ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 303

ทที่303
เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดของเว่ยฉางหมิง อดไม่ได้จึงหัวเราะออกมา
เขาไม่ได้โกรธ แต่มองเขาอย่างอารมณ์ดี ยิ้มแล้วถามว่า “บอกผมหน่อยว่า ผมไม่คู่ควรตรงไหน?”
เว่ยฉางหมิงเชิดหน้า แล้วหัวเราะเย้ยหยันว่า “ไม่ต้องถาม แกหัวจรดเท้าไม่มีที่ไหนคู่ควรเลย แม่ง แกดูแกเสื้อผ้าที่ตนเองสวมใส่ ยังไม่ดีเท่าเสื้อผ้าที่พนักงานเปิดประตูสวมใส่เลย!”
เย่เฉินหัวเราะแล้วถามว่า “จะแต่งกายยังไงมันก็เป็นสิทธิเสรีภาพของผม หรือว่าแขกที่มาคลับเฮาส์ฮุยหวงต้องแต่งกายตามที่กำหนดเหรอ? ”
เว่ยฉางหมิงยิ้มเยือกเย็น “แน่นอนว่าคลับเฮาส์ฮุยหวงไม่ได้บังคับเรื่องการแต่งกาย แต่ว่า ที่นี่เป็นระบบสมาชิก ถ้าไม่ใช่สมาชิกห้ามเข้ามาเด็ดขาด!”
เว่ยฉางหมิงถามอย่างประชดว่า “แกเป็นสมาชิกธรรมดาของที่นี่ใช่ไหม?”
เย่เฉินส่ายศีรษะอย่างช้า ๆ แล้วตอบว่า “ไม่ใช่ ”
เว่ยฉางหมิงถามต่อว่า “งั้นแกก็เป็นสมาชิกระดับสูงของที่นี่เหรอ?”
เย่เฉินก็ส่ายศีรษะ แล้วตอบว่า “ก็ไม่ใช่”
เว่ยฉางหมิงหัวเราะ แล้วกล่าวว่า “แกอย่าบอกฉันว่า แกเป็นสมาชิกVIPของที่นี่?”
เย่เฉินกางมือของเขาออก แล้วก็ตอบว่า “มันก็ไม่ใช่”
เว่ยฉางหมิงหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ “ฮ่า ๆ ๆ ไอ้ยาจก แกอย่าบอกฉันว่า แกเป็นสมาชิกVIPระดับสูง เท่าที่ฉันรู้มา ในเมืองจินหลิงมีสมาชิกVIPระดับสูง ไม่เกินสิบคน!”
เย่เฉินยิ้มเบา ๆ เผยให้เห็นฟันขาวสองแถวเล็ก ๆ และกล่าวอย่างเรียบ ๆว่า “ไม่ใช่ทั้งหมด”
เว่ยฉางหมิงคิ้วขมวด แล้วถามอย่างเยือกเย็นว่า “แม่งฉิบหาย ไม่ได้เป็นสมาชิกอะไรสักอย่าง ฉันคิดว่าแกคงแอบเข้ามาในขณะที่คนอื่นไม่ทันเตรียมตัว เพื่อจะมาแอบกินฟรีดื่มฟรีใช่ไหม?”
เซียวเวยเวยที่อยู่ข้าง ๆ ก็กล่าวถากถางว่า “คงไม่ต้องถาม ไอ้ยาจกไร้ประโยชน์ที่ถูกตระกูลเซียวของพวกเราทอดทิ้ง จะเป็นสมาชิกของที่นี่ได้อย่างไรกัน? มันเป็นยาจกที่แอบเข้ามากินฟรีดื่มฟรีแน่นอน!”
เมื่อพูดจบ เธอจ้องมองไปที่เย่เฉินด้วยความโกรธและกัดฟันแล้วพูดว่า “เย่เฉิน วันนี้แกมาผิดที่แล้ว! นี่คือคลับระดับไฮเอนด์ที่เพิ่งเปิดใหม่ของตระกูลซ่ง วันนี้ทดลองเปิดกิจการวันแรก คนที่มาที่นี่ล้วนแต่เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม แกยังกล้าแอบเข้ามาก่อกวน แกไม่กลัวว่าจะถูก รปภ. ตีจนตายเหรอ? ”
เย่เฉินกล่าวว่า “ผมก็เป็นสมาชิกที่นี่ ทำไม รปภ. ต้องตีผมด้วย?”
เว่ยฉางหมิงหัวเราะเย้ยหยัน แล้วกล่าวว่า “แม่งฉิบยังเสแสร้งอีก บัตรสมาชิกที่นี่มีทั้งหมด 4 ระดับ ได้แก่ สมาชิกทั่วไป สมาชิกระดับสูง สมาชิกVIP และ สมาชิกVIPระดับสูง แกก็ไม่ได้อยู่ในทั้ง 4 ระดับนี้ แล้วยังพูดว่าตนเองเป็นสมาชิกอีก?”
เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจังว่า “ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้เป็นสมาชิกทั้ง 4 ระดับนี้ แต่ผมเป็นสมาชิกVIPพรีเมี่ยม และอยู่ในระดับ5 คุณไม่รู้หรือ?”
“ห๊ะ!” เว่ยฉางหมิง กล่าวอย่างดูถูก “แม่งฉิบหาย! ตรงล็อบบี้ชั้น1 มีการแนะนำไว้ว่า มีสมาชิกทั้งหมดอยู่ 4 ระดับ แม่งฉิบแกนี่ช่างโกหกเก่งจริง ยังจะบอกว่าเป็นสมาชิกVIPพรีเมี่ยม แกพูดพล่อย ๆ อย่างนี้ แกไม่กลัวว่าจะทำให้ตระกูลซ่งขุ่นเคืองใจหรือ?”
เย่เฉินส่ายศีรษะอย่างใจจำ แล้วกล่าวว่า “คุณนี่ช่างเป็นคนที่แปลกจริง ๆ สิ่งที่ผมบอกคุณคือความจริง ทำไมคุณถึงไม่เชื่อล่ะ? ”
“ให้ฉันเชื่อแก?” เว่ยฉางหมิงราวกับว่าได้ยินเรื่องตลก และกล่าวด้วยเสียงเยาะเย้ยว่า “ยาจกอย่างแก ยังจะกล้ามาหลอกลวงฉันอีก?”
เย่เฉินถามอย่างสงสัย “คุณมีชื่อเสียงมากเหรอ? ทำไมผมถึงไม่เคยได้ยินชื่อคุณเลย?”
เว่ยฉางหมิงหัวเราะเย้ยหยัน “เคยได้ยินบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อไหม? ฉันก็คือประธานบริษัทผลิตยาเว่ยซื่อ”
เย่เฉินส่ายศีรษะ แล้วกล่าวว่า “ต้องขออภัยด้วย ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน”
เว่ยฉางหมิงนึกว่าเย่เฉินเจตนาเย้ยหยันตนเอง ทันใดนั้นเขาก็กล่าวด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “ไอ้หนู วันนี้แกสร้างปัญหาแล้ว แกไม่ได้เป็นสมาชิก ยังกล้าแอบเข้ามาคลับเฮาส์ฮุยหวงของตระกูลซ่ง และแกก็คุยโวว่าเป็นสมาชิกVIPพรีเมี่ยม ไอ้โง่คนไหนที่สร้างบัตรชื่อนี้ให้แก แม่งฉิบหายยังจะกล้ามาหลอกคน!”
เย่เฉินส่ายหัวอย่างจำใจ หยิบบัตรสมาชิกของเขาออกมาและกล่าวว่า “นี่ คุณดูสิ นี่คือบัตรสมาชิกของผม มันเขียนไว้ว่าสมาชิกVIPพรีเมี่ยม ใช่ไหม? ”
————