เมื่อคนหนุ่มสาวในประเทศ ถือโดรนราคาไม่กี่พันถ่ายภาพในถิ่นทุรกันดารกลางแจ้ง ผู้ใต้บังคับบัญชาของฮามิด ก็ได้ใช้โดรนที่ไม่เป็นจุดเด่น ซึ่งสามารถบินร่อนอยู่กลางอากาศเพื่อสำรวจพื้นที่สนามรบทั้งหมดได้สำเร็จ
ข้อดีของการบินร่อนอยู่กลางอากาศคือโดรนสามารถอยู่นิ่งบนท้องฟ้าและสังเกตเป้าหมายอย่างใกล้ชิด ไม่เหมือนกับโกลบอลฮอว์กของสหรัฐอเมริกาซึ่งจำเป็นต้องบินวนรอบ ๆ เป้าหมาย
และขณะที่ฮามิดกำลังชื่นชมกลยุทธ์ของเย่เฉิน เขาก็ได้เตรียมยุทธวิธีไว้แล้ว
ผ่านสัญญาณภาพที่ส่งกลับจากฟากฟ้า เขาวิเคราะห์ว่าคนของอีกฝ่ายไม่น่าจะเกินหนึ่งพันสองร้อยคน
ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้พวกเขากำลังเบี่ยงไปทางปีกตะวันตก โดยแปดสิบเปอร์เซ็นต์จะเป็นการโจมตีขนาบข้างตนเองจากปีกตะวันตก ดังนั้นเขาจึงได้สั่งการให้ทหารอีกสามร้อยคน ไปที่โครงการก่อสร้างแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ด้านหน้าของปีกตะวันตก
ถึงแม้ทหารสามร้อยคน จะเป็นจำนวนที่ไม่มากนัก แต่การใช้เวลาและสถานที่ให้เป็นประโยชน์ แต่ก็มากเกินพอที่จะต่อต้านการโจมตีของทหารมากกว่าหนึ่งพันคน
แม้ว่าแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของฮามิดจะยังสร้างไม่เสร็จทั้งหมด แต่พวกเขายังเชี่ยวชาญในการอำพรางอีกด้วย
หลังจากผ่านแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ไปแล้ว หากพวกเขาไม่เปิดไฟ แม้ว่าจะผ่านพวกเขาไปสิบครั้ง ก็แทบจะไม่สามารถสังเกตเห็นได้
หลุมยิงของแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์เหล่านี้ ถูกปิดด้วยเศษหินขนาดเท่ากำปั้นจำนวนมากไว้ และด้านนอกก็คลุมด้วยดินสีเหลือง การอำพรางเช่นนี้มีความสมจริงอย่างยิ่ง เพราะบนภูเขาที่เต็มไปด้วยเศษหิน อิฐและดินเหลือง ซึ่งเป็นการยากที่จะมีใครสังเกตเห็น
ยิ่งไปกว่านั้น ขณะที่พวกเขาอำพราง พวกเขายังเหลือช่องว่างคล้ายประตูจากด้านในอีกหลายเส้น
ด้วยช่องว่างเล็ก ๆ นี้เพียงอย่างเดียว คนที่อยู่ภายในก็สามารถสังเกตสถานการณ์ภายนอกได้อย่างง่ายดาย
และการอำพรางที่ทำจากหินประเภทนี้ ยังง่ายต่อการถอดออก
เมื่อต้องการโจมตี เพียงแค่ใช้มือดึง ก็สามารถดึงหินออกมาทั้งหมด จากนั้นสามารถยื่นปากกระบอกปืนและยิงด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
ถ้าหลูจ้านจุนขนาบจากปีกตะวันตก เขาจะผ่านแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ที่ซ่อนอยู่ทางปีกตะวันตกเท่านั้น เมื่อถึงเวลานั้น คนของเขาทั้งหมดจะต้องเผชิญกับจุดยุทธศาสตร์การยิง
อย่างไรก็ตาม หลูจ้านจุนจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร
เขาคิดเพียงแต่ว่าต้องการกำจัดฮามิดอย่างรวดเร็ว และใช้ชัยชนะเพื่อปกปิดความผิดพลาดของเขาเมื่อสักครู่
การมาซีเรียคราวนี้ คนของสำนักว่านหลงทั้งหมดประเมินศัตรูต่ำเกินไป
มักจะรู้สึกว่าฝ่ายต่อต้านติดอาวุธ เป็นเพียงกลุ่มโจรโลกที่สามที่มีทักษะทางการทหารเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และแข็งแกร่งกว่าโจรสลัดในโซมาเลียไม่มากนัก
ทหารที่เก่งอย่างพวกเขามาที่นี่ ไม่มีอะไรมากไปกว่าต่อสู้กับกองโจรที่ถือปืน AK แล้วกราดยิงไปเรื่อยเท่านั้น สำหรับพวกเขาแล้วเป็นเรื่องที่ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ
ดังนั้น ก่อนออกรบพวกเขาจึงไม่ได้เตรียมตัวมาอย่างเต็มที่ และไม่ได้นำอาวุธและอุปกรณ์ระดับสูงราคาแพงมาด้วย
ตอนนี้สำหรับทหารของสำนักว่านหลงแล้ว เครื่องยิงจรวด RPG เป็นอาวุธทรงพลังสุดที่พวกเขามีในตอนนี้
อย่างไรก็ตาม หลูจ้านจุนรู้สึกว่า RPG ก็เพียงพอแล้ว
การสูญเสียอย่างหนักเนื่องจากการโจมตีเมื่อสักครู่ ไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของศัตรู แต่นั่นเป็นเพราะฝ่ายตนเองประเมินศัตรูต่ำเกินไป
ขอแค่ตอนนี้ตนเองให้ความสำคัญมากขึ้น และวางแผนกลยุทธ์การรบที่ถูกต้อง ตนเองจะสามารถนำทหารของสำนักว่านหลงไปบุกยึดอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย
ตอนนี้ เขาและกองทัพของเขาได้มาถึงที่เชิงปีกตะวันตกของฐานทัพฮามิดแล้ว เขาเชื่อว่าอย่างมากหนึ่งชั่วโมง สงครามจะยุติลง! คราวนี้แผนกลยุทธ์ที่หลูจ้านจุนวางนั้นมีทั้งหมดสามแผน
แผนแรกและเป็นแผนดีที่สุดคือหาทางเข้าไปที่แนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของฮามิดอย่างเงียบ ๆ จากนั้นก็บุกเข้าไปข้างใน ให้พวกเขาไม่มีเวลาตั้งตัว และฆ่าพวกเขาทั้งหมดในแนวป้องกันทางยุทธศาสตร์ของตนเอง
นี่คือเป้าหมายที่ผู้โจมตีคาดหวังในแผนกลยุทธ์การรบทั้งหมด เพราะมีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาสามารถทำงานได้อย่างง่ายที่สุด บาดเจ็บและสูญเสียชีวิตน้อยที่สุด
