ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2306

พนักงานเช็ดเหงื่อของตัวเอง และอธิบายอย่างจริงจัง:”คุณผู้หญิง คฤหาสน์หลังที่คุณซื้อในตอนนี้ ราคาเริ่มต้นประมูลอยู่ที่แปดแสนแปดหมื่นหยวน ราคาตลอดสูงสุดอยู่ที่หนึ่งล้านสามแสนหยวน ตอนนี้คุณประมูลไปในราคาหกสิบสองล้านหยวน ราคาของมันต่างกันตั้งห้าสิบเท่า! คุณไม่ลองคิดทบทวนอีกครั้งเหรอ?”
ตู้ไห่ชิงส่ายหัวและพูดอย่างหนักแน่น:”ฉันคิดดีแล้ว และไม่จำเป็นต้องคิดทบทวนอีก พวกคุณช่วยจัดการเอกสารให้ฉันโดยเร็ว”
พนักงานหลายๆคนต่างสบตากัน หนึ่งในนั้นก็เอ่ยปากพูด:”ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นพวกเราก็จะทำเอกสารเรื่องจ่ายเงินทั้งหมด ไม่ทราบว่ายอดเงินในธนาคารของคุณเพียงพอสำหรับจ่ายค่าคฤหาสน์ไหม?”
ตู้ไห่ชิงพยักหน้า:”ฉันมียอดเงินพอที่จะจ่ายค่าคฤหาสน์อยู่แล้ว”
“ได้…”พนักงานรีบไปหยิบเครื่องรูดบัตรและเอ่ยปากพูด:”คุณผู้หญิง คุณแน่ใจหรือเปล่าว่าบัตรเครดิตของคุณสามารถรูดยอดเงินจำนวนนี้ได้ เพราะคนส่วนใหญ่สามารถทำธุรกรรมในวันเดียวได้แค่หนึ่งล้านหยวน ถ้ายอดเงินที่คุณสามารถรูดได้ไม่เพียงพอ คุณต้องติดต่อธนาคารก่อน”
ซูจือหยูที่อยู่ข้างๆพูดด้วยความหงุดหงิด:”ทำไมพวกคุณถึงมีคำถามมากขนาดนี้ รีบๆรูดบัตรไปเลย? ถ้าบัตรเครดิตของเรามีวงเงินไม่พอ พวกเราก็คงไม่มานั่งรอชำระเงินอย่างนี้หรอก?”
พนักงานพูดด้วยความเขินอาย:”คุณผู้หญิง ต้องขอโทษด้วยจริงๆ เนื่องจากพวกเราไม่เคยทำธุรกรรมที่มียอดเงินสูงขนาดนี้มาก่อน ดังนั้นพวกเราจำเป็นต้องได้รับการยืนยันจากพวกคุณสองคนก่อน ต้องขอโทษจริงๆ…”
เมื่อพูดจบ พนักงานก็กดจำนวนเงินในเครื่องรูดบัตร เมื่อแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดแล้ว ก็ยื่นไปให้ตู้ไห่ชิงทันทีและพูดว่า:”คุณผู้หญิง เชิญรูดบัตรได้เลย”
ตู้ไห่ชิงพยักหน้า หยิบบัตรเครดิตขึ้นมาและยื่นไปให้อีกฝ่าย จากนั้นก็ใส่รหัสบัตรเครดิต จากนั้นไม่นาน เครื่องรูดบัตรก็แสดงผลว่าทางธนาคารได้หักเงินจำนวนนี้สำเร็จ และเครื่องรูดบัตรก็พิมพ์สลิปออกมาทันที
พนักงานถอนหายใจทันที ดูเหมือนพวกเธอจะเป็นคนร่ำรวย และเงินจำนวนนี้สำหรับพวกเธอมันไม่ใช่เงินเยอะแยะอะไรเลย ถ้าต้องจ่ายเงินมากกว่านี้อีกหลายสิบเท่า สำหรับพวกเธอมันก็คงเป็นเรื่องปกติ
หลังจากนั้น พนักงานก็นำเอกสารสัญญาซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ออกมาและพูดกับตู้ไห่ชิง:”คุณผู้หญิง โปรดตรวจสอบรายละเอียดของสัญญา ถ้าไม่มีปัญหาอะไร เอกสารสัญญาห้าฉบับนี้ คุณต้องเซ็นทุกฉบับ และต้องลงนามทุกหน้าของสัญญาพวกนี้”
ตู้ไห่ชิงพยักหน้า เปิดสัญญาและอ่านข้อกำหนด เมื่อพิจารณาแล้วว่ากรรมสิทธิ์ของอสังหาริมทรัพย์นี้เขียนอย่างชัดเจน และไม่มีปัญหาอะไร เธอก็รีบหยิบสัญญาและลงนามชื่อของตัวเองทันที
ในเวลาเดียวกัน ที่ตระกูลซูในเมืองเย่นจิง
ซูโสว่เต๋อพูดกับคุณท่านซูเฉิงเฟิงด้วยความลนลาน:”พี่สะใภ้คนนี้ไม่รู้จักกาลเทศะเลย! เธอไม่เพียงเข้าร่วมงานประมูล ยังใช้เงินหกสิบสองล้านหยวน ประมูลคฤหาสน์หลังเก่าที่มีมูลค่าเพียงแค่ร้อยกว่าล้านหยวนเท่านั้น ฉันคิดว่าคงใช้เวลาอีกไม่นาน ข่าวเรื่องนี้ก็จะกระจายไปทั่วเมืองเย่นจิง เมื่อถึงเวลานั้นชื่อเสียงของตระกูลซูก็จะเสียหายอย่างแน่นอน!”
ขณะพูด เขาก็พูดด้วยความโกรธ:”แม่งเอ๊ย เธอต้องหลงรักไอ้สารเลวอย่างเย่ฉางอิงมากแค่ไหน! ถึงได้ทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมา!”
ซูเฉิงเฟิงพูดด้วยสีหน้าเย็นชา:”ห้ามเรียกเธอว่าพี่สะใภ้อีก! ตระกูลซูของพวกเรา ไม่มีลูกสะใภ้อย่างนี้!”
ซูโสว่เต๋อพูดด้วยความโกรธ:”คุณพ่อ! ถ้ารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันคงส่งคนไปฆ่าเธอในระหว่างทางที่เธอไปงานประมูลแล้ว! ถ้าทำอย่างนั้น อย่างน้อยก็สามารถรักษาชื่อเสียงของตระกูลซูไว้!”
ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างเย็นชา:”เรื่องแบบนี้ ถ้าพวกเราลงมือล่วงหน้า พวกเราก็จะทำในเรื่องที่ทุกคนคิดว่าเป็นเรื่องเลวร้าย! ถ้าเธอไม่ได้ทำให้ตระกูลซูของพวกเราเสื่อมเสียชื่อเสียง แต่ตระกูลซูของเรากำจัดเธอล่วงหน้า ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป ตระกูลซูของพวกเราก็จะกลายเป็นที่รังเกียจของทุกคน ก็จะตกเป็นเป้าหมายของชนชั้นสูงในเย่นจิงทันที!”
ขณะพูด ซูเฉิงเฟิงก็ถามกลับทันที:”คุณลืมไปแล้วเหรอ เจ้าหญิงที่มีชื่อเสียงโด่งดังในยุโรป เธอได้คบหาดูใจกับผู้ชายนอกรีต และมีลูกกับเขาด้วย หลังจากแต่งงานแล้ว เธอก็โดนลอบสังหารเลย! ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ และคนภายนอกก็ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด แต่ราชวงศ์ก็โดนประณามมาหลายสิบปี! ถ้าเจ้าหญิงแค่แอบคบหาดูใจกับผู้ชายนอกรีต และลอบสังหารเธอ ราชวงศ์นี้คงโดนประณามและดูถูกจากประชาชนมากกว่านี้อย่างแน่นอน!”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซูเฉิงเฟิงก็ถอนหายใจ ตบหน้าตัวเองเบาๆและพูด:”ถ้าคนอื่นกล้าตบหน้าของพวกเราจริงๆ พวกเราถึงสามารถฆ่าอีกฝ่ายได้ คุณไม่สามารถฆ่าคนอื่นเพราะเขาแค่มองหน้าคุณเฉยๆ! ถ้าทำอย่างนี้มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่!”