ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1664

เย่เฉินรู้สึกว่าพวกเขามาไม่ดี จึงปิดซ่อนลมปราณในทันทีและสังเกตการณ์อย่างลับๆ ก็เห็นว่าคนเหล่านี้ปีนข้ามกำแพงรั่วด้วยความเร็วที่เร็วมาก ต่อจากนั้นก็จากหลายทิศทาง วิ่งเตลิดไปหาอิโตะ นานาโกะ!
แม้ว่าอิโตะ นานาโกะจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เนื่องจากพื้นฐานก็ยังเป็นยอดฝีมือศิลปะต่อสู้คนหนึ่ง ความรู้สึกไวเป็นอย่างมาก เมื่อตอนที่ทั้งหกนี้ยังไม่เข้าใกล้ เธอก็รับรู้ทั้งหมดแล้ว
ในขณะนี้ อิโตะ นานาโกะอยากจะตะโกนเสียงดัง ให้คนดูแลบ้านกับพ่อบ้านในลานบ้านอื่นมาช่วยเหลือ แต่ทว่า ตอนที่เธอเตรียมจะร้องขอความช่วยเหลือ ก็ล้มเลิกความคิดนี้อย่างกะทันหัน
เพราะว่า เธอจากร่างของทั้งหกคนนี้ มองออกว่าคนเหล่านี้ เป็นนินจาทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้น!
แม้ว่าตระกูลของตัวเองจะมีนินจาอยู่ แต่ทว่า นินจาเหล่านั้นต่างก็อยู่ที่โตเกียว ไม่ได้อยู่ที่เกียวโต
ความแข็งแกร่งของนินจานั้นแข็งแกร่งมาก ความสามารถในการต่อสู้ที่แท้จริงนั้นแข็งแกร่งมากกว่า ต่อให้ก่อนหน้านี้ที่ตัวเองไม่ได้รับบาดเจ็บ คงจะไม่สามารถเอาชนะนินจาธรรมดาคนหนึ่งได้ นับประสาอะไรกับที่นี่มีหกคน!
ที่สำคัญดูเหมือนว่า อย่างน้อยก็มีความแข็งแกร่งเทียบเท่านินจาระดับกลาง
แทบจะในทันที อิโตะ นานาโกะก็เข้าใจ รวบรวมคนทั้งหมดในคฤหาสน์นี้ คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหกคนนี้
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ตัวเองจะตะโกนร้องขอความช่วยเหลือทำไม ให้คนอื่นมาตายเพื่อตัวเองเหรอ?
เนื่องจากว่า คนพวกนี้แค่มองก็รู้ว่ามุ่งหามาตัวเอง
ดังนั้น ตอนที่ทั้งหกคนเกือบจะวิ่งไปถึงตรงหน้าของอิโตะ นานาโกะอย่างรวดเร็ว เธอเอ่ยปากพูดอย่างไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่งว่า: “ผู้อาวุโสหลายท่าน ถ้าหากมาเอาชีวิตของฉัน งั้นฉันก็จะให้ความร่วมมือได้ แต่พวกคุณได้โปรดไว้ชีวิตของคนอื่นๆในคฤหาสน์ด้วย พวกเขาส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ลูกหลานของตระกูลอิโตะ เพียงแค่คนใช้ที่ทำงานในตระกูลอิโตะเท่านั้น”
หัวหน้าคนนั้นแสยะยิ้มพูดว่า: “ได้ยินมานานแล้วว่าลูกสาวคนโตของตระกูลอิโตะนั้นไม่ธรรมดา เมื่อได้เจอวันนี้ พิเศษจริงๆ!”
จากนั้น เขาก็ดึงดาบออกมา พูดอย่างเยือกเย็นว่า: “พูดตรงๆแบบไม่ปิดบัง วันนี้พวกเรามาเอาชีวิตของคุณ ต้องการให้พ่อของคุณเลือดต้องล้างด้วยเลือด เขาแอบฆ่าสมาชิกสี่คนของตระกูลฟูจิบายาชิ แล้วก็ฆ่าคุณชายใหญ่ของตระกูลทากาฮาชิ ทำได้เพียงให้ลูกสาวอย่างคุณลำบากชดใช้ดอกเบี้ยเล็กน้อยก่อนแล้ว!”
เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ ในใจก็นิ่งอึ้ง: “อะไรนะ? ทากาฮาชิ เอคิจิตายแล้วเหรอ? ดูเหมือนว่า หลังจากที่ตัวเองออกจากโตเกียว โตเกียวก็ไม่สงบสุขแม้แต่น้อยนะ!”
ในเวลานี้ อิโตะ นานาโกะที่ถูกทั้งหกคนปิดล้อมในลานบ้านอ้าปากพูดว่า: “เป็นไปไม่ได้! พ่อของฉันไม่ใช่คนแบบนั้น! เรื่องนี้ต้องมีอะไรที่เข้าใจผิดอีกแน่นอน!”
“เข้าใจผิดเหรอ?”ชายคนนั้นกัดฟันและด่าว่า: “แช่แข็งยอดฝีมือสี่คนของตระกูลอิโตะของฉันกลายเป็นไอศกรีมรูปคนและเผาไหม้คุณชายใหญ่ของตระกูลทากาฮาชิกลายเป็นถ่านโค้ก คุณบอกฉันว่านี่คือเข้าใจผิดเหรอ?!”
อิโตะ นานาโกะพูดอย่างแน่วแน่ว่า: “ฉันรู้จักพ่อของฉันดี แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนดี แต่อย่างน้อย! พื้นฐานของความเป็นคนก็ยังมีอยู่! ต่อให้เขาจะต่อสู้กับศัตรูก็เปิดเผยไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ไม่มีทางทำเรื่องลอบทำร้ายผู้อื่นอย่างแน่นอน”
ชายคนนั้นเยาะเย้ยและพูดว่า: “รู้หน้าไม่รู้ใจ คุณอาจจะไม่รู้จักนางาฮิโกะ อิโตะจริงๆ! แต่ว่าคุณสามารถตายไปก่อน รอหลังจากที่เขาตายตามไปด้วย คุณก็ถามเขาดูว่าตกลงได้ทำหรือเปล่า!”
พูดแล้ว เขาก็พูดกับคนข้างๆทันทีว่า: “เอาโทรศัพท์มาถ่ายวิดีโอ ฉันจะส่งวิดีโอการตัดหัวไปให้คุณทากาฮาชิ!”
“ครับ!”
หัวหน้าคนนั้นดึงคะนุอิที่แหลมคมอย่างยิ่งออกมาจากเอวหนึ่งเล่ม แสงเย็นประกายผ่านอย่างรวดเร็ว และพูดกับอิโตะ นานาโกะว่า: “คุณอิโตะ เตรียมตัวตายซะเถอะ!”
อิโตะ นานาโกะพยักหน้าอย่างเงียบๆ จากนั้นก็หลับอย่างยอมรับชะตากรรม และในปากก็พึมพำกับตัวเองด้วยความโศกเศร้า: “เย่เฉินซัง ชาติหน้าค่อยเจอกันใหม่…”
หัวหน้าคนนั้นถอนหายใจเบาๆ: “คุณอิโตะ ฉันจะทำให้คุณตายอย่างมีความสุข หวังว่าชาติหน้าคุณจะได้ไม่ต้องมาเกิดอยู่ในตระกูลที่ร่ำรวย!”
พูดแล้ว เขาก็ยกคะนุอิขึ้นสูง รวบรวมแรงทั้งหมดไว้ที่แขนทั้งสอง เตรียมพร้อมที่จะฟันไปที่คอของอิโตะ นานาโกะอยู่ทุกเวลา
ในเวลานี้ใจของอิโตะ นานาโกะก็อ่อนปวกเปียกแล้ว ดวงตาที่สวยงามทั้งสองก็หลับตาลงอย่างแน่นหนา รอเวลาที่โชคชะตาสุดท้ายจะมาถึง!
ในขณะที่หัวหน้าคนนั้นยกมือขึ้นจะฟันดาบลงมา ใบมีดที่เยือกเย็นก็พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็วผ่านอากาศด้วยความเร็วที่เร็วมาก!
ฉึกดังมาหนึ่งเสียง มีดคุไนที่อาบพิษเล่มหนึ่ง แทงไปที่กึ่งกลางหว่างคิ้วของเขา!
และคนที่เตรียมจะตัดหัวของอิโตะ นานาโกะคนนั้น ก็เสียชีวิตกะทันหันในทันที!
ในที่สุด เย่เฉินลงมือแล้ว!