ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 3461

และเจ้ามือการพนันที่ถูกบอกใบ้ทางจิตใจโดย Ye Chen สูญเสียจิตวิญญาณของเขา ดังนั้นเขาจึงถูกคนอื่นพาออกไป

หลังจากเหลือคนเพียงสองและสี่คนในที่เกิดเหตุ จอร์จกล่าวว่า: “ทุกคน เราต้องบรรลุฉันทามติก่อน นั่นคือ เราต้องทำให้เย่เฉินมีเสถียรภาพในคืนนี้ และบอกว่าจะไม่มีอะไรจะปล่อยให้เขาสะกิดเรื่องนี้ มิฉะนั้นทั้งสองครอบครัวของเรา หมดแล้ว!”

ริชาร์ดถอนหายใจ: “ปากของเย่เฉินมีราคา 5 พันล้านยูโร ซึ่งน่ากลัวกว่าพวกโจรถึง 10,000 เท่า! เราจะเอาเงินไปแลกเขาได้ที่ไหน?”

โอลิเวียมองดูวิลเลียมและพูดอย่างโกรธเคือง: “วิลเลียม! คุณไม่ได้โลภในเรื่องนี้! ตอนนี้เย่เฉินต้องการเงินชดเชย 5 พันล้านยูโร และฉันคิดว่าคุณต้องทนให้ได้!”

“ฉันมีภาระหมดแล้วเหรอ?” วิลเลียมก็ระเบิดทันทีเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และพูดอย่างแรงว่า “โอลิเวีย ตอนที่เธอแบ่งเงินก่อนหน้านี้ เธอบอกว่าอยากได้ครึ่งหนึ่ง แต่ฉันไม่มีข้อตำหนิ ตอนนี้เธอต้องการจะรับ ทั้งหม้อ ให้ฉันเหรอ?”

Richard กล่าวในเวลานี้: “วิลเลียม! ไม่มีเหตุผลที่จะเถียงในขณะนี้! คุณและ Olivia ต้องทำงานร่วมกันเพื่อเอาชนะความยากลำบากในปัจจุบัน ไม่เช่นนั้นพรุ่งนี้จะเป็นช่วงเวลาที่คุณสองคนและครอบครัวของเราสองคนจะเสียชื่อเสียง !”

หลังจากพูดจบ เขามองไปที่จอร์จ กัดฟันและพูดว่า: “เย่เฉินขอเงิน 5 พันล้านยูโร ครอบครัวของอีเลียดของเราสามารถจ่ายได้มากถึง 1 พันล้านยูโร ฉันจะขอส่วนที่เหลือ”

จอร์จถอนหายใจ

ราชวงศ์นอร์ดิกยินดีจ่ายเพียงหนึ่งพันล้าน และช่องว่างเงินทุนที่เหลือสำหรับเขานั้นค่อนข้างใหญ่

อย่างไรก็ตาม เป็นการดีอยู่แล้วที่จะยินดีจ่าย ท้ายที่สุด เขาเข้าใจสถานการณ์ที่แท้จริงของราชวงศ์นอร์ดิก

อย่างไรก็ตาม เงินสด 4 พันล้านยูโรเป็นงานที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขา

ด้วยสถานการณ์ทางการเงินของครอบครัวในปัจจุบัน เขาสามารถใช้จ่ายได้ถึง 3 พันล้านยูโรในวันนี้

หากคุณต้องการใช้เงิน 4 พันล้าน คุณต้องกำจัดทรัพย์สินบางส่วนออกไปก่อน ซึ่งจะไม่ได้รับการแก้ไขในระยะเวลาอันสั้น

ดังนั้นเขาจึงเปิดปากของเขาและพูดว่า: “ตอนนี้ฉันไม่สามารถแก้ปัญหาสี่พันล้านยูโรได้เลย ซึ่งเกือบห้าพันล้านดอลลาร์! ฉันจะหาเงินจำนวนมากจาก Ye Chen ได้ที่ไหน”

ริชาร์ดถามเขาว่า: “แล้วคุณสามารถดับได้เท่าไหร่”

จอร์จโพล่งออกมา: “สูงสุด 3 พันล้านยูโร!”

เมื่อริชาร์ดได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ถอนหายใจทันที: “จอร์จ ถ้าคุณคาดหวังให้เราจ่าย 2 พันล้านยูโร ผมก็บอกได้ชัดเจนว่าเป็นไปไม่ได้! ไม่ใช่ว่าผมไม่ต้องการแบ่งปันกับคุณ แต่ผมทำได้ อย่าคิดเงินมากขนาดนั้นเลย ทรัพย์สินของราชวงศ์ทั้งหมดรวมกันได้ประมาณ 3 พันล้านยูโร และส่วนใหญ่อยู่ในชื่อแม่ของฉัน เธอเป็นอมตะ และทรัพย์สินนั้นไม่มีใครสามารถเคลื่อนย้ายได้ !”

จอร์จรู้ด้วยว่าคำพูดของริชาร์ดเป็นความจริง ดังนั้นเขาจึงถามเขาอย่างแผ่วเบาว่า “แล้วฉันควรทำอย่างไร คุณช่วยบอกเย่เฉินโดยตรงได้ไหมว่าเราไม่สามารถทำเงินได้มากมายขนาดนี้”

“ไม่แน่นอน…” ริชาร์ดโพล่งออกมา: “ถ้าคุณบอกเย่เฉินเช่นนั้น เย่เฉินก็หันหลังกลับและแทงเรื่องนี้ออกไป เราทำเสร็จแล้ว!”

โอลิเวียกัดฟันของเธอในเวลานี้และพูดว่า: “มันเป็นไปไม่ได้จริงๆ ดังนั้นฉันจะไม่ทำมันสักครู่แล้วฆ่า Ye Chen โดยตรง! มันคือร้อย!”

“งานนี้ทำได้ยังไง…” ริชาร์ดอุทานออกมา “ฆ่าเย่เฉิน ตระกูลเย่ไม่มีวันปล่อยพวกเราไป อย่าลืมว่าตอนนี้ตระกูลเย่ยังมีวังว่านหลงอยู่ สนับสนุน!”

โอลิเวียพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย: “ทางออกที่ดีที่สุดของเราในเรื่องนี้คือการฆ่าเย่เฉิน! ฆ่าเขาแล้วหาวิธีแกล้งทำเป็นอุบัติเหตุ ตราบใดที่เราไร้ที่ติและคนอื่น ๆ สามารถอนุรักษ์ได้ แอบ ครอบครัวเย่ทำอะไรเราไม่ได้!”

ในเวลานี้ ดูเหมือนวิลเลียมจะจับฟางช่วยชีวิตและโพล่งออกมา: “ฉันคิดว่าวิธีการของโอลิเวียเป็นไปได้มาก! ฆ่าเย่เฉิน ไม่ต้องจ่าย 5 พันล้านยูโร! ตราบใดที่เราจัดการกับมันอย่างชาญฉลาด และให้ผู้อื่นตรวจสอบโดยไม่มีเงื่อนงำใดๆ เรื่องนี้อาจถูกหลอกได้!”

เจตนาฆ่าที่รุนแรงปรากฏขึ้นในดวงตาของ Olivia และพูดอย่างเย็นชา: “ราชวงศ์ของเราได้เลี้ยงดูความสามารถพิเศษบางอย่างและหลายคนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เชี่ยวชาญในการลอบสังหาร ในความคิดของฉัน เป็นการดีกว่าที่จะส่งคนไปควบคุม Ye Chen โดยตรง แล้วเขาก็โยนมันลงมาจากชั้นบนสุดแล้วโยนเขาตาย!”

หลังจากพูดจบ โอลิเวียก็พูดอีกครั้งว่า “หลังจากที่เย่เฉินเสียชีวิต เราแกล้งทำเป็นว่าล้มตาย แล้วบอกครอบครัวเย่ว่าเย่เฉินได้ล่วงประเวณีกับเฮเลนา! เย่เฉินเปิดหน้าต่างเข้าไปในห้องของเฮเลนาในตอนกลางคืน ตอนนั้นเอง เวลาฉันสะดุดล้มตาย!”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ มุมปากของโอลิเวียก็ยกขึ้นเล็กน้อย และเขาเยาะเย้ย: “เย่เฉินไม่ได้พาบอดี้การ์ดมาในครั้งนี้ และเขายังคงอยู่ที่ไซต์ของเรา เราต้องการที่จะฆ่าเขา ง่ายมาก!”

แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3460
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 3462