ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 3125

ขณะที่ทุกคนไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร เฉินจงเหล่ยกล่าวเสียงดังว่า “ทหารของสำนักว่านหลงทุกคนปฏิบัติตามคำสั่ง! ผมสั่งให้พวกคุณยอมจำนนโดยไม่มีเงื่อนไขต่อกองทัพของรัฐบาล และรอให้กองทัพของรัฐบาลลงโทษ ห้ามใครต่อต้าน มิฉะนั้นรับผิดชอบผลที่ตามมาเอง!” ตอนนี้ทหารของสำนักว่านหลงทั้งหมดรู้สึกว่าชีวิตพังทลาย ถ้าหากกองทัพพันธมิตรแตกคออย่างกะทันหัน พวกเขาพอยอมรับได้ แต่ผู้บัญชาการสูงสุดของตนเองเป็นกบฏเสียเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เขาเป็นหนึ่งในสี่ราชันสงครามแห่งสำนักว่านหลง ทำไมถึงสมคบกับกองทัพของรัฐบาลได้อย่างไร?! สวียินตงที่มีความสัมพันธ์ดีที่สุดกับเฉินจงเหล่ย อดไม่ได้ที่จะถามว่า “จอมพล นี่…..นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!” เฉินจงเหล่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แม่งฉิบหายผมบอกแล้วไงให้คุณยอมจำนน คุณไม่เข้าใจภาษาคนหรือไง?” สวียินตงตกตะลึงตาค้างจนพูดอะไรไม่ออก เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนสนิทที่สุดของเขา พี่น้องที่เติบโตมากับเขา จะทรยศทุกคน เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พี่เหล่ย คุณเป็นอะไรไป?! คุณทำเช่นนี้เพื่ออะไร?!” ก่อนที่เฉินจงเหล่ยจะกลายเป็นสี่ราชันสงคราม สวียินตงเรียกเขาว่าพี่เหล่ยตลอด นี่เป็นชื่อที่สวียินตงเรียกเฉินจงเหล่ยตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเปลี่ยนแปลง และตอนนี้เขายังหวังที่จะใช้วิธีนี้ปลุกพี่ชายคนนี้ เพื่อให้เขาที่ตอนนี้กำลังหลงทางอยู่กลับมามีสติอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เฉินจงเหล่ยสูญเสียการควบคุมตนเองไปแล้ว จิตสำนึกของเขากำลังจะพังทลายและเขาแทบอยากจะฆ่าตนเอง แต่ร่างกายของเขาก็เดินไปอยู่ตรงหน้าสวียินตงโดยที่ไม่สามารถควบคุมได้ และตบหน้าสวียินตงอย่างแรง กล่าวด้วยความโมโหว่า “ถ้ายังพูดจาไร้สาระอีก ผมจะฆ่าคุณทันที!” สวียินตงร้องไห้น้ำตาเต็มหน้าและกล่าวอย่างสะอึกสะอื้นว่า “พี่เหล่ย! คุณเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสที่ซื่อสัตย์ที่สุดของสำนักว่านหลง และสำนักว่านหลงเป็นความศรัทธาทั้งชีวิตของคุณ ทำไมคุณถึงได้…… ” จิตสำนึกของเฉินจงเหล่ยนั้นเจ็บปวดอย่างมาก แต่ร่างกายของเขาหยิบปืนสั้นออกมาโดยที่ไม่สามารถควบคุมได้ จ่อปากกระบอกปืนไปที่หน้าผากของสวียินตงและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ถ้ายังพูดไร้สาระอีกคำ ผมจะยิงทันที!” สวียินตงมองดวงตาที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าของเฉินจงเหล่ย ขณะเดียวกันก็รู้สึกสิ้นหวัง และยอมแพ้ไม่ต่อสู้ดิ้นรนอีกต่อไป ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าเฉินจงเหล่ยประสบอะไรมา และทำไมถึงกลายเป็นเช่นนี้ แต่เขารู้ดีว่าตอนนี้เฉินจงเหล่ยตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว ตนเองพูดอะไรก็ไร้ประโยชน์ เมื่อเห็นว่าสวียินตงไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เฉินจงเหล่ยเก็บปืนและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “คุณยอมจำนนอย่างว่าง่ายเถอะ กองกำลังของรัฐบาลจะไม่ทำให้พวกคุณลำบากใจ แต่ถ้าพวกคุณกล้าที่จะต่อต้าน พวกคุณจะถูกฆ่าตายทันที!” ขณะนี้ รถหุ้มเกราะของกองทัพรัฐบาลได้ล้อมพวกเขาไว้ทุกทิศทุกทางแล้ว ปากกระบอกปืนใหญ่และปืนกลหนักบนรถหุ้มเกราะล้วนมุ่งเป้าไปที่ทหารของสำนักว่านหลงทั้ง 15,000 คน เฉินจงเหล่ยหยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “พวกคุณจำไว้! พวกคุณไม่ใช่กองกำลังติดอาวุธของรัฐบาล ถึงแม้พวกคุณจะถูกกองทัพของอีกฝ่ายฆ่าในประเทศใด ๆ ซึ่งอีกฝ่ายสามารถนิยามพวกคุณได้อย่างสมบูรณ์ว่าเป็นกองกำลังศัตรูที่การบุกรุกอย่างผิดกฎหมาย เมื่อถึงเวลานั้นเมื่อพวกคุณตายแล้วจะไม่มีใครยืนออกมาพูดแม้แต่คำเดียว!” หลังจากเหล่าทหารของสำนักว่านหลงฟังคำพูดของเฉินจงเหล่ยแล้ว บวกกับปืนมากมายที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาจึงเลิกล้มแนวคิดเรื่องการต่อต้านอย่างสมบูรณ์ ในบรรดาพวกเขายังมีนายพลสามดาวและนายพลสี่ดาวจำนวนไม่น้อย และตอนนี้ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาอีก เพราะพวกเขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องการจะแก้ปัญหาอย่างสันติ ถ้าพวกเขาสร้างปัญหา อีกฝ่ายจะยิงพวกเขาทันที นายพลสามดาว นายพลสี่ดาวจะมีประโยชน์อะไร? แม้แต่นายพลห้าดาว ก็ไม่สามารถต้านลูกกระสุนของ AK47 ได้ ดังนั้น พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมให้จับโดยไม่มีการต่อสู้!

ขณะที่ทุกคนไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร เฉินจงเหล่ยกล่าวเสียงดังว่า “ทหารของสำนักว่านหลงทุกคนปฏิบัติตามคำสั่ง! ผมสั่งให้พวกคุณยอมจำนนโดยไม่มีเงื่อนไขต่อกองทัพของรัฐบาล และรอให้กองทัพของรัฐบาลลงโทษ ห้ามใครต่อต้าน มิฉะนั้นรับผิดชอบผลที่ตามมาเอง!”

ตอนนี้ทหารของสำนักว่านหลงทั้งหมดรู้สึกว่าชีวิตพังทลาย

ถ้าหากกองทัพพันธมิตรแตกคออย่างกะทันหัน พวกเขาพอยอมรับได้ แต่ผู้บัญชาการสูงสุดของตนเองเป็นกบฏเสียเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เขาเป็นหนึ่งในสี่ราชันสงครามแห่งสำนักว่านหลง ทำไมถึงสมคบกับกองทัพของรัฐบาลได้อย่างไร?!

สวียินตงที่มีความสัมพันธ์ดีที่สุดกับเฉินจงเหล่ย อดไม่ได้ที่จะถามว่า “จอมพล นี่…..นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”

เฉินจงเหล่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แม่งฉิบหายผมบอกแล้วไงให้คุณยอมจำนน คุณไม่เข้าใจภาษาคนหรือไง?”

สวียินตงตกตะลึงตาค้างจนพูดอะไรไม่ออก เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนสนิทที่สุดของเขา พี่น้องที่เติบโตมากับเขา จะทรยศทุกคน เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “พี่เหล่ย คุณเป็นอะไรไป?! คุณทำเช่นนี้เพื่ออะไร?!”

ก่อนที่เฉินจงเหล่ยจะกลายเป็นสี่ราชันสงคราม สวียินตงเรียกเขาว่าพี่เหล่ยตลอด นี่เป็นชื่อที่สวียินตงเรียกเฉินจงเหล่ยตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยเปลี่ยนแปลง และตอนนี้เขายังหวังที่จะใช้วิธีนี้ปลุกพี่ชายคนนี้ เพื่อให้เขาที่ตอนนี้กำลังหลงทางอยู่กลับมามีสติอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม เฉินจงเหล่ยสูญเสียการควบคุมตนเองไปแล้ว

จิตสำนึกของเขากำลังจะพังทลายและเขาแทบอยากจะฆ่าตนเอง แต่ร่างกายของเขาก็เดินไปอยู่ตรงหน้าสวียินตงโดยที่ไม่สามารถควบคุมได้ และตบหน้าสวียินตงอย่างแรง กล่าวด้วยความโมโหว่า “ถ้ายังพูดจาไร้สาระอีก ผมจะฆ่าคุณทันที!”

สวียินตงร้องไห้น้ำตาเต็มหน้าและกล่าวอย่างสะอึกสะอื้นว่า “พี่เหล่ย! คุณเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสที่ซื่อสัตย์ที่สุดของสำนักว่านหลง และสำนักว่านหลงเป็นความศรัทธาทั้งชีวิตของคุณ ทำไมคุณถึงได้…… ”

จิตสำนึกของเฉินจงเหล่ยนั้นเจ็บปวดอย่างมาก แต่ร่างกายของเขาหยิบปืนสั้นออกมาโดยที่ไม่สามารถควบคุมได้ จ่อปากกระบอกปืนไปที่หน้าผากของสวียินตงและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ถ้ายังพูดไร้สาระอีกคำ ผมจะยิงทันที!”

สวียินตงมองดวงตาที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าของเฉินจงเหล่ย ขณะเดียวกันก็รู้สึกสิ้นหวัง และยอมแพ้ไม่ต่อสู้ดิ้นรนอีกต่อไป

ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าเฉินจงเหล่ยประสบอะไรมา และทำไมถึงกลายเป็นเช่นนี้ แต่เขารู้ดีว่าตอนนี้เฉินจงเหล่ยตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว ตนเองพูดอะไรก็ไร้ประโยชน์

เมื่อเห็นว่าสวียินตงไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป เฉินจงเหล่ยเก็บปืนและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “คุณยอมจำนนอย่างว่าง่ายเถอะ กองกำลังของรัฐบาลจะไม่ทำให้พวกคุณลำบากใจ แต่ถ้าพวกคุณกล้าที่จะต่อต้าน พวกคุณจะถูกฆ่าตายทันที!”

ขณะนี้ รถหุ้มเกราะของกองทัพรัฐบาลได้ล้อมพวกเขาไว้ทุกทิศทุกทางแล้ว ปากกระบอกปืนใหญ่และปืนกลหนักบนรถหุ้มเกราะล้วนมุ่งเป้าไปที่ทหารของสำนักว่านหลงทั้ง 15,000 คน

เฉินจงเหล่ยหยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “พวกคุณจำไว้! พวกคุณไม่ใช่กองกำลังติดอาวุธของรัฐบาล ถึงแม้พวกคุณจะถูกกองทัพของอีกฝ่ายฆ่าในประเทศใด ๆ ซึ่งอีกฝ่ายสามารถนิยามพวกคุณได้อย่างสมบูรณ์ว่าเป็นกองกำลังศัตรูที่การบุกรุกอย่างผิดกฎหมาย เมื่อถึงเวลานั้นเมื่อพวกคุณตายแล้วจะไม่มีใครยืนออกมาพูดแม้แต่คำเดียว!”

หลังจากเหล่าทหารของสำนักว่านหลงฟังคำพูดของเฉินจงเหล่ยแล้ว บวกกับปืนมากมายที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาจึงเลิกล้มแนวคิดเรื่องการต่อต้านอย่างสมบูรณ์

ในบรรดาพวกเขายังมีนายพลสามดาวและนายพลสี่ดาวจำนวนไม่น้อย และตอนนี้ไม่มีใครกล้าสร้างปัญหาอีก

เพราะพวกเขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องการจะแก้ปัญหาอย่างสันติ ถ้าพวกเขาสร้างปัญหา อีกฝ่ายจะยิงพวกเขาทันที

นายพลสามดาว นายพลสี่ดาวจะมีประโยชน์อะไร?

แม้แต่นายพลห้าดาว ก็ไม่สามารถต้านลูกกระสุนของ AK47 ได้

ดังนั้น พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมให้จับโดยไม่มีการต่อสู้!