ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2256

เย่เฉินดูแคลนว่า “คุณช่างกล้ามากนะ มาจากไหนกันแน่ ทำไมถึงได้กล้าหยาบคายได้ขนาดนี้”
Walterสีหน้าเยาะเย้ยอย่างเย่อหยิ่ง “ผมชื่อWalter Horowitz คุณร่างทรง เคยได้ยินตระกูลHorowitzที่ชื่อเสียงโด่งดังของสหรัฐอเมริกามั้ย？”
เย่เฉินยิ้มเยาะเย้ย “ขอโทษนะครับ ตระกูลHorowitzอะไรที่คุณพูด ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนจริงๆ”
Walterดูแคลน “จะบอกให้นะ！ตระกูลHorowitz เป็นอสังหาริมทรัพย์ใหญ่ที่มีชื่อเสียงของสหรัฐอเมริกา กิจการไม่เพียงอยู่ทั่วสหรัฐอเมริกาเท่านั้น ยังมีแคนนาดา อังกฤษ เยอรมัน ฝรั่งเศสล้วนมีอุตสาหกรรมที่ใหญ่โต พวกเราถึงขั้นมีตึกใหญ่ที่เป็นชื่อของตระกูลHorowitzแห่งหนึ่ง ที่แมนฮัตตัน นิวยอร์กที่ที่ดินแพงอีกด้วย”
เย่เฉินบึนปาก ยิ้มพลางกล่าว “คุณมีตึกใหญ่ที่แมนฮัตตัน นิวยอร์ก ก็กล้ามาเบ่งที่หัวเซี่ย คุณแบกตึกใหญ่นั่นมาด้วยเหรอ？”
Walterได้ยินคำพูดนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
เขาฟังออก ถึงความหมายของคำพูดของเย่เฉิน คือเยาะเย้ยตึกใหญ่ที่แมนฮัตตัน นิวยอร์กของตระกูลตน ว่าไม่มีค่าที่หัวเซี่ย
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตะคอกออกมา “เด็กน้อย แม้จะไม่ได้แบกมา แต่เงินดอลลาร์ที่อยู่ในบัญชีของฉัน สามารถเคลื่อนไหวได้ทั้งโลกได้ตลอดเวลา นี่ถึงจะเรียกว่าเงินตราสกุลแข็ง แข็งแกร่ง เข้าใจมั้ย？”
เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มพลางกล่าว “เมื่อคุณพูดแบบนี้ ผมก็เข้าใจแล้วล่ะ”
พูดพลาง เย่เฉินก็ถามอย่างแปลกใจว่า “ไม่ทราบว่าตระกูลHorowitzนี้ของพวกคุณ ทรัพย์สินทั้งหมดรวมกันมีประมาณกี่ดอลลาร์？”
Walterดูแคลนออกมาทันใดว่า “ก็ต้องมากกว่าหมื่นล้านนะสิ！”
พูดพลาง Walterโบกมืออย่างค่อนข้างรังเกียจ พึมพำว่า “ไม่เข้าใจว่าผมจะไร้สาระกับร่างทรงอย่างคุณนี่ทำไมตั้งมากมายขนาดนี้！”
จากนั้น เขามองหวังตงเสวี่ยนที่อยู่ข้างๆ พูดเข้าเรื่องว่า “ตงเสวี่ยน ผมก็ไม่อยากไร้สาระกับคุณมากหรอกนะ หลายอย่างที่ผมพูดไปนับครั้งไม่ถ้วน ปากเริ่มจะด้านแล้วเนี่ย”
“ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ก็ยังเป็นเรื่องไตของคุณลุง ตกลงคุณจะยอมรับเงื่อนไขของผมมั้ย？”
“ถ้าคุณไม่ยอมรับ จะเก็บไตไว้ไม่ได้แล้วนะ！”
หวังตงเสวี่ยนจิตใต้สำนึกถามออกมาว่า “คุณบอกให้เวลาฉัน24ชั่วโมงไม่ใช่เหรอ？นี่เพิ่งจะผ่านไปครึ่งวันเอง！”
Walterหัวเราะ กล่าว “ขอโทษนะครับ เพื่อแย่งไตนี้จู่ๆคนฝรั่งเศส ก็ให้เพิ่มอีกห้าหมื่นดอลลาร์！”
“ตอนนี้ผู้บริจาคเริ่มลังเลแล้ว เขาอยากให้ผมรีบยืนยันกับเขา”
“ไม่งั้น เขาจะขายให้คนฝรั่งเศสแล้ว ดังนั้นตอนนี้คุณต้องให้คำตอบที่แน่ชัดกับผมแล้ว ว่าจะตกลง หรือไม่ตกลง！”
เย่เฉินเอ่ยปากถามหวังตงเสวี่ยน “ตงเสวี่ยน นี่มันเกิดอะไรขึ้น？”
หวังตงเสวี่ยนตอบ “อาจารย์เย่คะ Walterนี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นตอนที่เรียนอยู่ที่สหรัฐอเมริกาค่ะ เขาช่วยพ่อของฉันหาไตที่เข้ากันได้แล้ว แต่ข้อเสนอคือ…”
ตอนที่พูดถึงจุดนี้ จู่ๆหวังตงเสวี่ยนก็เป็นใบ้ไป
คำพูดเหล่านั้นของWalter มันไร้ยางอายชั้นต่ำเกิน จนเธอถึงขั้นไม่สามารถใช้คำพูดบรรยายได้
ขณะนี้ Walterอีกด้านดูแคลนออกมา “ข้อเสนอของผมง่ายมาก ให้หวังตงเสวี่ยนเป็นคนรักของผมสิบปี！แล้วมีลูกให้ผมสองสามคน！ไง มีปัญหาอะไรมั้ย？”