ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 251 ธุรกิจกิจชำนาญแล้ว…..（1）

บทที่ 251 ธุรกิจกิจชำนาญแล้ว……（1）
ในขณะที่เซียวชูหรันรู้สึกว่า ในตัวเย่เฉินมีความเปลี่ยนแปลงอย่างมากนั้น เซียวอี้เชียนที่หนีออกมาจากสถานที่จัดงาน ก็พาบอดี้การ์ดสี่คนของตัวเอง ย้อนกลับมาด้วยลักษณะท่าทางดุดัน!
บอดี้การ์ดสี่คนนี้ เป็นลูกน้องสี่คนที่ต่อสู้เก่งที่สุด มีความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดา
ในสายตาของเขา มีสี่คนนี้อยู่ เอาชีวิตของเย่เฉินมันง่ายมากจริงๆ!
แต่ว่า เขาไม่คิดจะเอาชีวิตของเย่เฉิน ในที่สาธารณะ
เขาคิด บังคับให้เย่เฉินเรียกตัวเองว่าปู่ในที่สาธารณะก่อน! หาศักดิ์ศรีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกี้กลับมาก่อน จากนั้นค่อยทำให้น้องชายของเขาพิการ!
รอให้วันนี้ผ่านไป ค่อยหาโอกาสเอาชีวิตของเย่เฉิน!
ข้างหน้าก็แค่ดอกเบี้ยเล็กน้อยเท่านั้น มีแต่สุดท้ายฆ่าเย่เฉินแล้วเท่านั้น ถึงจะสามารถระบายความคับแค้นในใจของตัวเองได้!
ถึงอย่างไร เขาอยู่มาห้าสิบกว่าปี ยังไม่เคยอับอายขายหน้าเท่าวันนี้มาก่อน!
หลังจากที่พาบอดี้การ์ดพุ่งเข้าไปในงาน เซียวอี้เชียนชี้ไปที่เย่เฉิน คำรามเสียงดัง: “ใครเหยียบไอ้ของชิ้นนั้นของเขาแหลกละเอียดได้ ฉันให้เขาหนึ่งล้าน!”
สำหรับบอดี้การ์ดแล้วเงินหนึ่งล้านเป็นจำนวนมหาศาลมาก การแสดงออกของบอดี้การ์ดสี่คนจริงจังขึ้นมา พุ่งตัวไปทางเย่เฉินพร้อมกัน!
เซียวชูหรันเห็นว่าผู้ชายแข็งแรงที่มีกำลังอย่างมากสี่คนพุ่งเข้าหาเย่เฉินอย่างบ้าคลั่ง ตกใจจนกรีดร้องออกมาเสียงหนึ่ง ก็จะดึงเย่เฉินหนีไป
แต่เย่เฉินกลับยืนอยู่กับที่ ไม่ขยับเขยื้อนเลย
เป็นถึงคุณชายตระกูลเย่แห่งเย่นจิง จะถูกสถานการณ์แบบนี้ทำให้ตกใจจนหนีไปได้อย่างไร?
กลัว? ก็ยิ่งไม่มีอยู่จริง!
ไม่พูดถึงว่าตัวเองเป็นคุณชายของตระกูลเย่แห่งเย่นจิง เพียงแค่มี《ตำราเก้าเสวียนเทียน》ติดตัว บอดี้การ์ดที่มีความสามารถแค่แมวสามขา(ความสามารถเล็กน้อย)พวกนี้ก็ไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของตัวเองได้อยู่แล้ว!
เวลานี้บอดี้การ์ดสี่คนมองไปที่เย่เฉิน เห็นเขาเป็นธนบัตรเป็นมัดๆไปอย่างสิ้นเชิง! กลัวว่าจะแย่งมาไม่ได้ ดังนั้นจึงพุ่งไปทางเขาอย่างสุดชีวิต
ใบหน้าเย่เฉินมีรอยยิ้ม สายตาจับจ้องการเคลื่อนไหวของทั้งสี่ในเวลาเดียวกัน รอแค่ให้พวกเขาพุ่งมาถึงข้างหน้า ก็จะทำลายพวกเขาทั้งหมดทิ้งไปเลยโดยตรง!
มีบอดี้การ์ดที่เคยฝึกฝนการแข่งขันวิ่งระยะสั้นคนหนึ่งวิ่งนำมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เขาแสยะยิ้มและพูดกับเย่เฉินว่า: “ไอ้หนู! กล้ามายั่วยุประธานเซียว ฉันจะเอาชีวิตแก!”
เสียงเพิ่งจะหยุดไป คนก็มาถึงหน้าเย่เฉินแล้ว
ในตอนที่ทุกคนคิดว่า เย่เฉินจะต้องเผชิญกับการถูกทุบตีเป็นแน่แท้ จู่ๆเย่เฉินก็กระโดดขึ้นมากะทันหัน แล้วใช้เท้าเตะไปที่หน้าอกของคนที่พุ่งเข้ามาคนนั้นอย่างแรง
เสียงตูมดังขึ้นมา!
บอดี้การ์ดที่มีความสูงถึงร้อยเก้าสิบเซนติเมตร กลายเป็นมนุษย์กระสุนปืนใหญ่บินกลับหัวออกไป!
ซี่โครงของเขา ถูกเย่เฉินเตะหักไปสิบสี่ซี่!
มนุษย์มีซี่โครงทั้งหมดเพียงยี่สิบสี่ซี่เท่านั้น เย่เฉินเตะไปทีหนึ่งก็เตะจนหักไปมากกว่าครึ่ง!
ตอนที่เขาบินกลับหัวออกไป ในปากยังพ่นเลือดกระเซ็นออกมากลายเป็นกระสุนเนื้อคน ดูแล้วน่าอนาถหาที่เปรียบไม่ได้
และคนที่อยู่ข้างหลังสามคนนั้นก็รับเคราะห์ไปในทันที!
เดิมทีกำลังตามอยู่ข้างหลังอีกฝ่ายพุ่งเข้าไปข้างหน้า กลัวว่าอีกฝ่ายจะชิงลงมือ ได้เงินหนึ่งล้านไปก่อน
แต่แล้ว คิดไม่ถึงว่าจู่ๆคนคนนี้ก็กลายเป็นมนุษย์กระสุนปืนใหญ่ที่ทรงพลัง พุ่งตรงมาบนตัวพวกเขาสามคนโดยตรง ชนพวกเขาล้มลงไปกับพื้นในทันที!
“โอ้!”
เสียงอุทานตกใจดังขึ้นในที่เกิดเหตุ!
ใครก็ไม่คาดคิด ลูกเตะของเย่เฉิน จะทรงพลังมากมายขนาดนี้ได้!
ผู้หญิงที่อยู่ด้านข้างคนหนึ่งตะโกนด้วยความประหลาดใจ: “นี่! นี่มันเย่เวิ่นอยู่บนโลกชัดๆ!”
เย่เฉินมองไปที่เธอแวบหนึ่ง ยิ้มเย้ยหยันแล้วพูดว่า: “เย่เวิ่น? ถึงแม้จะเป็นเขาสิบคน ก็ไม่คู่ควรนำมาเปรียบเทียบกับผมเย่เฉิน!”
เย่เฉินไม่ได้คุยโม้โอ้อวด!
ถึงแม้ว่ากำลังของปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้เย่เวิ่นจะแข็งแกร่งมาก แต่เขายังไม่ได้ก้าวข้ามขอบเขตของคนธรรมดาคนหนึ่ง
และตัวเอง มี《ตำราเก้าเสวียนเทียน》ติดตัว ร่างกายก็เข้มแข็งขึ้นด้วยเรกิ คนธรรมดาที่แข็งแกร่งมากแค่ไหน ก็จะมาเปรียบเทียบกับตัวเองไม่ได้เลย!
เวลานี้ ในบรรดาบอดี้การ์ดสี่คนนั้น คนที่ถูกเตะกระเด็นไปก่อนคนนั้น เป็นลมหมดสติไปแล้ว
……