จนกระทั่งถึงตอนบ่าย ระบบข่าวกรองของสำนักว่านหลง ยังไม่มีรายงานข้อมูลที่มีประโยชน์
แต่ว่า เย่เฉินตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าเฟ่ยเข่อซินคนนี้เป็นใคร คืนนี้จะควบคุมนักบู๊หกดาวข้างกายคนนั้นของเธอก่อน
ตอนห้าโมงเย็น เขาได้ส่งต่อที่อยู่ที่หงห้าส่งมาให้เฟ่ยเข่อซิน
ต่อจากนั้น ก็ขับรถบีเอ็มดับเบิลยู530ก่อนหน้านี้ของพ่อตา มุ่งหน้าไปที่บ้านไร่ในเขตชานเมือง
ในเวลานี้เฟ่ยเข่อซินกำลังแต่งหน้าแต่งตัวอยู่ในโรงแรม
เธอใส่ชุดเดรสโอตกูตูร์สีขาวแอร์แม็สเย็บด้วยงานมือฝีมือ มัดรวบผมยาวสง่างามของตัวเองไว้ด้านหลังศีรษะ แล้วใช้กิ๊บสีดำติดผมให้แน่น ต่อจากนั้นสวมต่างหูไข่มุกที่สมบูรณ์คู่หนึ่งอย่างระมัดระวัง
เสื้อผ้าของเธอดูทันสมัยแต่เครื่องประดับก็เรียบง่าย อยู่บนตัวของเธอไม่เพียงแต่ไม่มีที่ติแม้แต่น้อย แต่กลับยังเข้ากันได้อย่างน่าประหลาด
หลังจากที่ทาแป้งฝุ่นอย่างเรียบง่าย รูปลักษณ์ของเฟ่ยเข่อซินก็ดีขึ้นมากกว่าปกติที่ไม่แต่งหน้าไม่เพียงแค่หนึ่งระดับ
หลังจากจัดการอย่างเหมาะสมแล้ว เธอได้รับที่อยู่ที่เย่เฉินส่งมา
เมื่อเห็นว่าที่อยู่นั้นเป็นบ้านไร่แห่งหนึ่ง เธอจึงตกตะลึงเล็กน้อย และดึงสติกลับมาไม่ได้สักพัก
ตอนแรกคิดว่าเย่เฉินน่าจะเลือกเทียนเซียงฝู่ แต่คาดไม่ถึงว่า จะเลือกร้านอาหารบ้านไร่ที่ตั้งอยู่ในเขตชานเมืองของเมืองจินหลิง
ยิ่งไปกว่านั้น เป็นร้านอาหารบ้านไร่ที่เปิดในลานบ้านไร่แบบนั้นจริงๆ
เพราะว่าที่อยู่เขียนไว้แล้วว่า: ร้านอาหารชื่อว่าหม้อเหล็กตุ๋นห่านพื้นบ้านเจ้าสี่หลิว ที่อยู่: หมู่บ้านตระกูลหลิวหมู่สามเลขที่เจ็ด 104ถนนกั๋วต้าว
นอกจากเย่เฉินจะส่งที่อยู่มาให้เธอแล้ว ยังเพิ่มข้อความอีกหนึ่งข้อความว่า: “คุณหนูเฟ่ย คุณอยู่ที่ฝรั่งเศสมาเป็นเวลานานเคยชินกับการทานอาหารฝรั่งเศส คาดว่าไม่เคยทานร้านอาหารท้องถิ่นในประเทศของพวกเรามาก่อน หม้อเหล็กตุ๋นห่านของเจ้านี้รสชาติดีมาก ผมไปเลือกฆ่าห่านแล้วตุ๋นก่อน รอคุณมาถึงน่าจะทานได้”
เฟ่ยเข่อซินเติบโตมาขนาดนี้ ยังไม่เคยทานหม้อเหล็กตุ๋นมาก่อน นึกไม่ออกด้วยซ้ำว่า ร้านอาหารพื้นบ้านแบบนี้ หน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่ และสิ่งที่เรียกว่าหม้อเหล็กตุ๋น คืออะไรกันแน่
ดังนั้น เธอรีบหยิบโทรศัพท์ ค้นหาภาพของหม้อเหล็กตุ๋น เมื่อเห็นรูปภาพ ฉากที่คนกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่หน้าเตาอิฐดินเผาและรับประทานอาหารในหม้อเหล็กสีดำขนาดใหญ่นี้ เฟ่ยเข่อซินทั้งคนก็ตกตะลึงจนตาค้าง
ยังไงเธอก็คาดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะเชิญตัวเองไปทานอาหารในสถานที่แบบนี้
ไม่เข้าใจว่าเขาขี้เหนียวเกินไป หรือว่าเป็นกันเองเกินไปกันแน่
ไม่อย่างนั้น ในฐานะสุภาพบุรุษคนหนึ่ง ควรเลือกร้านอาหารที่มีสไตล์มากกว่านี้หน่อยนะ?
แต่ว่า เธอก็รู้ว่า ในเมื่อเย่เฉินเป็นคนเลี้ยงข้าว ตัวเองคงจะไม่สามารถขอให้เขาเปลี่ยนสถานที่ได้อย่างแน่นอน
ดังนั้น เธอทำได้เพียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรหาลั่วเจียเฉิงบอดี้การ์ดข้างกายของตัวเอง
ทันทีที่รับสาย เธอก็สั่งการว่า: “คุณลั่ว รบกวนคุณจัดการให้ลูกน้องเตรียมรถ ฉันจะออกไปในอีกสิบนาที”
ลั่วเจียเฉิงรีบถามว่า: “คุณหนู ใครไปด้วยบ้าง?”
เฟ่ยเข่อซินพูดว่า: “ก็คุณกับฉันสองคน”
ลั่วเจียเฉิงถามเขาว่า: “คุณเฉินไม่ไปด้วยกันกับคุณเหรอ?”
เฟ่ยเข่อซินพูดว่า: “ซานซานเจรจาสัญญากับภรรยาของเย่เฉินอยู่ข้างนอก ถือโอกาสพาเธอไปที่วัดห้องคฤหาสน์ของโฮมสเตย์สุ่ยหยุน คาดการณ์ว่าน่าจะทำการจนถึงกลางคืน”
“เข้าใจแล้วครับ”ลั่วเจียเฉิงพูดในทันทีว่า: “คุณโปรดรอสักครู่ หลังจากที่เตรียมรถเสร็จผมจะแจ้งให้คุณทราบ”
“ได้!”
หลังจากวางสายแล้ว เฟ่ยเข่อซินก็อารมณ์ดีเป็นอย่างมาก ถึงขนาดมีความรู้สึกส่งเสียงเชียร์แผ่วเบา
เธอรู้สึกว่า เย่เฉินเป็นคนเชิญตัวเองไปทานอาหารก่อน ก็ซึ่งก็แสดงให้เห็นว่าการจู่โจมน้ำใจของตัวเองได้ผลแล้วจริงๆ
และสิ่งที่ตัวเองต้องทำในตอนนี้ ก็คือก่อนที่การประมูลจะเริ่มขึ้น ทำทุกอย่างที่จะทำได้เพื่อเข้าใกล้ชิดกับเย่เฉิน
ด้วยแบบนี้ ยาอายุวัฒนะที่คุณปู่ต้องการ ก็มีหลักประกันสองเท่า
ถ้าหากประมูลในงานประมูลไม่ได้ อย่างน้อยยังสามารถพยายามไกล่เกลี่ยกับเย่เฉินผ่านมิตรภาพส่วนตัวได้
ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็ไม่ได้เป็นห่วงว่า ตัวตนที่แท้จริงของเธอจะถูกเปิดเผยในการประมูล เพราะในฐานะของจานเฟยเอ๋อร์นั้นเดิมทีก็เป็นตัวตนที่แท้จริง ยิ่งไปกว่านั้นตระกูลที่นามสกุลจานในฝรั่งเศส ถือได้ว่ายังเป็นญาติห่างๆของตระกูลเฟ่ย ตัวเองในฐานะลูกหลานของญาติห่างๆ มาเข้าร่วมงานประมูลเป็นเพื่อนของผู้นำของตระกูลเฟ่ย นี่ก็พอมีเหตุผล
