็มีแผนการเป็นของตัวเอง คนจำนวนมากในหมู่พวกเขา ตายก็ไม่ยอมเห็นเย่เฉินย้อนกลับมายังตระกูลเย่อีกครั้งอย่างยิ่งใหญ่
หลังจากแยกย้าย ถังซื่อไห่กลับมาถึงห้องทำงานของตนเอง เพิ่งจะนั่งลงบนที่นั่ง ก็ได้รับสายโทรศัพท์ที่เย่เฉินโทรเข้ามา
เขารู้สึกดีใจขึ้นมา รีบรับโทรศัพท์ในทันที เอ่ยถามขึ้นอย่างเคารพนบนอบว่า “คุณชาย คุณคิดถึงที่จะโทรศัพท์มาหาผู้น้อยได้ยังไงกันครับ?”
เย่เฉินเอ่ยถาม “พ่อบ้านถัง ตอนนี้คุณสะดวกพูดหรือเปล่าครับ?”
“สะดวกครับ” ถังซื่อไห่รีบเอ่ย “ผมอยู่ที่ห้องทำงานของตัวเอง ที่นี่ปลอดภัยมาก มาตรการรักษาความลับก็ดีมาก คุณมีคำพูดอะไรพูดได้เต็มที่เลยครับ”
เย่เฉินตอบรับหนึ่งคำ เอ่ยอย่างราบเรียบว่า “ตัวผมอยู่ที่เย่นจิง อยากพบคุณสักหน่อย คุณมีเวลาหรือเปล่า?”
ถังซื่อไห่เอ่ยถามขึ้นอย่างตกใจ “คุณชาย คุณมาที่เย่นจิงแล้ว? เรื่องเมื่อไรกันครับ?”
เย่เฉินเอ่ย “มาสองวันแล้ว มาทำธุระบางอย่าง คิดว่าพรุ่งนี้จะกลับ ก่อนไปอยากพบคุณสักหน่อย”
ถังซื่อไห่รีบเอ่ยขึ้นในทันที “ไม่มีปัญหาครับคุณชาย รบกวนคุณไปที่โรงน้ำชาก่วงหยวนที่อยู่ในฮักกวงกิลด์ฮอล นั่นคือธุรกิจของผู้น้อย”
เย่เฉินเอ่ย “ได้ งั้นผมจะไปเดี๋ยวนี้”
ถังซื่อไห่รีบเอ่ย “ผู้น้อยก็จะออกเดินทางทันที！”
ฮักกวงกิลด์ฮอล คือสิ่งก่อสร้างสมัยราชวงศ์ชิง ในปีนั้นใช้ต้อนรับผู้ผ่านการสอบรับราชการระดับชนบทที่เข้าเมืองมาสอบจากเขตบริเวณรอบๆฮักกวงกิลด์ฮอล ค่อนข้างคล้ายคลึงกับสำนักงานกิลด์ฮอลสมัยราชวงศ์ชิงในเย่นจิง ต่อมาค่อยๆพัฒนา กลายเป็นสถานที่ดีที่คนเย่นจิงท้องถิ่นมาดื่มชา ฟังดนตรีศิลปะ
ถังซื่อไห่ลงทุนทำโรงน้ำชาหนึ่งที่ฮักกวงกิลด์ฮอล โรงน้ำชานี้มีกลิ่นอายความงามแบบคลาสสิค มีเสน่ห์เป็นอย่างยิ่ง ถังซื่อไห่ปกติชอบมาพักผ่อนหรือว่าต้อนรับเพื่อนอยู่บ่อยๆ
ด้วยสถานะที่ถังซื่อไห่ที่เป็นหัวหน้าพ่อบ้านของตระกูลเย่อยู่ในตอนนี้ เขาอยู่ที่เย่นจิงก็รู้สึกว่านับได้ว่าเป็นบุคคลอันดับหนึ่ง นอกจากตระกูลใหญ่สองสามตระกูลที่อยู่บนสุดแล้ว ผู้นำตระกูลของตระกูลอื่นอยู่ต่อหน้าเขาก็ต้องเคารพนบนอบ ดังนั้นโรงน้ำชาของเขากิจการดีมาก คนมีหน้ามีตาจำนวนไม่น้อยต่างก็ชอบมาอุดหนุน
ตอนที่เย่เฉินมาถึงฮักกวงกิลด์ฮอล ถังซื่อไห่ได้รีบมาถึงก่อนแล้ว
เขาต้อนรับที่หน้าประตูด้วยตนเอง เห็นเย่เฉินมาด้วยกันกับผู้หญิงที่สวมผ้าปิดปากคนหนึ่ง ก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
ถังซื่อไห่พยายามมุ่งมั่นอยู่ที่เย่นจิงมาหลายปี มีความสามารถในการมองทะลุปรุโปร่งที่เกินปกติต่อเรื่องมากมาย เขาแทบจะแวบเดียวก็มองออก ว่าหญิงสาวสวมผ้าปิดปากที่มาพร้อมกับเย่เฉินนั้น ก็คือคุณหนูตระกูลกู้ กู้ชิวอี๋
วินาทีนี้ ถังซื่อไห่ดีใจอย่างหาใดเปรียบ เอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “คุณชาย คุณกู้ ทำไมสองท่านถึงอยู่ด้วยกันได้ครับ?”
กู้ชิวอี๋หัวเราะแหะๆ เอ่ยว่า “ลุงถัง ฉันแต่งตัวขนาดนี้แล้ว ก็ปิดบังลุงเอาไว้ไม่อยู่หรอคะ！”
ถังซื่อไห่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณกู้ออร่าไม่ธรรมดา ไม่ใช่แค่ผ้าปิดปากผืนเดียวจะสามารถบดบังได้ครับ”
พูดจบ ถังซื่อไห่ก็รีบเอ่ยขึ้นอีกว่า “คุณชาย คุณกู้ ที่นี่พูดคุยไม่สะดวก สองท่านกรุณาตามผมไปที่ลานหลังเถอะครับ！”