ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 349

บทที่ 349
เย่เฉินนัดกับฉินเอ้าเสวี่ยนเรียบร้อย เจอกันตอนพลบค่ำตอนที่เธอกำลังเรียนหนังสือที่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง หลังจากนั้นก็เอาโสมม่วงชั้นเลิศสามร้อยปีนั้นกลับบ้าน
ระหว่างทาง เย่เฉินโทรหาหงห้า เฉินจื๋อข่ายตามลำดับ โดยบอกพวกเขาว่า มีคนยังไม่ลืมเกี่ยวกับเรื่องยาที่อยู่บนตัวของซือเทียนฉี ดังนั้นจึงให้พวกเขาส่งคนไปปกป้องซือเทียนฉีอย่างลับๆ ในขณะเดียวกันให้จับตามองโคบายา ชิอิจิโร่
เฉินจื๋อข่ายอยู่ในจินหลิงเป็นเวลาหลายปี และมีอิทธิพลอย่างมาก ดังนั้นเย่เฉินจึงจวางแผนให้เขาอยู่ที่สนามบินลับๆ เฝ้าจับตามองโคบายา ชิอิจิโร่ ไม่ให้เขาออกไปจากจินหลงตามอำเภอใจ
เขารู้ว่า ตอนนี้บริษัทผลิตยาโคบายาต้องวางแผน อยากแย่งยาวิเศษจากซือเทียนฉี และกลับไปญี่ปุ่นเพื่อศึกษาวิจัยส่วนผสมของมัน
ดังนั้น เขาจึงวางแผนซ้อนแผน ขุดหลุมวางกับดักให้โคบายา ชิอิจิโร่มาตกหลุมพราง
ในตอนนี้โคบายา ชิอิจิโร่ยังไม่รู้ว่า เย่เฉินได้วางแผนทอตาข่ายขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็น คลุมเขาไว้ข้างในอย่างแน่นหนา
พลบค่ำ เย่เฉินมามหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงตามที่นัดไว้ ฉินเอ้าเสวี่ยนรอเขาอยู่ที่ประตูโรงเรียนแล้ว
พอเห็นเขามา ฉินเอ้าเสวี่ยนก็รีบก้าวไปข้างหน้า และพูดอย่างกระวนกระวายใจ “อาจารย์เย่! เพื่อนสนิทของฉันคนนั้นดูเหมือนจะกระโดดตึก ท่านรีบตามฉันไปดูเขาเถอะ!”
เย่เฉินรีบถาม “ สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?”
ฉินเอ้าเสวี่ยนพูด “หลังจากทานอาหารเย็นที่โรงอาหาร ฉันก็แอบจับตามองเธออย่างลับๆ ผู้ชายเลวนั่นก็ด่าเธออีกชุด ยังตบเธอไปทีหนึ่งจากนั้นก็เดินจากไป เพื่อนสนิทของฉันคนนั้นก็ร้องไห้ เดินวนไปวนมาที่สระน้ำตั้งนาน ฉันกลัวว่าเธอจะคิดสั้น จึงให้เพื่อนร่วมชั้นสองสามคนแอบเฝ้ามองเธออย่างลับๆ! ”
เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “อย่ารอช้า รีบพาผมไปเร็ว ”
ก่อนมา เย่เฉินยังใช้โทรศัพท์มือถือของเขาหาข้อมูลเรื่องที่ฉินเอ้าเสวี่ยนพูดถึงโดยเฉพาะ ถูกกลุ่มผู้ชายเลวใช้เทคนิคจีบสาว ตอนนี้มันได้พัฒนาไปถึงจุดที่มันผิดรูป ถึงขั้นเป็นจิตวิปริตไปแล้ว
คนประเภทนี้ใช้การหลอกผู้หญิง ทำร้ายผู้หญิงเพื่อความสนุก แถมยังลุ่มหลง เพราะชอบอย่างนี้ก็เลยไม่รู้สึกเหนื่อย
เด็กผู้หญิงหลายคนถูกพวกเขาทำให้หลงเสน่ห์จนขาดสติ ง่ายมากที่จะทำเรื่องที่ทำร้ายตัวเอง กระทั่งเสียสละชีวิต
ดังนั้นในใจเย่เฉินก็โมโหและร้อนใจมาก คิดแค่เพียงจะได้เจอผู้หญิงคนนั้นก่อน ดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่มหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงชื่อเสียงโด่งดังมาก ติดหนึ่งในสามทั่วประเทศของมหาวิทยาลัยการเงิน โรงเรียนครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ มีทิวทัศน์ที่สวยงามและข้างในมีสระน้ำขนาดใหญ่
ฉินเอ้าเสวี่ยนพาเย่เฉินมาถึงที่สระน้ำ เด็กผู้หญิงที่ซ่อนตัวอยู่ในที่ลับรีบวิ่งเข้ามา และพูดกับฉินเอ้าเสวี่ยน “เอ้าเสวี่ยน ในที่สุดเธอก็กลับมา หลิ่วเยว่เธอป้วนเปี้ยนอยู่ริมสระน้ำนานแล้ว ฉันกลัวว่าเธอจะกระโดดลงไปจริงๆ!”
ฉินเอ้าเสวี่ยนรีบถามว่า “ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”
หญิงสาวชี้ไปที่เงามืดๆที่อยู่ใกล้สระน้ำแล้วพูดว่า “อยู่ที่นั่น!”
เมื่อเย่เฉินมองไป เขาก็เห็นว่าเงานั้นกำลังกระโดด พร้อมกับเสียงดังกระโดดตู้มลงไปในสระน้ำ
เด็กผู้หญิงทุกคนกรีดร้องด้วยความตกใจ เย่เฉินไม่พูดอะไรสักคำ วิ่งพุ่งตรงไป กระโดดลงไปในสระน้ำและอุ้มเด็กผู้หญิงที่กำลังจะจมน้ำขึ้นมา
เด็กหญิงภาวนาที่จะตาย ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเองถูกคนอุ้มขึ้นมา ยังถูกคนผลักขึ้นสู่ผิวน้ำ เธอร้องไห้ตะโกนเสียงดังว่า “อย่าช่วยฉัน ให้ฉันตายเถอะ ฉันไม่บริสุทธิ์ ฉันไม่สะอาด ฉันผิดต่ออู๋ฉี ฉันผิดต่อความรักที่เขามีให้ฉัน… ”
————