ทั้งสามเดินไปตามเสียง แล้วพบกับชายวัยกลางคนที่รูปร่างแข็งแรง สวมกางเกงออกกำลังกายขาสั้นแล้วเสื้อแขนสั้น กำลังวิ่งเหยาะๆมาข้างหน้า
เย่เฉินอดที่จะมองไปที่ชายวัยกลางคนผู้นั้นไม่ได้ อีกฝ่ายมีสูงประมาณ1.8เมตร เขามีสัดส่วนที่ดีมาก อีกทั้งมีกล้ามเนื้อชัดทั่วร่างกาย ดูท่าทางเหมือนกับคนอายุสี่สิบต้นๆ
อีกทั้ง ท่ามกลางอากาศหนาวขนาดนี้อีกฝ่าย ยังส่วนเสื้อผ้าน้อยชิ้นออกมาวิ่ง ดูก็รู้ว่าสมรรถภาพร่างกายของเขาดีมาก
ยิ่งไปกว่านั้นคือ ผู้ชายคนนี้หล่อมาก อีกทั้งยังมีผมสั้นหนา ที่ดูมีสไตล์มาก
พอเซียวฉางควนเห็นผู้ชายคนนี้ เขารู้สึกตื่นตัวขึ้นมาทันที ด้านหนึ่งคอยมองสำรวจอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้านหนึ่งก็อดที่จะรู้สึกเสียความมั่นใจไม่ได้
เมื่อเทียบกับผู้ชายคนนี้แล้ว เซียวฉางควนเป็นผู้ชายวัยกลางคนธรรมดาๆอายุห้าสิบ ปกติไม่ออกกำลังกาย นับประสาอะไรกับความฟิต ไม่มีนิสัยการทานอาหาร และการออกกำลังกายที่เป็นระบบ บุคลิกภาพและความแข็งแกร่งห่างชั้นจากคนอื่นมาก
ในเวลานี้เองหานเหม่ยฉิงพูดด้วยใบหน้ายินดีปรีดา“โอ้ เหล่าเฮ่อ ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ล่ะ？”
ชายวัยกลางคนที่ถูกเรียกว่าเหล่าเฮ่อยิ้มบางๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า“ผมออกมาวิ่งน่ะครับ คิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณ”
เซียวฉางควนยิ่งเห็นความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายมากเท่าไร ในใจก็ยิ่งเกิดความน้อยใจมากเท่านั้น จึงอดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้ว่า“เหม่ยฉิง ใครหรอครับ？”
หานเหม่ยฉิงรีบกล่าวแนะนำ“ฉางควน นี่คือเพื่อนร่วมงานของฉันที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุค่ะ เหล่าเฮ่อ เฮ่อหย่วนเจียง เมื่อก่อนเหล่าเฮ่อเคยเป็นศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์และการจัดการที่MIT พึ่งกลับประเทศจีนเมื่อไม่นานมานี้ และทำหน้าที่เป็นรองคณบดีของมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ในขณะเดียวกันก็เป็นเขายังเป็นศาสตราจารย์รับเชิญที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุอีกด้วย”
เย่เฉินที่ได้ยินว่าเป็นมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ก็แอบคิดในใจว่า“นี่เป็นมหาลัยที่ฉินเอ้าเสวี่ยนเรียนอยู่ไม่ใช่หรอ？”
พูดจบ เธอก็พูดกับเฮ่อหย่วนเจียงว่า“เหล่าเฮ่อ นี่คือเซียวฉางควนเพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาลัยของฉันค่ะ ข้างๆของเขาคือเย่เฉินลูกเขยของเขาค่ะ”
เซียวฉางควนเอ่ยถามอย่างไม่รู้ตัว“MIT？MITอะไรครับ？”
เวลานี้เอง เฮ่อหย่วนเจียงพูดอธิบายกับเซียวฉางควนว่า“คุณครับ MITคือคำย่อของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ซึ่งสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ก็คือมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกาครับ”
สีหน้าของเซียวฉางควนเปลี่ยนเป็นเขินอายในทันที
สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์เป็นได้รับการจัดอันดับเป็นหนึ่งในสามมหาวิทยาลัยชั้นนำของโลก เซียวฉางควนเป็นคนที่เคยเรียนมหาวิทยาลัยมาเหมือนกัน ต้องเคยได้ยินมาก่อนอยู่แล้ว
เพียงแต่ เขาไม่รู้ว่าMITเป็นชื่อย่อของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ดังนั้นจึงทำให้เผยความขี้ขลาดออกไป
เมื่อมองไปที่ผู้ชายคนนี้อีกครั้ง ในใจของเซียวฉางควนจึงรู้สึกเสียความมั่นใจเป็นอย่างมาก“คนอื่นเป็นถึงศาสตราจารย์ของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ สามารถทำหน้าที่เป็นศาสตราจารย์ของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ได้ ระดับการศึกษาอย่างน้อยต้องปริญญาเอก？แต่ฉันล่ะ เป็นแค่นักศึกษาปริญญาตรีที่จบจากมหาวิทยาลัยจงซาน ห่างชั้นจากคนอื่นเป็นแสนลี้ อีกทั้งคนอื่นทั้งเนื้อทั้งตัวยังเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ แถมยังดูหนุ่ม แม่งเอ้ย ยืนต่อหน้าพวกเขา ดีไม่ดีจะเหมือนว่าฉันเป็นลุงของเขาอย่างนั้นแหละ……”
เฮ่อหย่วนเจียงที่เห็นว่าเซียวฉางควนไม่ได้พูดอยู่นาน จึงส่งยิ้มแล้วเอ่ยถามไปว่า“คุณเซียวครับ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณเซียวทำอะไรครับ？”
หานเหม่ยฉิงที่อยู่ข้างจึงพูดขึ้นมาว่า“ฉางควนเขาเป็นกรรมการผู้จัดการของสมาคมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดค่ะ ชมรมการเขียนพู่กันจีนและภาพวาดของเราติดต่อกับพวกเขาเป็นประจำค่ะ”
เฮ่อหย่วนเจียงพยักหน้า แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“คิดไม่ถึงว่าคุณเซียวจะเป็นคนในแวดวงการเขียนพู่กันจีนและภาพวาด อันที่จริงผมชอบพู่กันจีนมากเลยครับ เมื่อก่อนยังเคยฝึกอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ตอนนี้งานค่อนข้างยุ่ง เลยไม่มีเวลาสนใจ ถ้ามีโอกาส จะต้องเรียนรู้กับคุณเซียวให้มากๆ”
เซียวฉางควนคิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้นอกจากจะมีภูมิหลังและการศึกษาที่สูงแล้ว ยังพูดจาถ่อมตัวขนาดนี้ ทันใดนั้นเขาก็เกือบรู้สึกผิดเล็กๆ จึงพูดอย่างอ้ำๆอึ้งๆว่า“อ่อ……เอ่อคือ ไม่ต้องรีบหรอกครับ หลังจากนี้ยังมีโอกาส”
พูดจบ เขาก็แสร้งก้มหน้าดูนาฬิกาโรเล็กซ์บนข้อมือ แล้วพูดขึ้นมาว่า“น้องเฮ่อ วันนี้ดึกแล้วล่ะ เราจะต้องกลับก่อนแล้ว ขอโทษด้วยนะ”
