ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2517

บทที่ 2517
เย่เฉินรู้ตัวดี ตัวเองไม่ได้ขาดเงิน แต่ขาดคนที่มีความสามารถ
การทำธุรกิจไม่ใช่แค่การขยับปากหรือจินตนาการก็จะประสบความสำเร็จได้
โดยเฉพาะการบริหารบริษัท จำเป็นต้องใช้คนที่มีความสามารถ ถึงจะสามารถทำให้บริษัทใหญ่โตมากขึ้น
ตอนนี้เย่เฉินมีสองบริษัทอยู่ในมือ
บริษัทแรกคือตี๋หากรัป ส่วนอีกบริษัทคือบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน
ตี้เหากรุ๊ปมีหวังตงเสวี่ยนค่อยดูแล บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนก็ให้เว่ยเสี่ยงดูแลจัดการ
นอกจากสองบริษัทนี้แล้ว ถ้าอยากจะเริ่มธุรกิจใหม่ ก็จะติดอยู่ที่ไม่มีคนที่มีความสามารถมาดูแล
หงห้าเป็นคนที่จงรักภักติ แต่เป็นคนหยาม เป็นคนที่ทำตามคำสั่งได้ แต่ถ้าต้องใช้สมองในการทำงานใหญ่ เขาก็ยังไม่มีความสามารถ
พอที่จะทำงานนั้นได้
ส่วนคนที่เหลือ ไม่ว่าจะเป็นฉินกาง หวังจิ้งกาง หลี่ไข่หลายหรือซ่งหวั่นถึง พวกเขาต่างมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เย่เฉินก็คงไม่สามารถบอก
ให้พวกเขาปล่อยธุรกิจของตัวเอง เพื่อมาช่วยเขาทำงานได้
ดังนั้น ในตอนนี้เย่เฉินจำเป็นต้องมาหาคนที่มีความสามารถด้วยตัวเอง
ถ้าหากมีทีมผู้บริหารที่แข็งแกร่ง ไม่เพียงแต่จะประสบความสำเร็จในด้นการขนส่งทางทะเลเท่านั้น แต่ในอนาคตยังสามารถขยายธุรกิจ
ไปยังสาขาต่างๆได้อีกด้วย
เพราะว่หาคนที่มีความสามารถนั้นยากมากๆ ดังนั้นเย่เฉินกระตือรือรันที่จะได้ลูกสาวของเฮ่อหย่วนเจียงมาช่วยงาน
เพราะการซื้อหนึ่งแถมหนึ่งแบบนี้ ไมใช่เรื่องที่เจอกันบ่อยๆ ถ้เจอโอกาสแบบนี้ก็ต้องรีบคว้าเอาไว้
แต่เย่ฉินข้าใจอย่างชัดเจน เฮ่อหย่วนเยงไม่มั่นใจว่าตัวองสามารถยกลูกสาวกลับมาอยู่ข้างๆตัวเอง ด้งนั้นเฮ่อหย่วนเจียงก็เลยฝาก
ความหวั่งเรื่องนี้ไว้ที่เย่เฉิน
ถ้าตัวเองสามรถทำให้เขาสมหวัง สามารถพูดเกลี้ยกล่อมให้ลูกสาวของเขากลับมาที่จินหลิง เฮ่อหย่วนเจี่ยงก็คงรู้สึกซาบซึ้งใจอย่าง
แน่นอน
ดั่งนั้น เย่เฉินก็เลยหยิบมือถือขึ้นมา และเพิ่มเฮ่อหย่วนเจียงเป็นเพื่อนทางวีแซท จากนั้นเฮ่อหย่วนเจียงก็ส่งนามบัตรวีแชทของเธอมาให้
ฉัน
เย่เฉินมองเห็นนามปัตรวีแชทที่ส่งมา และพบชื่อเล่นของเธอทางวีแชทคือ”เสี่ยวชิวไม่กลัว”และรูปโปรไฟล์ก็คือรูปเด็กอ้วนที่กำลังกำมัด
ไว้แน่น และแสดงออกถึงการทำอย่างสุดความสามารถและการให้กำลั่งใจกันตัวเอง
เฮ่อหย่วนเจียงที่อยู่ข้างๆก็พูด”เเฉิน ฉันจะแนะนำข้อมูลของเธอให้คุณรู้ก่อน ลูกสาวของฉันชื่อเฮ่อจือชิว น่าจะเป็นรุ่นเดียวกับคุณ แต่
ฉันจำได้ว่าคุณเกิดช่วงต้นปีในช่วงฤดูใบไม้ผลิใช่ไหม?”
เย่เฉินพยักหน้าและพูด:” ฉันเกิดวันที่2เดือนกุมภาพันธ์ของปฏิทินจันทรคติ หลังจากผ่านตรุษจีนไปแล้วหนึ่งเดือน”
“อิ่ม”เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยรอยยิ้ม”ฉัจำได้ว่าได้ข่าวว่าคุณเกิดแล้วช่วงฤดูใบไม้ผลิ จือชิวเกิดครึ่งปีหลังในช่วงฤดูต้นใบไม้ร่วง ในตอน
นั้นใบไม้กำลังร่วง ดังนั้นฉันก็เลยตั้งชื่อเธอว่าจือชิว”
ขณะพูด เฮ่อหยวนเจี่ยงก็พูดอีกว่า:”คุณต้องจำคำพูดของฉันเอาไว้ให้ดีๆ ตอนที่คุณเพิ่มเธอเป็นเพื่อนห้ามพูดถึงฉันเด็ดขาด”
“ได้ครับ”เย่เฉินรีบพูดทันที:”ลุงเฮ่อโปรดวางใจ ฉันรู้ว่าต้องทำยังไง”
เช่อหย่วนเจียงหัวเราะและตมไหล่ของเย่เฉินเมาๆและพูดว่า”เย่เฉิน ความสัมพันธ์ของลุงเฮ่อกับลูกสาวจะดีขึ้นหรือเปล่าก็อยู่ที่ตัวคุณ
แล้วนะ! คุณต้องทำอย่างสุดความสามารถ และอย่ายอมแพ้อะไรง่ายๆละ!”
เย่ฉินพูดด้วยรอยยิ้ม”ลุงเช่อโปรดวางใจ ฉันเป็นคนที่ไม่ทำจนถึงที่สุดจะไม่ยอมแพ้ ถ้าลูกสาวของคุณไม่ยอมรับปาก ขอแค่คุณลุง
รับปาก ฉันจะไปจับตัวเธอกลับมาจากประเทศซี่เรียด้วยตัวเอง!”