เมื่อครอบครัว Ye ส่วนใหญ่ได้ยินเรื่องนี้พวกเขาก็ตกใจ
เนื่องจากพวกเขายังคงแบกเสี่ยวยี่อยู่ในเสื้อผ้า กระบวนการของ เย่เฉิน พิชิตว่านหลงเตี่ยน นั้นน่าตกใจเกินไป คนกลุ่มนี้ลืม Xiaoyi ไปอย่างสิ้นเชิง
หลังจากที่เย่เฉินพูดอย่างนั้น เขาจำได้ว่าเขาได้ดึงระเบิดใส่ร่างกายของเขา
คนเหล่านี้ตื่นตระหนกทันที และพวกเขาไม่รู้ว่าเย่เฉินวางแผนจะทำอะไรกับพวกเขาต่อไป
ในเวลานี้ เย่เฉินเพิกเฉยต่อตระกูลเย่ แต่มองดูทหารของวังว่านหลงที่คุกเข่าต่อหน้าเขา
ในบรรดาทหาร ยังมีชายชราตัวสั่น แม้ว่าชายชราคนนี้จะคุกเข่าอยู่บนพื้น แต่เขามองไปรอบ ๆ ดูเหมือนจะมองหาโอกาสที่จะหลบหนี
บุคคลนี้คือปรมาจารย์ตระกูลซู ซูเฉิงเฟิง
ลำไส้ของ Su Chengfeng เกือบจะเสียใจในเวลานี้และเขาก็ถอนหายใจ: “ฉันรู้ว่ากองทัพ Wan Po นี้ทนไม่ได้ต่อหน้า Ye Chen เก้าอี้รถเก๋งแปดคันเชิญฉันไปที่ Yeling Mountain ฉันจะไม่มา… ….”
“กลายเป็นว่าดี ฉันวิ่งไปไกลด้วยความกตัญญูกตเวทีของตัวเอง แต่สุดท้ายฉันก็กระโดดลงไปในหลุมไฟ … “
“ตอนนี้ไม่รู้จะจบยังไง ไม่รู้จะหาโอกาสแอบหนีไปเงียบๆ ได้ไหม…”
เมื่อหัวใจของซูเฉิงเฟิงหดหู่ เย่เฉินชี้ไปที่เขาในฝูงชน ซึ่งคุกเข่าอยู่ในฝูงชนด้วยผ้ากระสอบและความกตัญญูกตเวที และพูดอย่างเฉยเมย: “ซูเฉิงเฟิง เจ้าอย่าได้เป็นหมาแก่ อย่าคิด ถอยออกไป คุกเข่าลงแทนข้า ข้าต้องชำระบัญชีกับเจ้าอย่างช้าๆ!”
เมื่อซูเฉิงเฟิงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกใจและขอร้องทันที: “คุณเย่…คุณเย่…นี่…ฉันไม่มีอะไรผิดปกติ ฉัน… ฉันมาที่นี่เพื่อบูชาคู่รักว่านเหลียนเฉิง , ฉันไม่มีเจตจำนงอื่น!”
เย่เฉินขมวดคิ้ว: “มาเถอะ อธิบายให้ฉันฟังหน่อย คุณบูชาคู่รักว่านเหลียนเฉิง มาที่หลุมศพเย่เจียซูของฉันทำไม”
“ฉัน…ฉัน…” จู่ๆ ซูเฉิงเฟิงก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร สั่นไปทั้งตัวด้วยความตื่นตระหนก ราวกับว่าเขาจับพาร์กินสันได้ในทันที
เย่เฉินถามเขาว่า “ทำไม? ฉันกล้ามาที่หลุมศพของ Yejiazu ด้วยผ้าลินินและความกตัญญู และกล้ายอมรับว่าฉันกำลังดูการแสดงอยู่”
ซูเฉิงเฟิงกำลังร้องไห้และพยายามปกป้อง “คุณเย่ คุณเข้าใจฉันผิดจริงๆ ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น…”
เย่เฉินเย้ยหยัน: “คุณไม่คิดว่าจะวิ่งไปดูการแสดงใหญ่ แต่เวทีพังลงใช่ไหม ฉันถามคุณ ตอนนี้คุณเสียใจไหม”
การแสดงออกของซูเฉิงเฟิงน่าเกลียดกว่าพ่อที่เสียชีวิตของเขา และเขาพูดอย่างลังเล: “คุณเย่…ฉัน…ฉันไม่ได้มาแสดงจริงๆ…ฉัน…ฉัน… ลูกชายของฉัน Su Shoudao มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ Wan Liancheng และภรรยาของเขา ดังนั้นฉันจึงมาบูชามันด้วยอารมณ์ความรู้สึก แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น…ทั้งหมดนี้เป็นความเข้าใจผิด เป็นความเข้าใจผิด… .. .”
“เข้าใจผิด?” เย่เฉินถามอย่างเย็นชา: “ตลอดเวลานี้ คุณยังต้องการใช้คำพูดที่รุนแรง ฉันไม่คิดว่า IQ ของปรมาจารย์ตระกูลซูของคุณจะสูง!”
หัวใจแห่งความตายของซูเฉิงเฟิงหายไป และเขาคร่ำครวญในใจ: “นี่ไม่ใช่คำถามเกี่ยวกับระดับไอคิวของฉัน แต่ฉันไม่มีเหตุผลที่ดีจริงๆ … “
เมื่อเห็นท่าทางที่ไม่สบายใจของเขา เย่เฉินชี้ไปที่ทหารของวัดว่านหลงข้างๆ ซูเฉิงเฟิง และพูดอย่างเย็นชา: “คุณ ตบปากเขาให้ผมที!”
“ผู้ใต้บังคับบัญชาเชื่อฟัง!” ชายคนนั้นพูดจบ คว้าซูเฉิงเฟิงที่ปลอกคอแล้วดึงปากใหญ่สองสามคันด้วยธนูไปทางซ้ายและขวา
ซูเฉิงเฟิงทนทุกข์ทรมานกับสิ่งนี้ได้อย่างไร ทั้งร้องไห้และตวาด: “ฉันเป็นผู้เฒ่าแห่งตระกูลซู! ฉันเป็นนักธุรกิจชั้นนำระดับโลก! ฉันเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในประเทศแต่เป็นโลกทั้งใบ! คุณทำเกินไปได้อย่างไร ฉัน!”
เย่เฉินเยาะเย้ยและพูดเบา ๆ ว่า “ผู้เฒ่าซู? ฉันขอโทษที่คุณเคยเป็น ตอนนี้คุณไม่ใช่!”
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3397
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3399
