ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2522

บทที่ 2522
เฮ่อหยว่นเจี๋ยงพูดด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด: “เย่เฉิน ขอบคุณนายมากจริงๆ ายวางใจได้ ถึงเวลานั้นลุงจะต้องทำให้ดี
ที่สุดเพื่อตอบแทนนาย!”
เย่เฉินโค้งคำนับเล็กน้อย และพูดว่า: “คุณอาเฮ่อคุณอย่าได้เกรงใจผมมากนักเลยครับ”
จากนั้น เยเฉินมองดูเวลา และพูดว่า: “คุณอาเฮ่อเดี๋ยวคุณคงจะยังมีสอนอยู่ใช่มั้ย? งั้นผมกัไม่รบกวนคุณดีกว่า พวกเราไว้ค่อยคุยกันวัน
หลัง”
เฮ่อหยว่นเจียงมองดูนาฬิกา และพูดอย่างรวดเร็ว่า: “โธ่เย ไม่พูดฉันก็เกือบจะมไปเลย เดี๋ยวยังมีสอนอีกหนึ่งคาบ เอาแบบนี้มั้ยเย่เฉิน
ถ้านายไม่มิธุระอะไร ก็อยู่ในห้องทำงานของฉัน อย่าเพิ่งริบกลับ รอฉันสอนคาบนี้เสร็จ ตอนเที่ยงพวกเราสองคนทานอาหารด้วยกันสักมื้อ”
เย่เฉินพูดว่า: “คุณอาเฮ่องานของคุณคงจะยุ่งมาก เรื่องทานอาหารไว้วันหลังดีกว่าครับ”
เฮ่อหยว่นเจิ่ยงโบกมือ:”ยุ่งก็ส่วนยุ่ง แต่ก๊มีเวลาพักผ่อนเสมอ อีกอย่างพวกเราสองคนไม่ได้เจอกันหลายปีขนาดนี้ พูดตามตรง ในใจของ
ฉันก็รู้สึกดีใจมาก ยังอยากจะพูดคุยกับนายมากมาย”
จากนั้น เฮ่อหยวนเจียงพูดอย่างจริงจังว่า: “แต่ว่านี่ก็ต้องดูเวลาของนายด้วย ถ้าตอนเที่ยงนายมีธุระ พวกเราก็ไว้วันหลัง ถึงยังไงก็อยู่ที่
เมืองจินหลิง ก็หาโอกาสได้ง่าย”
อันที่จริงตอนเที่ยงเฉินไม่ได้มีธุระอะไร เหตุผลคือกลั่วว่อยู่ที่นี่จะทำให้เช่อหยวั่นเจียงเสียกรเสียงาน อันที่จริงเขายั่งอยากจะพูตคุย
กับเฮอหยว่นเจียงมากกว่านี้ เพราะว่ายี่สิบปีมานี้ เขาไม่ไม่ค่อยรู้เรื่องของแม่มากนัก ไม่ง่ายเลยที่จะพบเจอกับเพื่อนร่วมชั้นปีนั้นของแม่ เขา
อยากใช้โอกาสนี้ ทำความเข้าใจเพิ่มเติมกับเรื่องราวปีนั้นของแม่จากเฮ่อหยว่นเจียง
ดังนั้น เขาจึงเอ่ยปากพูดว่า: “ในเมื่อเป็นแบบนั้ งั้นคุณอาเช่อคุณก็ไปทำธุระก่อนเถอะ ผมรอคุณอยู่ที่นี่”
“ได้!”เฮ่อหยวนเจียงพยักหน้าอย่างดีใจมาก และพูดว่า: “นายนั่งตามสบายดูตามสบาย คาบนี้ฉันสอนห้สิบนาที เลิกเรียนก็มา”
เย่เฉินพยักหน้า มองตามหลังของเฮ่อหยว่นเจียงที่ถือแผนการสอนและแบบเรียนออกไป เขาอยู่คนเดียวไม่มีอะไรทำ จึงนั่งลงบนโซฟา
พบแขกในห้องทำงานของเฮ่อหยว่นเจียง
ในขณะที่ไม่มีอะไรทำ เขาก็คันหาข้อมูลเกี่ยวกับเช่อจือซิวคนนี้ ผลปรากฏพบว่าผู้หญิงตนนี้เก่งมากจริงๆ มีผลการเรียนดีเยี่ยมที่สแตนฟ
อร์ด ถึงขนาดถูกตีพิมพ์บนเว็บไซต์ทางการของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดตัวย และมีรูปถ่ายของเธอบนเว็บไซต์ทางการด้วย เฮ่อจื่อชิวในภาพมี
ผมลอนบลอนต์อ่อนๆ รับกับใบหน้าที่ที่อ่อนหวานไร้ที่ติ เต็มไปด้วยความเป็นผู้หญิง
เย่เฉินไม่เข้าใจจริงๆว่า ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ยอดเยี่ยมขนาดนี้ ปกติคงจะมีผู้ชายมากมายมาตามจีบอย่างบ้าคลั่ง แต่เธอทำไมตันซอบผู้
หญิง
แต่ว่าเรื่องอย่างนี้ เปเฉินกลัมไม่สับสนมากนัก เขากลับเปิดใจกว้างสำหรับสั่งเหล่านี้มาก รสนิยมทางเพศทางด้านนี้ก้เป็นเสริภาพส่วน
บุคคลทั้งหมด ต่อให้เป็นฟอแม่ไม่มีสิทธิ์เข้าไปก้าวก่าย
ขณะที่เขาเพิ่งจะปิดผลการค้นหาของเฮ่อจื่อชิว โทรศัพท์ของเขาก็ได้รับสายที่ฉินเอ้าเสวี่ยนโทรมาอย่างกะทันหัน
เย่เฉิรับสาย ก็ได้ยินฉินเอาเวี่ยนพูดอย่างตึงเครียดที่ปลายสายว่า: “อาจารย์เย่ มีคนสอบถามเรื่องราวของอู่ฉี่ในโรงเรียนของพวกเรา
ยังสอบถามเรื่องตอนนั้นซองหลั่วเยว่ตัวย เป็นไปได้มั้ยว่ามีคนต้องการมุ่งเป้ามาที่คุณ?!”
เย่เฉินตกใจเลักน้อย เขาจำได้ว่าหลิ่วเยวก็คือเด้กผู้หญิงที่ตอนนั้นเกือบจะโดนอู๋ฉีสะกดจิต เป็นเหตุให้ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงไป
ในทะเลสาบ
และหลิ่วเยว่คนนี้ก็เป็นแฟนของอู่ฉีก่อนที่จะเกิดเรื่องในตอนนั้น
ตอนนี้มีคนสอบถามเรื่องของอู่ฉีสอบถามถึงตัวของเธอ หรี่อว่าจะตรจสอบเรื่องราวทั้งหมดที่อู๋ฉีเกิดเรื่องเหรอ?