ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2554

บทที่ 2554
ตอนนี้เขาอยู่ในลานเล็กๆ ลานนี้มีบ้านดินเพียงสามหลัง มันดูเก่าและผุพังมาก เยเฉินใช้ปราณทิพย์สัมผัสดูรอบๆ เขาพบว่าไม่มีคนอยู่ใน
บ้านดินทั้งสามหลัง ดังนั้นเขาจึงจะเริ่มเคลื่อนตัวจากลานแห่งนี้ ไปยังลานกลางหมู่บ้านละนิด
ตอนเขากระโดดร่ม เห็นฝ่ายค้นจอดเฮลิคอปตอร์อยู่ตรงลานกลางหมู่บ้น 4 ลำ เห็นได้ชัดว่า ฝ่ายค้านเห็นว่าลานกลางหมู่บ้านเป็นจุด
ป้องกันที่แข้งแกร่งสุด ถึงเอาเฮลิคอปเตอร์ราคาแพงมาจอดไว้ตรงนี้ ย่เฉินเชื่อว่า ตัวประกันทั้ง 8 คน ที่รวมเฮ่อจื่อชิวอยู่ในนั้น น่าจะถูกขังไว้
บริเวณลานกลางหมู่บ้าน
เย่เฉินเดินฝานลานเล็กๆ ที่ถูกทิ้งร้าง ตอนที่เขากำลังจะเดินผ่านอีกลาน มีเสียงฝืเท้าดังมาจากไม่ไกล ดังนั้นเขาจึงรีบถอยหลัง และหลบ
ในกำแพงข้างหลังลานที่ถูกทิ้งร้างเอาไว้
จากนั้น ทหารวัยกลางคนในชุดลายพรางทะเลทราย 2 นาย คุยพลางเดินถือปืนเคียงคู่กันมา
สิ่งที่ทำให้เย่เฉินตกใจและแปลกใจคือ พวกเขาไม่ได้คุยภาษาอาหรับ แต่เป็นภาษาอังกฤษ!
สิ่งที่เย่เฉินไม่รู้ ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ใช้กันในซิเรีย ถึงการศึกษาและวุฒิการศึกษาเฉลี่ย ของคนที่นี่จะต่ำมาก แต่หลายปีมานี้มักจะ
โดนยุโรปและอมริกายึดครอง ทำให้ภาษาอังกฤษ กลายเป็นภาษาที่สองของพวกเขา
และทหารฝ่ายค้านเหล่านี้ เมื่อหลายปีก่อน ยังได้รับทุนลับจากยุโรปและอเมริกาด้วย ถึงขนาดที่ยุโรปและอเมริกายังส่งครูฝึกผู้
เชี่ยวซาญมาให้พวกเขา เพื่อช่วยให้พวกเขามีความสามารถในการรบเพิ่มขึ้น
ตอนที่ครูฝึกชาวยุโรปและอเมริกันมาถึง แทบจะใช้กาษาอังกฤษทั้งหมด หนังสือเรียนก็เป็นกาษาอังกฤษเหมือนกัน ดังนั้นเมื่อเวลานาน
ไปเรื่อยๆ ระดับภาษาธังกฤษของทหารซีเรีบ รวมไปถึงทหารฝ่ายคำนซีเรีบ ก้าวหนำาขึ้นมาก การที่พวกเขาพูดกาษาอังกฤษได้ จึงไม่ใช่เรื่อง
ใหญ่อะไร
ตอนนี้ คนหนึ่งเอ่ยปากพูตกับอีกคนว่า “ฝั่งเขาด้านตะวันตก จากที่รายงานผ่านวิทยุสื่อสารเมื่อครู่ ทหารถูกฟ้าผ่าตายบนเขาไป 5 นาย
มาดเจ็บอีก 3 ในบรรตา 2 คนที่ขาตจ็ม อาการสาห์ส พวกเขาขอให้ผู้บัญชาการส่งเซลิอปเตอร์ไม่ช่วยเหลือ แต่ผู้บัญซาการไม่ยอม”
อีกคนยักไหล่ แล้วแขมือทั้งสองข้างอย่างจนปัญญา “ผู้บัญชาการไม่มีทางยอมหรอก ตอนนี้เชื้อเพลิงเฮลิคอปเตอร์ของเรายาดแคลน
มาก ที่เหลืออยู่ ก็ไม่พอให้เซลิคอปเตอร์ทั้ง 4ลำบินขึ้นลงหลายครั้ง ต้องเหลือเอาไว้รับมือกับสถานการณ์ฉุกเฉิน ทำไมต้องบินขึ้นลงเพื่อทหาร
ที่บาตเจ็บเพียง 2 นายล่ะ”
พูดจบ เขาทอดถอนใจ “ตอนนี้เชื้อเพลิงเหลือไม่มาก ยังโชคดีที่ตอนนี้ทหารของรัฐบาล ยังไม่เริ่มตั้งทีมโจมตี ไม่งั้นเฮลิคอปเตอร์กับรถ
ถังของเรา คงอยู่ได้อย่างมากแค่ 1 วัน”
คนก่อนหน้านี้อดบ่นไม่ได้ “เชื้อเพลิงทั้งโลกอยู่ที่ตะวันออกกลาง แต่เรากลับขาดแคลนเชื้อเพลิงจนถึงขั้นนี้ ไร้สาระชะมัด!”
อีกคนหัวเราะแล้วพูดว่า “เราแค่มิการผลิตน้ำมันดิบสูง แต่ประสิทธิภาพการกลั่นน้ำมันแย่มาก ครั้งนี้ผู้บัญชาการต้องการเอาเงินก้อนโต
จากคนอเมริกัน และนำเครื่องกลั่นน้ำมันเข้ามา เมื่อเป็นเช่นนั้น เราจะได้มีเชื้อเพลิงใช้เอง!”
คนนั้นพูดอย่างหดหู่ “แต่ไม่รู้ชาวอเมริกันจะยอมให้เงินหรือเปล่า ในบรรดา 8 คน เหมือนไม่มีใครมีฐานะร่ำรวย ถ้าไม่ได้อะไรเลย ต้องวุ่น
วายแน่ๆ”
อีกคนพูดอย่างไม่พอใจว่า “มีอะไรวุ่นวายเหรอ ฆ่าให้หมดก็จบ”
พูดจบ เขาจงใจกดเสียงต่ำ แล้วพูดว่า “ผู้บัญชาการบอกแล้ว ถ้าวันนี้คนอมริกันไม่ให้เงิน ก็ฆ่าทั้ง 8 คนนั่นซะ ระหว่างนั้นให้อัดวิดีโอ
แล้วเผยแพร่สู่สื่อกระแสหลักทั่วโลก ให้คนอเมริกันอับอายขายหน้า!”
คนก่อนหน้านี้ อตไม่ได้ที่จะลูบมือไปมาแล้วพูดว่า “โถ่! ฉันซอบแม่สาวผมทองตาน้ำข้าวคนนั้น จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่เคยลื้มลองรสชาติ
ของสาวตะวันตกเลย! ไม่รู้จะมีโอกาสได้ส้มผัสหรือเปล่า! ฉันไม่ได้แตะต้องผู้หญิงมาสามเดือนแล้ว คิดถึงมาก…
อีกคนหัวเราะเจ้าเล่ห์ เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า “แต่ฉันชอบผู้หญิงชาวตะวันออกผมดำคนนั้นมากกว่า ให้ความรู้สึกลึกลับแบบมายาของ
ตะวันออก”
คนก่อนหน้านี้หัวราะแล้วพูดว่า “เอางี้ เดี๋ยวเราไปดูกัน ถ้ามีโอกาส แยกยามออกมาก่อน แล้วพาผู้หญิงสองคนนั้นไปอีกห้อง เอาให้สะใจ
แล้วค่อยว่ากัน!”
“โอเค! ไปดูกัน ไม่แน่อาจมีโอกาสก้ได้! อีกอย่างไม่นานพวกเธอก็จะตายแล้ว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ สู้ให้เรา ‘ดูแลเอาใจใส่’ ก่อนตายดีกว่า!”
ทั้งสองพูดและหัวเราะออกมา
ขณะนั้น มีมือใหญ่สองมือ จับหลังคอของทั้งสองคนแน่น ทำให้ทั้งสองคนขยับตัวไม่ได้ อีกทั้งยังส่งเสียงไม่ได้ด้วย
ตอนนี้ เจ้าของมือใหญ่ทั้งสองข้าง ใช้ภาษาอังกฤษพูดว่า “ถ้าไม่อยากตาย ทิ้งปืนชะ!”
คนที่พูดคือเย่เฉิน!