ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1662

เขาอยู่ในคลับระดับไฮเอนด์แห่งนั้น มีห้องส่วนตัวระดับไฮเอนด์คงที่ตลอดทั้งปี การตกแต่งนั้นหรูหราส่วนตัวซ่อนเร้น เป็นสถานที่ที่มีกติกาซ่อนเร้นที่เขาไว้เคลมดาราสาวประเทศญี่ปุ่นตลอดทั้งปี
ขบวนรถโรลส์รอยซ์จำนวนทั้งสามคัน พาทากาฮาชิ เอคิจิมุ่งหน้าไปชิบูย่า ทากาฮาชิ เอคิจิก็ตื่นเต้นจนทนไม่ไหว ตั้งหน้าตั้งตารอค่อยที่จะพลอดรักกันในคืนนี้
เมื่อตอนที่ขบวนรถแล่นผ่านทางลอดเส้นทางหนึ่ง รถบรรทุกที่กำลังขับเคลื่อนตามปกติอยู่ก็เบรกอย่างกะทันหันและชนเข้ากับทิศทางหนึ่งโดยฉับพลัน ทางทั้งหมดถูกขวางไว้ในแนวนอน
รถตู้สีดำขนาดใหญ่หลายคันก็ขับตามหลังมาในทันที ปิดกั้นรถโรลส์รอยซ์สามคันของตระกูลทากาฮาชิไว้
บอดี้การ์ดในรถคันหน้ากับคันหลัง ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทยอยหยิบปืนออกมา เตรียมตัวคุ้มกันทากาฮาชิ เอคิจิ
แต่ทว่า ในรถตู้สีดำขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังหลายคัน คนกลุ่มมากมายในชุดดำที่ในมือถือปืนออโตแมติกไว้ก็กระโดดออกมาอย่างกะทันหัน!
อาวุธปืนในมือของคนเหล่านี้ ล้วนเป็นปืนไรเฟิลอัตโนมัติกับปืนกลมือขนาดเล็ก พลังยิงนั้นแข็งแกร่งกว่าของบอดี้การ์ดของตระกูลทากาฮาชิมาก ยังไม่รอให้บอดี้การ์ดของตระกูลทากาฮาชิดึงสติกลับมา บอดี้การ์ดทั้งแปดคนก็ถูกยิงทะลุทะลวงทั้งหมด
ในเวลานี้ ทากาฮาชิ เอคิจิในรถโรลส์รอยซ์ที่อยู่ตรงกลางก็ตกใจกลัวไปแล้ว
ในรถของเขา มีเพียงคนขับรถคนหนึ่งและผู้ช่วยคนหนึ่ง ทั้งสองคนนี้ต่างก็เป็นคนธรรมดา ไม่มีประสิทธิภาพอะไรในการต่อสู้ด้วยซ้ำ
แต่ฝ่ายตรงข้าม ไม่เพียงแต่ผู้คนจำนวนมากเท่านั้น ที่สำคัญยังมีอาวุธที่แข็งแกร่งมากอีกด้วย เป็นตัวตนที่ทำลายล้างทั้งหมด!
ทากาฮาชิ เอคิจิกลัวมากจนรีบโทรหาพ่อของเขา ทันทีที่เอ่ยปากก็พูดด้วยความตื่นตระหนกอย่างสุดขีด: “พ่อ! พ่อช่วยผมด้วย! ผมถูกนักฆ่าปิดล้อม รีบมาช่วยผมด้วย!”
ทากาฮาชิ มาจิอ้าปากพูดว่า: “แกอยู่ที่บ้านไม่ใช่เหรอ?! นักฆ่ามาจากไหน?!”
ทากาฮาชิ เอคิจิร้องไห้ออกมาอย่างใจสลาย: “พ่อ ผมอยู่ข้างนอก …อยู่ระหว่างทางไปชิบูย่า…ถูกคนปิดล้อมจู่โจมอย่างกะทันหัน บอดี้การ์ดทั้งหมดก็ตายแล้ว พวกเขามุ่งมาที่ผมแล้ว พ่อรีบคิดหาทางช่วยผม ผมไม่อยากตาย…”
ทากาฮาชิ มาจิรู้สึกเพียงท้องฟ้ากำลังหมุนอย่างฉับพลัน เขาตะโกนด้วยเสียงแหบแห้ง: “บอกพวกเขา ไม่ว่าจะต้องการเงินเท่าไหร่ฉันก็สามารถให้พวกเขาได้! ตราบใดที่พวกเขาไว้ชีวิตแก!”
ทันทีที่เสียงลดลง กลุ่มคนชุดดำนั้นก็รายล้อมรถโรลส์รอยซ์ที่ทากาฮาชิ เอคิจินั่งอยู่ไว้แล้ว
ทากาฮาชิ เอคิจิตะโกนใส่ นอกรถอย่างบ้าคลั่ง: “พวกคุณได้โปรดอย่าได้ฆ่าฉันเลย! พ่อฉันบอกว่า ไม่ว่าพวกคุณต้องการเงินเท่าไหร่ ก็สามารถที่จะให้พวกคุณจนพึงพอใจได้!”
หัวหน้าของชายชุดดำแสยะยิ้ม: “เงินเหรอ? พวกเราตระกูลอิโตะ ไม่สนใจเรื่องเงินหรอก! สิ่งที่พวกเราต้องการ คือชีวิตทุกคนในตระกูลทากาฮาชิ! ตอนนี้ส่งแกไปก่อน ใช้เวลาไม่นาน พวกเราก็จะส่งพ่อของแกกับครอบครัวของแกทั้งหมดไปอยู่กับแก!”
ทากาฮาชิ เอคิจิกลัวจนใจแตกสลายไปแล้ว และคร่ำครวญอย่างบ้าคลั่ง: “ฉันขอร้องพวกคุณอย่าฆ่าฉัน ฉันยังอายุน้อย…ฉันไม่อยากตาย”
ทากาฮาชิ มาจิก็ตะโกนสุดเสียงทางโทรศัพท์ว่า: “ปล่อยลูกชายของฉันไป! มีเรื่องอะไรมาเคลียร์กับฉัน!”
หัวหน้าของชายชุดดำแสยะยิ้มมาพูดว่า: “โอ้? ที่แท้กำลังโทรคุยกับประธานทากาฮาชิอยู่เหรอ? งั้นก็ดีมาก ประธานทากาฮาชิ แกก็ฟังด้วยหูของตัวเอง ก่อนที่ลูกชายของแกจะตายต้องร้องโอดโอยอย่างแน่นอน!”
พูดแล้ว เขาก็ใช้ปืนทุบกระจกรถโรลส์รอยซ์แตก แต่ทันทีที่ปืนเล็งมาที่ทากาฮาชิ เอคิจิ เมื่อเห็นใบหน้าของทากาฮาชิ เอคิจิเต็มไปด้วยน้ำตา เขาก็เก็บปืนคืนกลับมาอย่างกะทันหัน
ทากาฮาชิ เอคิจิยังคิดว่าเขาเปลี่ยนใจแล้ว อ้าปากพูดอย่างตื่นเต้น: “คุณต้องการเงินเท่าไหร่ คุณบอกตัวเลขมา พ่อของผมจะเอาเงินให้คุณในทันที!”
“ใช่!”ทากาฮาชิ มาจิก็คิดว่าเรื่องราวจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น และอ้าปากพูดว่า: “ฉันสามารถให้คุณได้หนึ่งร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐ จะให้เดี๋ยวนี้!”
ชายชุดดำหัวเราะ และพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม“ทั้งสองคนคิดมากไปแล้ว ฉันเพียงแค่อยากจะเปลี่ยนวิธีการเล่นเท่านั้น”
เมื่อพูดอย่างนั้นแล้ว เขาก็หันหน้าไปทางลูกน้อง และพูดอย่างเยือกเย็น: “นำน้ำมันเบนซินสองถังออกมาจากท้ายรถ จุดเผาทั้งคนและรถพร้อมกัน!”