ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 3212

ภาพนองเลือดที่อยู่ตรงหน้า ทำให้บอดี้การ์ดทั้งหมดของตระกูลเย่รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า!

ใครจะคิดว่า กลุ่มคนที่เพิ่งเจอกัน จะสามารถทำให้หัวหน้าบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลเย่ตายโดยการชกเพียงหมัดเดียว?!

นี่เป็นพลังอันน่าสะพรึงกลัวแบบไหนกัน?!

ชั่วพริบตา บอดี้การ์ด 100 กว่าคนของตระกูลเย่ได้ถอยห่างออกไปตามสัญชาตญาณ และทุกคนต่างตกตะลึงและหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!

ลู่เห้าเทียนปล่อยหมัดเดียวก็สามารถฆ่าหัวหน้าบอดี้การ์ดของตระกูลเย่ตาย แต่ท่าทางของเขายังคงผ่อนคลายมาก เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากางเกง เช็ดหลังมือของตนเองเบา ๆ มองไปรอบ ๆ และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ยังมีใครไม่พอใจอีกไหม? แสดงตัวออกมาเลย!”

หลังจากกล่าวจบ บอดี้การ์ด 100 กว่าคนของตระกูลเย่ถอยห่างออกไปมากกว่าสิบเมตร

เมื่อสักครู่หัวหน้าบอดี้การ์ดถูกอีกฝ่ายฆ่าตายด้วยหมัดเดียว ทำให้พวกเขาสูญเสียจิตวิญญาณการต่อสู้ไปหมดแล้ว

เมื่อเห็นคนเหล่านั้นถอยหลังไปเรื่อย ๆ ลู่เห้าเทียนหยิบซิการ์ออกมา หลังจากจุดไฟแล้วสูบ แล้วกล่าวเยาะเย้ยว่า “ฟังให้ดี คราวนี้ผมมาเพื่อคิดบัญชีกับตระกูลเย่ ไม่เกี่ยวอะไรกับกลุ่มสุนัขรับใช้อย่างพวกคุณ ดังนั้นนับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ขอเพียงแค่พวกคุณเปิดประตูใหญ่ และไม่ขัดขวางทางผม ผมก็จะไว้ชีวิตพวกคุณ!”

เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ สีหน้าของลู่เห้าเทียนนั้นเย็นชามาก ชี้หัวหน้าบอดี้การ์ดที่อยู่ไกล แล้วกล่าวอย่างเฉียบขาดว่า “แต่ถ้าใครเหมือนสุนัขตัวนี้ กล้ามายืนขวางผม แล้วยังมาพูดจาไร้สาระกับผมอีก งั้นก็อย่ามาโทษว่าผมไม่เกรงใจ!”

เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของพวกเขายิ่งตื่นตระหนกมากขึ้น

ความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย อยู่เหนือกว่าพวกเขามากกว่าหนึ่งระดับ ถ้าถึงตอนนี้แล้วยังไม่รู้จักดูทิศทางลมอีก จบลงนั้นเลวร้ายกว่าหัวหน้าบอดี้การ์ดแน่นอน

ดังนั้น คนกลุ่มนี้จึงเปิดประตูอย่างรวดเร็ว จากนั้นทุกคนต่างปลดอาวุธและยอมจำนน ก้มหัวและถอยไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้บริเวณประตูของคฤหาสน์ตระกูลเย่เปิดโล่ง

ลู่เห้าเทียนมองการกระทำของคนกลุ่มนี้แล้ว ยิ้มด้วยความเหยียดหยาม

ความจริง วันนี้เขาไม่อยากจะมาส่งโลงศพเลยสักนิด

เขาเป็นหนึ่งในสี่ราชันสงครามของสำนักว่านหลง มีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับนักบู๊หกดาว แต่กลับให้เขามาจัดการกลุ่มบอดี้การ์ดของตระกูลเย่ ที่ไร้ความสามารถ และไร้ศักดิ์ศรี ซึ่งเป็นการใช้คนให้เหมาะกับงาน

เพียงแต่ เนื่องจากเป็นคำสั่งของประมุขว่านพั่วจวิน เขาจึงทำได้เพียงตกลงอย่างไม่มีเงื่อนไข

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าคนกลุ่มนี้เป็นคนที่อ่อนแอ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเบื่อหน่ายเล็กน้อย

เมื่อเห็นประตูใหญ่เปิดแล้ว เขาหันหลังและตะโกนกับยอดฝีมือของสำนักว่านหลงที่อยู่ข้างหลัง “ทุกคนตามผมเข้าไป รถบรรทุกพื้นเรียบก็เข้ามาด้วย แล้วนำโลงศพที่ประมุขมอบให้ไปไว้ที่ประตูคฤหาสน์ตระกูลเย่!”

ยอดฝีมือของสำนักว่านหลงตามลู่เห้าเทียน เดินเข้าไปในประตูคฤหาสน์ตระกูลเย่ รถบรรทุกพื้นเรียบหลายสิบคันที่อยู่ข้างหลังพวกเขา เริ่มขับเข้าไปอย่างช้า ๆ โดยลากโลงศพ 100 กว่าโลง แล้วขับเข้าไปในประตูคฤหาสน์ตระกูลเย่ทีละคัน

เมื่อเห็นขบวนรถเข้ามา บอดี้การ์ดของตระกูลเย่คนหนึ่งรีบหยิบวิทยุสื่อสารออกมา และกล่าวโพล่งออกมาว่า “รีบไปรายงานคุณท่าน! มีกลุ่มคนไม่ทราบแหล่งที่มาได้บุกเข้ามาแล้ว! พวกเขาแข็งแกร่งมาก! หัวหน้าบอดี้การ์ดถูกอีกฝ่ายชกตายด้วยหมัดเดียว!”

ทันทีที่กล่าวจบ หน้าผากของชายคนนั้นถูกซิการ์พุ่งทะลุด้วยความเร็วสูง!

ครึ่งหลังของซิการ์นั้นทะลุเข้าไปในสมองของเขา ขณะที่ครึ่งแรกโผล่ออกมาจากกะโหลกศีรษะ!

ตอนนี้ครึ่งแรกของซิการ์ยังคงติดไฟอยู่ โดยมีควันสีน้ำเงินพวยพุ่งออกมา

ตอนนี้บอดี้การ์ดหมดสติ ล้มลงกับพื้นอย่างแรง และเสียชีวิตอย่างสมบูรณ์

ขณะนี้ ลู่เห้าเทียนหยิบซิการ์อีกอันออกจากกระเป๋า หลังจากจุดซิการ์แล้ว เขาส่ายศีรษะและถอนหายใจ “เป็นเพราะสุนัขตัวเดียว ทำให้ผมเสียคูบาซิการ์ดี ๆไปหนึ่งมวน แม่งฉิบหาย นี่มันคือซีการ์ที่เด็กสาวแสนสวยที่อายุสิบหก-สิบเจ็ดใช้โคนขาของตนเองม้วนออกมาทีละมวน ชางน่าเสียดายจริง ๆ……..”