ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2427

บทที่ 2427
ตอนที่อู่ตงไห่ยังนอนหลับอยู่ ก็ถูกโทรศัพท์ของเฉินจี่อข่ายปลุกให้ตื่น
ในโทรศัพท์ เฉินจี่อข่ายบอกอู๋ตงไหว่า เย่เฉินให้เขาพาซินชิ้นเฮลิคอปเตอร์ไปเมืองจินหลิงในทัน
อู่ตงไห่ไม่กล้าชักช้า รีบลุกขึ้น และพาลูกชายตรงไปที่เมืองจินหลิง
ตอนสิบโมงเช้า เฮลิคอปเตอร์ที่อู่ตงห่นั่ง ก็ค่อยๆเข้าใกล้โรงแรมของเฉินจื่อข่าย
ขณะที่เฮลิคอปเตอร์ยังคงลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน อู๋ตงไห่อดไม่ได้ที่จะนึกถึงครั้งก่นอยู่ที่นี่อีก ฉากที่สองพ่อลูกถูกคนของเฉินจื่อข่าย
กระทืบออกไป
ในครั้งนั้น เป็นวันที่อัปยศที่สุดในชีวิตของอู่ตงไห่
ไม่เพียงแต่จางจื่อโจวและยอดฝีมือหลายคนของตระกูล ประโยคที่น่าอับอายถูกจารึกไว้บนหน้าผาก ขนาดตัวเองและลูกชาย ก็ถูก
เฉินจี่อข่ายกระทืบออกไป
เมื่อหวนคิดถึงวินาทีนั้น หมัดของอู่ตงไห่ก็กำแน่นโดยไม่ตั้งใจ
อย่างไรก็ตาม หันใดนั้นเขาก็นึกถึงราชาบู๊ทั้งแปดที่ถูกฝังอยู่ใต้เชิงเขาภูเขาฉางไบ
เมื่อคิดถึงความตายอันน่าสลดใจของราชาบู๊ทั้งแปด เขาก็อดไม่ได้ที่จะหนาวจนตัวสั่นสั่นระริก
เป็นเพราะการตายของราชาผู้ทั้งแปด ทำให้เขาตระหนักถึงข้อเท็จจริงที่สำคัญที่สุดประการหนึ่ง:เย่เฉินมีกำลังมากพอที่จะฆ่าตัวเองได้
ถึงขนาดฆ่าทั้งครอบครัวของตัวเอง
ราชาบู๊ทั้งแปดรับคำสั่งของตัวเองต่อสู้กับเเฉิน เย่เฉินฆ่พวกเขา กลับไม่ได้ฆ่าเขา นี่ก็เป็นความโชคดีของตัวเองแล้ว
นอกจากนี้ ตอนนี้เขารู้ตัวตนที่แท้จริงของเย่เฉินแล้ว ดังนั้นจึงหวาดกลัวเย่เฉินมากขึ้นเล็กน้อย
ในเวลานี้ อู๋ซินที่ข้างกายพูดอย่างค่อนข้างกังวลว่า: “พ่อ พ่อว่าเย่เฉินหาพวกเรามีเรื่องอะไรกันแน่?”
อู๋ตงไห่รีบตวาดว่า: “ไอ้สารเลว ชื่อของคุณชายเยใช่ว่าแกจะเรียกโดยตรงได้เหรอ?”
อู่ซินพูดอย่างค่อนข้างลำบากใจว่า: “พ่อ นี่พวกเรากำลังคุยกันเป็นส่วนตัวไม่ใช่เหรอ? ทำไมจะต้องอ่อนไหวขนาดนี้ด้วย..”
อู่ตงไหอ้าปากพูดว่า: “ไอ้เด็กม้าอย่างแกโง่หรือเปล่า! ตตัวของคุณชายเย่ออะไร? คุณชายของตระกูลเยยอดฝืมือชั้นนำ! คนเดียวกั
สามารถที่จะฆ่าราชาบู๊ทั้งแปดได้! แกมีเรื่องกับใครไม่มีมามีเรื่องกับเขา แม้ว่าจะเรียกชื่อของเขาลับหลังก็ง่ยมากที่จะหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัว!”
อู่ซินเบะปาก: “พ่อ พ่ออ่อนไหวเกินไปหรือเปล่า?”
“อ่อนไหวเหรอ?”อู๋ตงไห่ถามเขากลับ: “แกดูวิดีโอบนแพลตฟอร์มวิดีโอสั้นเมื่อวานนี้หรือเปล่า?”
“ไม่ได้ดู”อู่ซินพูดว่า: “ตั้งแต่เหตุการณ์ที่น้องชายและละครพูดตลกของจีนของอ้สรเลาสองคนนั้นอย่างหลิวกว่างกับหลิวหมิงก็ถูกเผย
แพร่ส่งไปยังแพลตฟอร์มวิตี้โอสั้น ผมก็ไม่เล่นแพลตฟอร์มวิติโอสั้นแล้ว แต่ว่าผมกลับได้รับฟืดข่าว พอจะรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว”
เมื่ออู่ซินพูดถึงอู่ฉี่และหลิวกว่างกับหลิวหมิง ในใจของอู่ตงให่ก๊อดไม่ได้จะร่คาญ ฝืนอดกสั้นความโกรธ และถามเขาว่า: “งั้นแกคิดว่า
เมืองจิ๋นหลิงนอกจากคุณชายเย่แล้ว ยังมีใครมีความสามารถมีความกล้าหาญ กล้าลักพาตัวท่านชายรองของตระกูลซูเหรอ?”
อู่ซินครุ่นคิด ก็อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยสีหน้าท่าทางที่ค่อนข้าวิตกกังวลว่า: “เอ่อ…พ่อ ตามที่พ่อพูด ท่านชายรองของตระกูลซูถูกคุณชาย
เย่ลั่กพาตัวงั้นเหรอ?”
อู่ตงไห่พูดว่า: “ในความคิดของฉัน เรื่องนี้ ทั้งเมืองจินหลิง ก็มีคุณชายมีแข็งแกร่งนี้ที่จะทำออกมาได้ นอกจากเขา ใครก็ทำอะไรไม่
ได้…”
“แม่งเอ๊ย…”อู๋ซินอดไม่ได้ที่จะอุทานว่า: “ทำไมจู่ๆคุณชายเย่ถึงได้ลงมือกับตระกูลชู?! ไม่ใช่ว่าจะประกาศสงครามกับตระกูลซูนะ?!”
อู่ตงไหส่ายหน้า: “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่เท่าที่ฉันรู้ ตระกูลเยกับตระกูลชูมักมีเรื่องบาดหมางกันมาโดยตลอด ไม่แน่คุณชายเย่อ
าจจะต้องการล้างแค้นให้พ่อ”
อู่ซินหวาดกลัว และถอนหายใจ: “รูปแบบการกระทำของคุณชายเโหดร้ายเกินไป ท่านชายรองของตระกูลซูเพิ่งถึงเมืองจินหลิง ก็ถูก
เขาลักพาตัวแล้ว เขาก็ไม่กลัวว่าหลังจากที่ตระกูลซูตามหาเขาพบแล้วจะแก้แค้นอย่างบ้าคลั่ง…”
อู่ตงไห่พูดอย่างจริงจัง: “มองจากความแข็งแกร่งของเขาที่ฆ่าราชาบู๊ทั้งแปดได้ด้วยคนเดียว เขาลักพาตัวท่านชายตระกูลชู ก็ง่ายดาย
เหมือนกับแมวจับหนู”