Su Shoudao ตกใจกับรัศมีของ Ye Chen ที่เต็มไปด้วยการฆาตกรรม
ในตอนนี้ เขามีความคิดเดียวในหัว นั่นคือ ตระกูลซูต้องไม่ตาบอดเพื่อมีส่วนร่วมในเรื่องนี้
เป็นการดีกว่าสำหรับพวกเขาที่จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม เขารู้ได้อย่างไรว่าพ่อของเขาที่ตื่นเต้นอยู่แล้ว กำลังรอเช้าวันพรุ่งนี้เพื่อขึ้นไปบนภูเขาเย่หลิงกับ Wan Pojun และเป็นพยานถึงการตายของตระกูลเย่!
ในเวลานี้ ซู เฉิงเฟิง ขณะรับประทานอาหารเย็น ใช้ตะเกียบสั่งชามและจานสองสามใบ และพูดกับ ซู อันซุน แม่บ้านของเขาว่า “อันซุน อาหารเย็นนี้ไม่มีไวน์ มันเกือบจะมีความหมายแล้ว!”
ซู อันซุน กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านอาจารย์ คุณหมอบอกให้ท่านดื่มให้น้อยลงและอย่าดื่มให้มากที่สุด”
“และพรุ่งนี้คุณต้องตื่นแต่เช้า ฉันกลัวว่าคุณจะพลาดอะไรไปจากการดื่ม ฉันเลยไม่ได้เตรียมตัว”
ซู เฉิงเฟิง พูดด้วยใบหน้าของเขา “ฉันถามว่าวันนี้วันอะไร?”
ซู อันซุนกล่าวว่า “วันที่สี่ของเดือนเมษายน ทำไม?”
ซู เฉิงเฟิงสาปแช่ง: “บ้าเอ้ย! ฉันไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันที่สี่ของเดือนเมษายน! ฉันหมายความว่าวันนี้เป็นวันสำคัญอะไร”
ดวงตาของ ซู อันซุน เป็นประกายและคิดอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับมัน จากนั้นเขาก็พูดว่า “ท่านอาจารย์ วันนี้เป็นวันที่แนวหน้าหายนะจะสังหารตระกูลเย่ และทำให้ตระกูลเย่ต้องเสียหน้า!”
“ถูกตัอง!” ซู เฉิงเฟิงหัวเราะและกล่าวว่า “วันนี้แม้จะเทียบกับวันปีใหม่ก็ไม่น้อยหน้าปีใหม่ใช่ไหม? ถ้าฉันไม่มีเครื่องดื่มในวันรื่นเริงเช่นนี้”
“ฉันสามารถเพิกเฉยต่อหนึ่งร้อยโลงศพจากตระกูล Wan ถึงเย่ได้หรือไม่? ขอเหม่อมอง เย่ ฉางอิง ที่จะถูกโยนลงดินในตอนเช้าได้ไหม?
ซู อันซุน พยักหน้า: “ถูกต้อง อาจารย์ ฉันจะไปเอาไวน์มาให้! คุณอยากดื่มแบบไหน”
จากนั้น ซู เฉิงเฟิงก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจและสั่งด้วยรอยยิ้มว่า “รับเหมาไถที่ดีที่สุดและนำแก้วพิเศษมาให้ฉัน ฉันต้องปิ้งให้ เย่ ฉางอิง! ฮ่าๆๆๆ!”
ซู อันซุน รีบหยิบไวน์ Maotai ที่ดีที่สุดและนำแก้วไวน์ Maotai สองแก้วมาด้วย
ซู เฉิงเฟิงวางตะเกียบลงและหัวเราะเสียงดัง “มานี่ เติมให้ข้าให้หมด!”
ซู อันซุน รีบเปิดเหมาไถและเทออกสองถ้วย
ซู เฉิงเฟิงหยิบแว่นตาอันหนึ่งขึ้นมา เอียงศีรษะแล้วดื่มจนหมด ตบริมฝีปากพร้อมกับหัวเราะ: “เฮ้! Tsk tsk …… ผู้คนมีกำลังใจที่ดี ไวน์นี้มีความกลมกล่อมมากกว่าปกติ!”
หลังจากนั้น เขาก็หยิบถ้วยอีกใบแล้วพูดเยาะเย้ยว่า “เย่ ฉางอิง อา เย่ ฉางอิง ตอนนั้นเจ้าเรียกฟ้าร้องใน Yanjing ว่าทิวทัศน์”
“แต่เธอเคยคิดบ้างไหมว่ายี่สิบปีต่อมา ลูกชายของวันจะเก็บหลุมศพของคุณและทำร้ายคุณเอง”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ซู เฉิงเฟิงบ่น เขย่าข้อมือ เทไวน์หนึ่งแก้วลงบนพื้น และหัวเราะ: “มานี่ หลานชาย ดื่มสิ! หลังจากพรุ่งนี้คุณจะกลายเป็นผีที่ลอยอยู่ในอากาศกระจัดกระจายและลอยอยู่! ฮ่าๆๆๆ!”
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3350
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3352
