ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2693

บทที่ 2693
หม่าหลันมองอย่างโกรธจัด นใดนั้นเย่เฉินก็พูดโดยตรงว่า:”เอาล่ะๆ แม่อย่ามาทำไม่ยอมตรงนี้เลย เอาแบบนี้แล้วกัน ช่วงนี้แม่คงเบื่อที่พักฟื้น
อยู่แต่ในบ้าน พรุ่งนี้ผมจะให้เพื่อนเตรียมบัตร VIP ป้ายจินฮ่านกงให้แม่ จากนี้ไปแม่สามารถไปทำสปาที่ป้ายนานกงได้ทุกวัน และสามารถผ่อน
คลายได้”
ทันทีที่หม่าหลันได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกดีใจมาก พูดอย่างมีความสุขว่า:”พระเจ้า ลูกเขย นายพูดจริงเหรอ? ฉันได้ยินมาว่าสปาที่ป้ายจินฮ่านกงเป็น
สปาระดับไฮเอนด์ที่แพงที่สุดในจินหลิง จะทำอะไรสักหน่อยก็หลายพัน หลายหมื่นแล้ว!”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า”ป่ายจินฮ่านกงเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในจินหลิง สปาทั้งหมดถูกรวมให้เข้ากับโรงแรม แน่นอนว่าเกรดต้องไม่ต่ำ แต่เงินไม่ใช่
ปัญหา ประธานของเฉินเป็นลูกค้าของฉันผมพอดี ผมสามารถขอราคาภายในได้ ไม่แน่อาจจะฟรีก็ได้”
“โอ้ เยี่ยมไปเลยจริงๆ!”หม่าหลันตื่นเต้นมาก และพูดอย่างตื่นเต้น:”ลูกเขยจ๊ะ พรุ่งนี้นายช่วยแม่ติดต่อแต่เช้าได้ไหม? ช่วงนี้แม่อยู่บ้านรู้สึก
เบื่อและอารมณ์สียมาก ถ้าได้ไปทำสปาให้ผ่อนคลายได้ ไม่เพียงแต่ดีต่อสุขภาพกายและจิตใจเท่านั้น แต่ยังอาจช่วยฟื้นฟูขาของฉันด้วย!”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า:”ผมจะช่วยแม่ถามตอนนี้แหละ แต่ก่อนอื่นแม่ห้ามทะเลาะกับพ่อตรงนี้อีก”
หม่าหลันพูดโดยไม่ลังเล:”ลูกเขยวางใจเถอะ ฉันก็ไม่อยากจะคุยกับคนต่ำๆอย่างเขาหรอก ต่อไปถ้าฉันมองเขาตรงๆถือว่าฉันหม่าหลันแพ้!”
เย่เฉินไม่รอช้า หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาทันที ส่งข้อความเสียง WeChat ให้เฉินจี๋อข่าย และพูดว่า:”ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ขอรบกวนอะไร
หน่อยสิ พอดีแม่ยายของฉันอยากได้บัตร VIP SPA ป้ายจินฮ่านกง คุณจัดการให้หน่อยได้ไหม? ขอแบบที่ฟรีทุกโครงการเลยนะ”
เฉินจิ๋อข่ายตอบกลับแทบจะทันที!”อาจารย์เย่ บัตร VIP มันเป็นเรื่องเล็ก กรุณารอสักครู่ ผมจะเอาไปส่งบ้านคุณเองเดี๋ยวนี้ครับ”
เย่เฉินพูดว่า:”ผู้จัดการทั่วไปเฉิน คุณไม่จำเป็นต้องมาด้วยตนเอง ให้ลูกน้องมาส่งก็ได้”
เฉินจือข่ายรีบพูดว่า:”อาจารย์เย่ไม่ต้องเกรงใจครับ พอดีผมจะออกไปทำธุระข้างนอก ผ่านTomson Riviera จะไปส่งเดี๋ยวนี้ครับ”
เย่เฉินรู้ว่าไม่เป็นทางผ่านอย่างแน่นอน แต่เมื่อเห็นเขายืนกรานที่จะส่งมันด้วยตัวเอง ก็ไม่ยืนกรานอีก และพูดว่า”ถ้าอย่างนั้นรบกวนคุณด้วย
ครับ ผู้จัดการทั่วไปเฉิน”

“อาจารย์เย่ คุณเกรงใจเกินไปแล้วครับ”
เมื่อหม่าหลันได้ยินเช่นนี้ สีหน้าแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น และพูดอย่างตื่นเต้นว่า:”แม่เจ้า ลูกเขยของฉันมีหน้ามีตามาก โอ้ว แค่สายเดียวจื่อ
ข่ายของป่ายจินฮ่านกงก็จะมาส่งบัตรไให้เอง เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ!”
พูดจบ เธอรีบถามเย่เฉินว่า:”ลูกเขยจ๊ะ บัตรใบนี้ใช้ได้ตามสบาย และไม่เสียเงินใช่ไหม?”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย:”น่าจะใช่ครับ ต้องรอผู้จัดการทั่วไปเฉินมาก่อนถึงจะรู้รายละเอียด”
หม่าหลันดีใจจนแทบจะบิน ยื่นมือทั้งสองไปทางซ้ายแปปหนึ่ง แล้วไปทางขวาแปปหนึ่ง ยังไม่ลืมสะบัดเป็นส่วนโค้งเหมือนคลื่น และพูดด้วย
ความยินดีว่า:”สปาที่ป้ายจินฮานกง คนทั่วไปจะไปปีละครั้งยังแทบจะไม่ได้ ถ้าได้บัตร VIP ฟรี ต่อไปฉันจะไปทุกวัน ไปหลังอาหารทุกเช้า ดึกๆค่อย
กลับ!”
เซียวฉางควนเบะปาก และพูดว่า:”คุณย้ายไปอยู่นู้นเลยสิ”
หม่าหลันก็ไม่เถียงกับเขา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”คุณคิดว่าฉันไม่อยากทำอย่างนั้นเหรอ? ถ้าในบ้านมีแค่ไอ้เลวแก่ๆอยู่เท่านั้น ฉันจะย้ายไปที่
นั่นแน่นอนและไม่กลับมาอีก”
พูดจบ เธอก็เปลี่ยนการสนทนา และพูดด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอว่า:”แต่ว่าในบ้านยังมีลูกเขยที่ดีของฉันและลูกสาวที่ดีของฉันอยู่ ไม่ใช่
อะไร ฉันต้องทำอาหารเช้าให้ดีลูกเขยฉันกินทุกวัน ไม่เหมือนคุณหรอก เอาแต่ขี้กียจ ไม่เคยเห็นทำอะไรเพื่อลูกเขยเลย!”