ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1785

เช้าวันต่อมา
เซียวชูหรันกับเซียวฉางควนออกจากบ้านไปแต่เช้า ต่างคนต่างไปทำเรื่องของตัวเอง
ที่ทำงานของเซียวชูหรันจะหยุดในวันเทศกาลตามกฎหมายของประเทศ จะเริ่มหยุดตั้งแต่วันสิ้นปี ไปจนถึงวันที่หกของวันปีใหม่ หยุดรวมเจ็ดวัน
ส่วนสมาคมศิลปะจีนของเซียวฉางควน เจ้าตัวรักและสนใจในสมาคมมาก ดังนั้นจึงไม่มีวันหยุด จะไปหรือไม่แล้วแต่อารมณ์
ซึ่งปกติเซียวฉางควนอยู่ในบ้านก็ไม่ลงรอยกับหม่าหลัน ดังนั้นวันตรุษจีนเขาจึงอยากจะมาอยู่ที่สมาคมศิลปะจีนแทบไม่ทัน
หม่าหลันกลับไม่ได้มีเรื่องให้คบค้าสมาคมอะไร จึงอยู่บ้านคนเดียวเตรียมวัตถุดิบสำหรับอาหารในวันส่งท้ายปีเก่า
ส่วนเย่เฉิน หลังลุกขึ้นจากที่นอนแต่เช้า ก็ตรวจดูรายงานการขนส่งของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนที่เว่ยเลี่ยงส่งมาผ่านโทรศัพท์
ปัจจุบันสายการผลิตของบริษัทผลิตยาโคยาบาหลายสาขาในญี่ปุ่น ก็เริ่มหันมาผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนแล้ว ในเวลานี้จึงมีอยู่ในสต๊อกเป็นจำนวนมาก
เย่เฉินวางแผนว่าในวันตรุษจีนจะเริ่มวางขายยากระเพาะเก้าเสวียนทั่วประเทศญี่ปุ่น ถึงเวลาสถานีโทรทัศน์ยักษ์ใหญ่แต่ละแห่งในญี่ปุ่น ก็จะนำโฆษณายากระเพาะเก้าเสวียนที่กู้ชิวอี๋เป็นพรีเซนเตอร์มาออกอากาศ
ในฐานะเป็นหนึ่งในดาราสาวชื่อดังของทวีปเอเชีย กู้ชิวอี๋จึงมีอิทธิพลอยู่ในญี่ปุ่นไม่น้อยเลย
ประกอบกับสรรพคุณของยากระเพาะเก้าเสวียนเดิมก็มาไกลเกินกว่าผลิตภัณฑ์ยี่ห้ออื่นที่เป็นประเภทเดียวกัน ดังนั้นเย่เฉินจึงเชื่อว่ายากระเพาะเก้าเสวียนจะต้องโด่งดังไปทั่วญี่ปุ่นอย่างแน่นอน
ตอนที่หม่าหลันกำลังเตรียมวัตถุดิบอยู่ชั้นล่าง เสียงกริ่งประตูก็ดังขึ้น
เธอก้าวเท้าออกจากบ้าน ก็เห็นพนักงานส่งของคนหนึ่งยืนอยู่นอกประตู จึงเดินตรงไปเปิดประตูบ้าน
พนักงานส่งของคนนั้นถามเธอว่า “ไม่ทราบว่าใช่คุณหม่าหลันหรือเปล่าครับ?”
หม่าหลันพยักหน้า “ฉันเอง ทำไมหรือ?”
พนักงานคนนั้นจึงนำกล่องพัสดุขนาดเล็กส่งให้ในมือเธอ แล้วพูดว่า “สวัสดีครับคุณหม่า นี่เป็นบริการจัดส่งพัสดุภายในเมืองของคุณ รบกวนเซ็นรับด้วยครับ”
“ฝากส่งมาให้ฉัน?!”
หม่าหลันในเวลานี้ประหลาดใจเล็กน้อย ตนเองไม่ได้สั่งของออนไลน์เท่าไหร่นัก พักนี้ก็ไม่ได้ซื้อของบนอินเตอร์เน็ตเลย จะยังมีพัสดุของตัวเองได้ยังไงกัน?
ด้วยเหตุนี้หลังเธอเซ็นรับของแล้ว ก็แกะออกดูอย่างสงสัย
หลังแกะออกดูแล้ว หม่าหลันก็พบว่าด้านในพัสดุ ถึงกับใส่ผลิตภัณฑ์ทดลองของออยล์ทาผิวระดับไฮเอนด์มาชุดหนึ่ง ทั้งยังมีการ์ดที่ทำออกมาได้สวยมากอีกใบหนึ่ง รวมถึงจดหมายพิมพ์ฉบับหนึ่ง
เธอเปิดจดหมายออก อ่านตัวอักษรที่อยู่ในจดหมายออกมาว่า “สวัสดีแขกผู้มีเกียรติที่เคารพ ขอแสดงความยินดีกับคุณที่ได้รับเซ็ตบำรุงผิวSPAทั่วทั้งตัวที่Ritz Beauty Salonในราคา8888หยวน โดยใช้บัตรกำนัลมาที่ร้านเวลาใดก็ได้เพื่อรับบริการSPAโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ และไม่จำเป็นต้องจองล่วงหน้า!”
พออ่านจบ หม่าหลันก็พูดด้วยความดีใจอย่างยิ่ง “อั้ยยะฉันไปแน่! SPAบำรุงผิวทั้งตัวฟรี? ยังมีเรื่องแบบนี้ด้วย?!”
พอคิดถึงการได้นอนบนเตียงเสริมสวยในสถานเสริมความงาม เสพสุขกับการนวดอย่างเอาใจใส่โดยช่างฝีมือ ทั่วตัวหม่าหลันก็รู้สึกคันยุบยิบจนทนไม่ไหวแล้ว!
เธออดลอบพิจารณาไม่ได้ “ก่อนหน้านี้รักษาขาอยู่ในบ้านตลอด ฉันไม่ได้ไปใช้บริการSPAนานแล้ว คิดไม่ถึงว่าจู่ๆ จะมีSPAฟรีหนึ่งครั้งพุ่งใส่หน้าตัวเอง สงสัยจะมีคนเข้าใจผิดฝากส่งมาให้ฉัน หากฉันไม่รีบไปใช้บริการสักหน่อย เกิดมีคนมาทวงกลับไป ฉันจะไม่ขาดทุนแย่หรือ?!”
พอคิดถึงตรงนี้ หม่าหลันก็รีบซ่อนบัตรกำนัลใบนั้นไว้ในห่อของ วิ่งเข้าไปในบ้านอย่างตื่นเต้นนักหนา ตรงไปยังห้องของตัวเองที่ชั้นสาม เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดออกจากบ้าน คิดจะรีบออกจากบ้านไปทำSPAนี้
พอคิดว่าเย่เฉินยังไม่ลงมาชั้นล่าง เธอก็มาหยุดที่ชั้นสองหน้าห้องของเย่เฉินกับเซียวชูหรัน เคาะประตูเบาๆ แล้วยิ้มถามว่า “ลูกเขยจ๊ะ เธอตื่นหรือยังเอ่ย?”
เย่เฉินลุกขึ้นมาเปิดประตูห้อง ถามว่า “คุณแม่มีอะไรเหรอครับ?”
หม่าหลันยิ้มอย่างรู้สึกผิดเล็กน้อยพลางกล่าวว่า “คือว่า แม่มีธุระจะออกไปข้างนอกสักหน่อย อาหารเช้าทำเสร็จแล้ว วางอยู่ในห้องครัว ยังร้อนอยู่ เธอก็รีบลงไปกินตอนยังร้อนๆ ล่ะ!”