เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซุนห่าวก็มีเหงื่อออก
เขาพูดอย่างลับๆ ด้วยความหวาดกลัว: “กู่ชิวอี้กำลังจะจากไป? หากสิ่งนี้ทำให้เธอจากไปจริง ๆ แผนการของนายน้อยและเฉียวเฟยหยุนจะไม่สูญหายไปทั้งหมดหรือ?”
ในฐานะผู้ช่วยที่น่าเชื่อถือที่สุดของ เฟยห่าวหยาง ซุนห่าวรู้เกือบทุกอย่างเกี่ยวกับ เฟยห่าวหยาง
แม้ว่าเฉียวเฟยหยุนจะบินไปนิวยอร์กอย่างเงียบ ๆ แต่ซุนห่าวเป็นคนที่ไปที่สนามบินเจเอฟเคเพื่อพาเขากลับไปที่บ้านของเฟย
ดังนั้นเขาจึงรู้แผนทั้งหมดของ เฟยห่าวหยาง มานานแล้ว
ในเวลานี้ เมื่อเห็นว่ากู่ชิวอี้กำลังจะจากไป เขาจะนั่งดูเฉย ๆ ได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงรีบกล่าวว่า “ไม่มีสัญญาณ เป็นไปไม่ได้ มีความเข้าใจผิดใด ๆ หรือไม่?”
เย่เฉินกล่าวอย่างหนักแน่น: “ผู้คุ้มกันของเรากล่าวว่าขณะนี้สัญญาณเครื่องส่งรับวิทยุและสัญญาณโทรศัพท์มือถือหายไปอย่างผิดปกติซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติอย่างยิ่ง พวกเขาออกไปเจรจากับบอดี้การ์ดข้างนอกแล้วและจะมาหาคุณกู่ ออกไปเร็วๆ นี้”
เย่เฉินพูดด้วยใบหน้าจริงจัง: “แม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นความเข้าใจผิดจริงๆ เราก็ไม่สามารถเสี่ยงความปลอดภัยของ นางสาวกู่ ได้ โปรดเข้าใจ!”
ซุนห่าวรีบพูดว่า: “นั่น… ไม่ต้องกังวล… เราได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาที่นี่ ไม่มีปัญหาด้านความปลอดภัยอย่างแน่นอน! สำหรับปัญหาสัญญาณที่คุณกล่าวถึง ฉันเดาว่าอาจเป็นเรื่องทางเทคนิค มีอะไรผิดปกติกับข้างต้น เรามีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์มากมายที่นี่โดยเฉพาะเครื่องขยายเสียงและไมโครโฟนไร้สายมีแนวโน้มว่าจะมีการรบกวนระหว่างสัญญาณ มิฉะนั้นโปรดรอสักครู่แล้วฉันจะบอกนายน้อยของเรา!”
เย่เฉินโบกมือของเขา: “ไปเถอะ ไปบอกอาจารย์เฟยให้ชัดเจน เราจะไปก่อน ถ้ามีปัญหาอะไร ทุกคนสามารถสื่อสารทางโทรศัพท์ได้”
เมื่อซุน ห่าวได้ยินเรื่องนี้ เขาก็กังวลมากจนโพล่งออกมา: “ไม่มีทาง! นายน้อยของเราจะขึ้นเวทีเพื่อกล่าวสุนทรพจน์เร็วๆ นี้! ในเวลานั้น เราจะประกาศสถานะวีไอพีของนางสาวกู่ในที่สาธารณะ ถ้านางสาวกู ออกไป แบบนี้นายน้อยของเราจะยอม แต่ฉันลงจากเวทีไม่ได้หรอก เขาเป็นนายน้อยคนโตของตระกูลเฟย ขายหน้าเลยไม่ใช่เหรอ?”
เย่เฉินครุ่นคิดครู่หนึ่งด้วยท่าทางเขินอาย น้ำเสียงของเขาเบาลงเล็กน้อยแล้วโพล่งออกมา: “ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไปแจ้งอาจารย์เฟย เราจะไปขอโทษเขาแบบเห็นหน้ากัน ฉันเชื่อว่าคนมีเหตุผลอย่างอาจารย์ เฟยต้องเข้าใจพวกเราได้!”
กู่ซิวอี้ ยังกล่าวขอโทษ “โปรดขอให้อาจารย์เฟย มาที่นี้ ฉันจะอธิบายให้เขาฟังด้วยตนเอง ฉันเสียใจจริงๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้”
เมื่อรู้ว่าเขาควบคุมฉากนี้ไม่ได้แล้ว ซุนห่าวจึงรีบพูด “คุณกู ต้องรอสักครู่ แล้วฉันจะแจ้งให้นายน้อยของเราทราบ!”
เขารีบวิ่งกลับไปที่ห้องจัดเลี้ยง
เฟยห่าวหยาง กำลังรอข่าวของ ซุนห่าว อย่างใจจดใจจ่อ เมื่อเห็น ซุนห่าว หมดลมหายใจเขาก็ถามอย่างรวดเร็วว่า “สถานการณ์ที่นั่นตอนนี้เป็นอย่างไร?!”
ซุน ห่าวพูดอย่างหายใจไม่ออก: “คุณหนู… คุณชาย… คุณไป… ไปดูเถอะ! คุณกู่กำลังโวยวายที่จะออกไป!”
“ไปกันเถอะ!” เฟย ห้าวหยางรู้ว่านินจายังไม่เริ่มเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ และเขาก็โกรธมากโดยธรรมชาติ
แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจความโกรธของเขาแล้ว เขาขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัวและถามว่า “เธอไปทำไม!
ซุน ห่าวรีบพูด: “บอดี้การ์ดของนางสาวกู พบว่าสัญญาณถูกปิดกั้นและคิดว่าสภาพแวดล้อมมีอันตราย ดังนั้น ด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย เธอจึงต้องการให้นางสาวกูออกจากที่นี่ก่อน”
“ฉันจะพาลุงของเขาไป!” เฟยห่าวตัวสั่นด้วยความโกรธ
ตกลงกันว่าเหล่านินจาจะเปิดโล่เมื่อเริ่มแล้วจึงตัดสินใจอย่างรวดเร็ว โล่ จะถูกเปิดเป็นเวลานานได้อย่างไร และ กู่ซิวอี้ ยังไม่ถูกควบคุม? !
หากสิ่งนี้ทำให้กู่ชิวอี้หนีไป มันจะไม่เสียเวลาเปล่าหรือ? !
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เขาก็รีบพูดขึ้นว่า “ไปเก็บเธอไว้ ปล่อยเธอไปไม่ได้ แค่บอกว่าปัญหาของสัญญาณคืออุปกรณ์ของเราเสีย และเรากำลังซ่อมแซมมันอยู่!”
ซุน ห่าวพูดอย่างเขินอาย: “อาจารย์ คุณกู ลุกขึ้นแล้วกำลังจะจากไป ฉันจะเก็บเธอไว้ เกรงว่าพวกเขาจะไม่มองหน้าฉันเลย เดิมที คุณกูกำลังจะจากไปเมื่อกี้ ดังนั้นฉันจะย้ายคุณออกไปปราบปรามพวกเขา คุณกู่ หลังจากยอมจำนนเพียงเล็กน้อย ฉันบอกว่าคุณจะอธิบายให้เขาฟังเป็นการส่วนตัว ถ้าคุณไม่ไปที่นั่น ฉันคิดว่าพวกเขาจะไปแน่นอน!”
“บัดซบ!” เฟย ห้าวหยาง แทบระเบิด!
แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4142
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4144
