ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1682

โตเกียว ณ เวลานี้
ยังคงมีความวุ่นวายเหมือนเดิม
กรมตำรวจนครบาลของโตเกียวโดนบีบจนใกล้จะเป็นบ้าแล้ว
อย่างแรกคือพี่น้องตระกูลซูโดนลักพาตัว มีคนโดนฆ่าไปสิบกว่าคน จากนั้นตระกูลทากาฮาชิก็พบศพโดนแช่แข็งหลายศพ หลังจากนั้น ลูกชายของทากาฮาชิมาจิโดนเผาทั้งเป็นในรถยนต์!
เรื่องเหล่านี้ ถ้าเกิดเรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมา ก็ถือได้ว่าเป็นคดีอาชญากรรมใหญ่ๆประจำปีเลย
แต่ว่า ในช่วงเวลาสั้นๆ ก็เกิดเรื่องพวกนี้อย่างต่อเนื่องที่โตเกียว!
และเรื่องเหล่านี้ ก็มีความเกี่ยวข้องกับตระกูลใหญ่ๆชั้นแนวหน้าทั้งหมด
นี่มันเป็นการหักหน้ากรมตำรวจนครบาลโตเกียว จากนั้นก็เอาเข็มขัดฟาดหน้าของตำรวจซ้ำแล้วซ้ำเหล่า!
เรื่องที่หักหน้าตำรวจมากที่สุดคือ จนถึงตอนนี้ตำรวจนครบาลของโตเกียวยังหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย
ไอ้สวะอย่างพวกเขาค้นหาทั่วโตเกียวจนแทบพลิกแผ่นดิน แต่ก็ยังหาเบาะแสของพี่น้องตระกูลซูไม่ได้แม้แต่นิดเดียว พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะไปหาคนได้ที่ไหน
ดังนั้น ตำรวจทั้งหมดในกรมตำรวจนครบาลของโตเกียววุ่นวายไปหมด
ซูโสว่เต้ากำลังจะหมดความอดทนแล้ว
ลูกชายและลูกสาวของตัวเอง จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้ชะตากรรมเลย ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหมและไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนด้วย และตัวเองยังต้องมารอตำรวจโง่ๆพวกนี้ในกรมตำรวจนครบาลโตเกียว สำหรับเขามันเป็นความทรมานมากๆ!
ในขณะที่เขากำลังจะติดต่อกระทรวงการต่างประเทศญี่ปุ่น ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเหตุการณ์ครั้งใหญ่ทางการทูต จู่ๆก็มีเบอร์โทรศัพท์ของญี่ปุ่นโทรมาหาเขา
เขารับสายด้วยความสงสัย จากนั้นเขาก็ได้ยินน้ำเสียงของซูจือหยู:”คุณพ่อ ฉันเอง! จือหยู!”
เมื่อเขาได้ยินเสียงของลูกสาว ทำให้หัวใจของซูโสว่เต้าเต้นแรงจนแทบพุ่งออกมา เขาตื่นเต้นดีใจและพูดทันที:”จือ…”
ในเวลานี้ ซูจือหยูที่อยู่ในสายโทรศัพท์รีบพูดขัดจังหวะของเขาทันทีและพูด:”คุณพ่อ ข้างๆคุณมีคนอื่นหรือเปล่า? ถ้ามีคนอื่น อย่าให้คนพวกนั้นรู้ว่าฉันเป็นคนโทรมา!”
คนฉลาดอย่างซูโสว่เต้ารีบมองไปรอบๆทันที นอกจากตัวเองแล้ว ที่นี่ยังมีตำรวจโง่ๆหลายคนของกรมตำรวจนครบาลโตเกียว และยังมีคณะรัฐมนตรีหลายคน ดังนั้นเขารีบเปลี่ยนคำพูดทันที:”คุณรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันยุ่งมากๆ?! ถ้าไม่มีเรื่องเร่งด่วนอะไรก็วางสายไปก่อน ถ้ามีเรื่องด่วนก็รีบๆพูดมา!”
ซูจือหยูพูดว่า:”คุณพ่อ ตอนนี้ฉันกับพี่ชายปลอดภัยแล้ว มีคนช่วยพวกเราสองคนไว้ แต่พวกเราไม่ได้อยู่โตเกียว แต่อยู่เกียวโต”
ซูโสว่เต้าโล่งอกทันที ในเวลาเดียวกันเขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว มองตำรวจโง่ๆพวกนั้นของกรมตำรวจนครบาลโตเกียว
เขาในเวลานี้ เกลียดตำรวจโง่ๆพวกนั้นมากๆ
“ตำรวจโง่ๆพวกนั้น! พวกเขาพูดกับฉันด้วยความมั่นใจ อีกฝ่ายน่าจะซ่อนตัวอยู่ในโตเกียวแน่ๆ และพวกเขาไม่ได้ออกจากเมืองโตเกียวอย่างแน่นอน!”
“นอกจากนี้ พวกเขายังบอกอีกว่า พวกเขาได้ปิดกั้นการจราจรทั้งหมดของโตเกียวแล้ว และตั้งด่านตรวจสอบคนที่จะออกจากเมืองอย่างละเอียด ดังนั้นลูกชายและลูกสาวของเขาต้องอยู่ในโตเกียวอย่างแน่นอน เพียงแค่ต้องใช้เวลาในการค้นหา!”
“แล้วผลลัพธ์ละ?”
“ลูกของเขาโดนลักพาตัวและอยู่เกียวโตที่อยู่ห่างออกไปตั้งหลายร้อยกิโลเมตร!
“ตำรวจโง่ๆอย่างพวกเขา ฉันอยากจะใช้มีด สลักคำว่าไอ้โง่ไว้บนหน้าของพวกเขา!”
อย่างไรก็ตาม ซูโสว่เต้ารู้ตัวดี ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาโกรธ ดังนั้นเขาก็เลยถาม:”คุณจะให้ฉันทำยังไง?”
ซูจือหยูพูด:”คุณพ่อ คุณอย่าพึ่งบอกเรื่องนี้กับคนของกรมตำรวจนครบาลโตเกียว ฉันสงสัยความสามารถของพวกเขา และพวกเขาอาจจะทำให้ข้อมูลรั่วไหล ดังนั้นฉันอยากจะให้คุณพ่อส่งคนของตระกูลเรามารับฉันกับพี่ชายที่เกียวโต”
ซูโสว่เต้ารีบตอบทันที:”ได้!”
ซูจือหยูพูดอีกครั้ง:”คุณพ่อ! ยังมีอีกเรื่อง คนที่ลักพาตัวพวกเรา คือมัตสึโมโตะโยชิโตะที่อยู่ในโตเกียว! เขาอยากจะฆ่าพวกเรา จากนั้นก็โยนความผิดให้นางาฮิโกะอิโตะ ดังนั้นเขาก็เลยลักพาตัวพวกเรามาที่เกียวโต!”
“อะไรนะ?!”น้ำเสียงซูโสว่เต้าเย็นชาขึ้นมาทันที:”คือเขานี่เอง?!”