ศัตรูของฮามิดรู้ที่ไหนกันว่า ในเวลานี้กองทัพของฮามิด ไม่เพียงแต่ไม่ถูกระดมยิงตายครึ่งหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นผู้กล้ามากขึ้นเรื่อยๆในเสียงปืนใหญ่
ฮามิดในเวลานี้ เห็นว่าการทิ้งระเบิดด้วยปืนใหญ่นั้นแทบไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับแนวป้องกันด้านหลัง ก็มีความมั่นใจเพิ่มขึ้นด้วย
เขาฟังเสียงปืนใหญ่ดังก้องอยู่ข้างนอกไปด้วย และทอดถอนหายใจอยู่ในใจไปด้วย: “ถ้าไม่ใช่ศิษย์น้องเย่สอนกลยุทธ์แนวป้องกันด้านหลังแบบนี้ให้ฉัน ชีวิตของผู้คนหลายพันคนนี้ของฉันคงจะอยู่การระดมยิงสองรอบก่อนหน้านี้ ก็สะอาดหมดเกลี้ยงไปทั้งหมดแล้ว!”
“ซ่างกานหลิ่งที่ศิษย์น้องเย่ให้ฉันดู แน่นอนว่าเป็นการต่อสู้แบบคลาสสิกที่เหมือนตำราจริงๆ กองทัพอาสาสมัครที่ยิ่งใหญ่สามารถบรรลุชัยชนะครั้งสุดท้ายของการต่อสู้ครั้งนี้โดยการทิ้งระเบิดของกระสุนลูกปืนใหญ่นับล้านของคนสหรัฐอเมริกา ไม่เพียงเป็นเพราะว่าพวกเขากล้าหาญชาญชัย ก็เพราะว่าวิสัยทัศน์กลยุทธ์ของพวกเขาเหนือกว่า กลยุทธ์จัดแจงแจกจ่ายขั้นสูง!”
“รอฉันผ่านการต่อสู้ครั้งนี้ไปได้ ฉันก็จะขูดภูเขาโดยรอบทั้งหมดออกไป และสร้างป้อมปราการที่แข็งแกร่งมาก!”
ในเวลานี้ การระดมยิงของกองกำลังรัฐบาลยังคงดำเนินต่อไป
ครั้งนี้พวกเขาบรรทุกกระสุนปืนใหญ่หลายหมื่นนัด ปืนสามสิบกว่านัด และยิงไปหลายร้อยนัดก็ไม่ใช่ปัญหา
ยิ่งไปกว่านั้น ทหารราบของพวกเขายังคงเดินหน้า ดังนั้นในช่วงเวลานี้ การระดมยิงของทหารปืนใหญ่ยังคงดำเนินต่อไปทุกๆสามนาที และยังคงดำเนินต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน
หลังจากที่ผ่านการระดมยิงยี่สิบนัดเต็มๆ ฐานทัพส่วนใหญ่ในหุบเขา ก็ถูกทำลายลงกับพื้นแล้ว และเหลือบ้านเพียงไม่กี่หลังเท่านั้นที่ยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว
ทหารบางคน มาถึงที่ทางเข้าอุโมงค์อย่างระมัดระวังเพื่อสังเกตสถานการณ์ความเสียหายของฐานทัพ
หลังจากที่ค้นพบว่าฐานทัพถูกทำลายทั้งหมดแล้ว ผู้คนไม่น้อยตาแดง กำหมัดแน่น กัดฟัน ในใจเต็มไปด้วยความเคียดแค้น
บางทีสำหรับซูโสว่เต้า ลานที่ทรุดโทรมนั้นก็เป็นฝันร้ายชัดๆ เป็นนรก แต่สำหรับทหารเหล่านี้ ลานเหล่านั้น บ้านเหล่านั้น ก็คือบ้านของพวกเขา
และตอนนี้ บ้านของพวกเขา ถูกศัตรูระเบิดทิ้งแล้ว!
เมื่อทหารจำนวนมากต้องการแก้แค้นด้วยความโกรธ การระดมยิงครั้งใหม่ก็มาอีกแล้ว!
ในครั้งนี้ ลูกกระสุนปืนใหญ่ไม่ได้ตกลงอยู่ในฐานทัพที่แทบจะถูกทำลายทั้งหมด แต่ตกลงไปที่ขอบด้านนอกของภูเขาทางด้านทิศใต้ของฐานทัพ ซึ่งก็คือความชันที่เป็นบวก
เพราะว่า ในความรู้ความเข้าใจทั่วไปของอีกฝ่าย พวกเขารู้สึกว่า ทหารส่วนใหญ่ของฮามิด อาหารกระสุนและสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพ คงจะอยู่ในฐานทัพอย่างแน่นอน ดังนั้นการระดมยิงข้างหน้าที่เป็นเวลายาวนานขนาดนี้ ก็เพื่อจะทำลายฐานทัพรวมทั้งสิ่งของที่จำเป็นในการดำรงชีพ และอุปกรณ์ของพวกเขาให้สิ้นซาก
และพวกเขาก็รู้ดีว่า กองกำลังป้องกันหลักของฐานทัพของฮามิดคนนี้ คงจะต้องมุ่งความสนใจไปที่ความชันที่เป็นบวกของภูเขา ดังนั้น หลังจากที่พวกเขาทำลายฐานทัพ ก็เริ่มที่จะทำลายตำแหน่งป้องกันแล้ว
พวกเขาคิดว่า ตราบใดที่ใช้พลังยิงที่แข็งแกร่ง ทำลายการป้องกันทั้งหมดของเขาที่ความชันที่เป็นบวก รถถังและทหารราบก็สามารถที่จะไปไกลได้!
ด้วยแบบนี้ โดยพื้นฐานทหารเพียงแค่เก็บกวาดงานที่เหลืออยู่ สงครามก็ใกล้จะจบลงแล้ว
แต่ว่า สิ่งที่พวกเขาไม่รู้คือ กองกำลังติดอาวุธของฮามิด กับกองกำลังประเภทเดียวเหล่านั้น แตกต่างกันเป็นอย่างมาก
ก่อนหน้าที่จะรู้จักกับเย่เฉิน ป้อมปราการฐานทัพของฮามิด ก็คือได้ขุดหลุมหลบภัยที่ความชันที่เป็นบวกอยู่ในตัวของภูเขา ต่อจากนั้นใช้ก้อนหินสร้างบังเกอร์ ค่อยใช้หญ้าแห้งทำหลังคาเพื่อปกปิด
ป้อมปราการแบบนี้ง่ายดายมาก ถ้าหากรับมือกับการบุกประชิดของทหารราบบนที่สูง รับมือกับกระสุนAK47ของทหารราบก็ไม่มีปัญหาแม้แต่น้อย และก็มีความเหนือกว่าเป็นอย่างมาก
แต่ว่า ถ้าหากอีกฝ่ายเล่นปราบปรามแรงกระสุนขึ้นมา หรือว่าใช้การระดมยิงหรือว่าเครื่องยิงจรวด RPG บังเกอร์บนฐานทัพแบบนี้ก็เหมือนกับเปเปอร์มาเช่ เป็นหลุมที่ดีที่สุดสำหรับทหาร
ตอนนี้กองกำลังรัฐบาลกำลังทิ้งระเบิดที่ความชันที่เป็นบวกอย่างเข้มข้น ก็เพื่อสลายกองกำลังป้องกันของฮามิดอย่างรวดเร็ว
