ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 256ใช้การไม่ได้แล้วงั้นรึ（2）

บทที่256 ใช้การไม่ได้แล้วงั้นรึ（2）
คนที่อาศัยอยู่ข้างบนคือเซียวเวยเวยกับเซียวอี้เชียน สองผัวเมียมองเห็นกันแวบหนึ่ง รีบออกจากห้องไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เวลานี้ เซียวเวยเวยเสื้อผ้าไม่เรียบร้อย วิ่งลงมาจากชั้นบนด้วยน้ำเสียงร้องไห้พอดี
เซียวฉางเฉียนเห็นบนใบหน้าของเธอยังมีรอยนิ้วมือห้านิ้วอยู่ด้วย รีบร้อนถามว่า: “เวยเวย เกิดอะไรขึ้น? เซียวอี้เชียนตบเธอเหรอ?”
เซียวเวยเวยพูดทั้งน้ำตาว่า: “พ่อ แม่ จู่ๆเขาก็ทำไม่ได้กะทันหันเลย หนูลองทุกวิธีแล้วเขาก็ยังทำไม่ได้ สุดท้ายเขายังพาลโกรธ(เพราะอาย) ตบหน้าหนูฉาดหนึ่ง……”
“ทำไม่ได้แล้ว?” เซียวฉางเฉียนถามด้วยความประหลาดใจ: “อะไรคือทำไม่ได้แล้ว? เกิดอะไรขึ้น?”
เวลานี้เซียวเวยเวยก็ไม่มีเวลาสนใจหน้าตาแล้ว รีบร้อนอธิบายว่า: “ก็คือทำอันนั้นไม่ได้แล้ว อันนั้นของผู้ชาย ไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย!”
“อ๋า?” เฉียนหงเย่นถามด้วยความประหลาดใจ: “เป็นเพราะอายุมากแล้ว เลยใช้การได้ไม่ค่อยดีหรือเปล่า?”
เซียวเวยเวยส่ายหน้าซ้ำๆ: “ไม่ใช่! เมื่อวานยังฮึกเหิมประดุจมังกรและเสือที่ผาดโผนอยู่เลย! จู่ๆวันนี้ก็ใช้การไม่ได้เลย……”
เซียวฉางเฉียนถึงได้เข้าใจ เพราะอะไรลูกสาวถึงถูกตบไปฉาดหนึ่ง
พูดตามความจริง ผู้ชายคนหนึ่ง จู่ๆก็สูญเสียความสามารถทางด้านนั้น ก็ต้องขาดสติไปอย่างแน่นอน
กำลังคิดอยู่ เซียวอี้เชียนรีบร้อนลงมาจากชั้นบนทั้งชุดนอน
เฉียนหงเย่นรีบร้อนถาม: “ประธานเซียว นี่มันเรื่องอะไรกัน? เวยเวยทำไม่ดีตรงไหนคุณพูดกับเธอดีๆก็ได้ ไม่มีความจำเป็นต้องลงไม้ลงมือมั้ง?”
การแสดงออกของเซียวอี้เชียนไม่น่าดูอย่างมาก กัดฟันพูดว่า: “พวกคุณแม่งไม่ต้องพูดไร้สาระ รีบขับรถพาผมไปโรงพยาบาล!”
เซียวฉางเชียนไม่พอใจท่าทีของเซียวอี้เชียนเล็กน้อย กำลังคิดจะพูดคุยด้วยเหตุผล เวลานี้นายหญิงใหญ่ก็เดินเข้ามา ปั้นหน้าดำแล้วพูดว่า: “ฉางเชียน! แกยังยืนเซ่ออยู่ทำไม? ร่างกายของประธานสำคัญที่สุด! รีบไปขับรถ!”
เห็นนายหญิงใหญ่ก็ออกมาสั่งการแล้ว เซียวฉางเชียนไม่กล้าพูดอะไรมากอีก ยิ่งไม่กล้าล่าช้า รีบร้อนหยิบกุญแจรถขึ้นมา พาเซียวอี้เชียนไปโรงพยาบาล
ระหว่างทางไปโรงพยาบาล สีหน้าเซียวอี้เชียนดูไม่ได้เป็นอย่างมาก ในใจเขาตอนนี้เกลียดเย่เฉินแทบเป็นแทบตายอยู่แล้ว!
ในที่สุดตอนนี้เขาก็เข้าใจแล้ว คำพูดก่อนหน้านั้นของเย่เฉินหมายความว่าอย่างไร!
แทนที่จะเหยียบให้กลายเป็นก้อนเนื้อเน่า ไม่สู้ให้ตัวเองมองน้องชายที่สมบูรณ์ไม่มีความเสียหายแต่กลับใช้การไม่ได้อย่างอึดอัดทรมานดีกว่า
เป็นอย่างนั้นจริงๆ!
ไม่รู้ว่าไอ้เชี้ยนี่ใช้วิธีอะไร ตัวเองถึงถูกลิดรอนความสามารถทั้งหมดของผู้ชายไปอย่างเงียบเชียบแบบนี้!
เขาทำได้อย่างไรกันแน่? เขาไม่ได้ทำอะไรที่เป็นอันตรายกับน้องชายของตัวเองเลยแท้ๆ!
เพราะอะไร จู่ๆตัวเองถึงใช้การไม่ได้แล้วกะทันหันล่ะ?!
ต้องรู้ว่า หลายปีมานี้ตัวเองให้ความสำคัญกับการบำรุงเกี่ยวกับด้านนี้อย่างมาก จ่ายเงินไปกับการบำรุงไตและบำรุงชี่หลายล้านในทุกๆปี พูดได้ว่าฮึกเหิมประดุจมังกรและเสือที่ผาดโผนมาตลอด แม้กระทั่งเมื่อเทียบกับคนหนุ่มอายุยี่สิบกว่าแล้วมีแต่จะเก่งกว่าไม่มีด้อยกว่าด้วยซ้ำ!
เย่เฉินคนนี้ ทำอะไรกับตัวเองกันแน่?!
เซียวอี้เชียนยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นตระหนก รู้สึกว่าเย่เฉินคนนี้ดูเหมือนแปลกประหลาดอย่างมาก!
ถ้าหากว่าอาการนี้สามารถรักษาให้หายได้ยังดีหน่อย ถ้าหากไม่สามารถรักษาให้หายได้ ตัวเองมีชีวิตอยู่แม่งยังมีความหมายอะไรอีก?!
……