ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2484

บทที่ 2484
ณ ขณะนี้ พวกผู้ชายที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้องจัดเลี้ยงก็พูดคุยกันอย่างมีความสุข
หลังจากที่ทุกคนต่างพกันพูดคุยสัพพหระกันได้สักพัก คุณท่านซ่งก็มองไปที่ฉินกาง แล้วพูดขึ้นมาว่า”จริงสิประธานฉิน ช่วงนี้คุณมี
ธุรกิจที่ส่งออกประเทศญี่ปุ่นเยอะไม่ใช่หรอ? จากนี้ไปคุณสามารถไปมาหาสู่กับคุณอิโตะได้นะ ดูสิว่ามีทิศทางในการร่วมมืออะไรกันได้ไหม”
นางาฮิโกะ อิโตะถามอย่างแปลกใจ”หืม? คุณฉินมีธุรกิจที่ญี่ปุ่นหรอครับ? ”
ฉินกางพยักหน้า แล้วพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า”เอ่อจริงๆนะครับ เดิมที่ผมทำธุรกิจเกี่ยวกับวัตถุในการทำยา ตอนแรกผลิตขายภายใน
ประเทศจีนเท่านั้น แต่ช่วงนี้ปริมาณการส่งออกญี่ปุ่นเพิ่มสูงขึ้น คิดเป็นครึ่งหนึ่งของยอดขายวัตฤดิบยาทั้งหมด กระทั่งยังเพิ่มขึ้นไม่หยุด”
นางาฮิโกะ อิโตะถามอย่างแปลกใจ”คุณฉินส่งออกประเทศญี่ปุ่นเยอะขนาดนี้เลยหรอกครับ? ”
ฉินกางพูดด้วยสีหน้านอบน้อม”ผมพูดยังไม่ปิดบังนะครับ วัตถุดิบยาพวกนี้ต่างส่งให้กับบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนของอาจารย์เย่ทั้งหมด
อาจารย์ยได้ไปซื้อบริษัทผลิตยาโคบายาที่ญี่ปุ่นช่วงไม่นานมานี้ หลังจากนั้นก็โอนสายการผลิตวัตถุดิบยามาให้ผมทั้งหมด”
“ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง! “นางาฮิโกะ อิโตะเข้าใจในทันที
ก่อนหน้านี้ เขายังอยากลงทุนกับบริษัทผลิตยาโคบายา แต่สุดท้ายคิดไม่ถึงว่าจะมีปัญหากับเย่เฉินจนทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ ด้วยเหตุนี้
ยังถูกเย่เฉินหลอกเงินไปกว่าสี่พันห้าร้อยล้านเหรียญสหรัฐ
ตอนแรกนางาฮิโกะ อิโตะยังรู้สึกเกลียดเฉินเข้ากระดูกดำเพราะเงินจำนวนสี่พันห้าร้อยล้านเหรียญสหรัฐนี้ แต่หลังจากที่เย่ฉินได้ช่วย
ชีวิตลูกสาวของตัวเอง และยังทำให้ตระกูลอิโตะหลีกเสี่ยงจากการถูกคนลอบปองร้าย กระทั่งยังช่วยชีวิตตัวเอง บุญคุณเหล่านี้ ทำให้เขาไม่ไป
นึกถึงเรื่องเงินจำนวนสี่พันห้าร้อยล้านเหรียญสหรัฐนั่นอีกต่อไป ถึงจะนึกถึงแต่ก็ไม่รู้สึกเสียดายอะไร กลับกันยังรู้สึกโชคดีมากอีกด้วย
ความจริงแล้วที่นางาฮิโกะ อิโตะไม่สนใจเงินจำนวนสี่พันห้าร้อยล้านเหรียญสหรัฐนั่น ยังเป็นเพราะเหตุผลสำคัญอีกอย่าง นั่นก็คือ
ท่ามกลางเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นในเกียวโต ทำให้รอดชีวิตมาได้อย่างหวุดหวิด
และตระกูลทากาฮาชิกับตระกูลมัตสีโมโตะ คนหนึ่งสูญเสียอย่างหนัก คนหนึ่งถูกกำจัด
ตระกูลอิโตะพวกเขาอาศัยการรวมทรัพยากรกับตลาดเข้าด้วยกัน ความแข็งแกร่งของพวกเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว การเพิ่มขึ้นอย่าง
มหาศาลไม่สามารถเทียบอะไรกับเงินจำนวนสี่พันห้าร้อยล้านเหรียญสหรัฐนั่นได้อีก
ดังนั้น นางาฮิโกะ อิโตะจึงไม่เพียงไม่เกลียดเย่เฉิน กลับกันยังเห็นเย่เฉินเป็นผู้มีพระคุณของตระกูลอิโตะอีกด้วย
ความจริงแล้วฉินกางก็เช่นกัน เขาพูดด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความเคารพ”นับตั้งแต่ที่อาจารย์เย่มอบการส่งวัตถุดิบยาให้บริษัทผลิตยาเก้า
เสวียนให้ตระกูลฉิน กิจการของตระกูลเย่ก็เพิ่มขึ้นมากว่าเท่าตัว อัตราส่วนการเพิ่มขึ้นของรายได้ก็เพิ่มสูงขึ้นอีกด้วย……
“สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ อาจารย์เยไม่เหมือนผู้ผลิตรายอื่น ผู้ผลิตรายอื่นๆมักชอบบีบการชำระเงินของเรา”
“ในบรรดาบริษัทที่ผมเคยร่วมงานมา ระยะเวลาการเรียกเก็บเงินที่นานที่สุดคือครึ่งปี! ”
“ยกตัวอย่างเช่นบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อก่อนหน้านี้ ผมส่งวัตฤดิบยาให้เขาประมาณเดือนมกราคม เขาต้องรอถึงเดือนกรกฎาคมถึงจะชำระ
เงินให้ผม! ”
“ระหว่างนี้ ผมยังต้องส่งวัตถุดิบยาให้เขาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์จนถึงเดือนมิถุนายน เท่ากับว่าในมือของบริษัทพวกเขา มีเงินจำนวนครึ่งปี
ที่ยังไม่ได้ชำระผม และความกดดันด้านการเงินค่อนข้างสูงมาก”
“แต่ว่า ตอนนี้ได้ร่วมงานกับอาจารย์เ อาจารย์เย่ไม่เคยเบี้ยวเขามาก่อน ขอแค่วัตถุดิบยาที่ผมส่งไปถึงที่นั่น ตรวจสอบผ่าน ฝ่ายการเงิน
ก็จะโอนเงินให้ผมทันที…..”.
คุณท่านซ่งที่อยู่ข้างๆอมยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดขึ้นมาว่า”คุณและผมรวมถึงท่านอื่นๆ ต่างเป็นหนี้บุญคุณอันใหญ่หลวงของอาจารย์เย่ ถ้า
หากไม่ใช่อาจารย์เย่ เราคงไม่มีทางอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้เป็นแน่
พูดจบ เขาก็มองไปที่อิโตะ นานาโกะรวมถึงฉินเอ้าเสวี่ยนที่กำลังคุยกันกับซ่งหวั่นถึง แล้วถอนหายใจพูดขึ้นมาว่า”ถ้าไม่เป็นเพราะอาจาร
ย์เย่ ผมกับหวั่นถึงคงตายไปแล้ว ตระกูลซ่งไม่มีทางเป็นอย่างทุกวันนี้.
นางาฮิโกะ อิโตะถอนหายใจเหมือนก้น”ใช่! ถ้าไม่เป็นเพราะอาจารย์ ม่เพียงแค่ชีวิตของลูกสาวจะต้องตายอยู่ในมือคนร้าย และ
ชะตากรรมของตระกูลมัตสีโมโตะ ตระกูลอิโตะของผมคงต้องแบกรักไว้……”
ฉินกางรีบพูดขึ้นมาว่า”ในเมื่อทุกคนต่างตระหนักในพระคุณของอาจารย์เย็ งั้นเดี๋ยวรออาจารย์เย่มาถึง เราต้องดื่มให้อาจารย์เย่สองแก้ว
นะครับ! ”
เวลานี้เอง เย่เฉินเดินตามพ่อบ้านเข้ามา ได้ยินคำพูดของฉินกาง จึงหัวเราะแล้วพูดขึ้นมาว่า”ทำไมหรอครับ? พวกคุณปรึกษากันแล้วใช่
ไหมครับ ว่าคืนนี้จะมอมเหล้าผมน่ะ? “