ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 4151

หลี่ย่าหลิน ไม่พอใจ เฟยเสวี่ยปิน อยู่เสมอ

ในอีกด้านหนึ่ง เป็นเพราะเขาดูถูก เฟยเสวี่ยปิน จริงๆ และในทางกลับกัน เพราะเขาได้ยินมาช้านานว่า เฟยซานไห่ พ่อของ เฟยเสวี่ยปิน ใช้โอกาสนี้ในการยึดอำนาจ เพราะเขามีความชื่นชมต่อนายมาก เฟยเจี้ยนจง ดังนั้นในใจของฉันฉันดูถูก เฟยซานไห่ และ เฟยเสวี่ยปิน และลูกชายของพวกเขา

เหตุผลที่ เฟยเสวี่ยปิน ไม่มีทางที่จะรับ หลี่ย่าหลิน ได้ก็คือ หลี่ย่าหลิน มีชื่อเสียงมากและมีสถานะทางการเมืองที่สูงมากในทำเนียบขาว

ในสหรัฐอเมริกา หลี่ ย่าลินเป็นที่รู้จักในนามแสงสว่างของจีน และยังได้รับรางวัลประธานาธิบดีคนปัจจุบันจากการทำลายคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่กินเวลานานถึงสิบปี

ยิ่งกว่านั้น ฐานมวลของเขาในอเมริกานั้นแข็งแกร่งมากโดยเฉพาะในสนามจีนซึ่งมีความสำคัญเท่ากับโทเท็ม หากเขามีจุดแข็งสามจุดและจุดอ่อนสองจุด ผมเกรงว่าจีนในสหรัฐอเมริกาจะสร้างกลุ่มใหญ่ ขบวนเพื่อแสวงหาความยุติธรรมให้กับเขา

ดังนั้นในการเผชิญหน้ากับ หลี่ย่าหลิน นั้น เฟยเสวี่ยปิน ไม่สามารถที่จะรุกรานเขาได้เลย ถ้าเขากล้าทำอะไรกับ หลี่ย่าหลิน ตระกูลเฟย จะต้องประสบกับความสูญเสียอย่างหนักอย่างแน่นอน

ในเวลานี้ หลี่ย่าหลิน มองไปที่ เฟยเสวี่ยปิน และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “เฟยเสวี่ยปิน แม้ว่าลูกชายของคุณจะหายตัวไปในตอนนี้ ในความคิดของฉัน ลูกชายของคุณอาจไม่บริสุทธิ์กับสิ่งเหล่านี้ในวันนี้!”

เขามองไปรอบๆ เป็นเวลาหนึ่ง แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณเป็นคนฉลาด ลองคิดดูเอง อาหารค่ำการกุศลอาจจะเรียบง่ายและตรงไปตรงมา แต่ลูกชายของคุณต้องทำงานหนักมาก เป็นกลอุบาย จริงไหม เขามีจิตใจดีไปเพื่ออะไรอีก”

เฟยเสวี่ยปิน ก็พูดไม่ออกทันที

แม้ว่าเขาจะเย่อหยิ่งแต่ก็ยังถือว่าเป็นคนฉลาดอีกด้วย นอกจากนี้ เขายังรู้สึกว่าลูกชายของเขาทำเรื่องแบบนี้ค่อนข้างผิดปกติ

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ผิดปกติที่สุดไม่ใช่สิ่งที่ หลี่ย่าหลิน พูด แต่ลักษณะของเหตุการณ์นี้ผิดปกติมาก เขารู้ว่า เฟยห่าวหยาง ไม่คุ้นเคยกับการกุศลมาโดยตลอด และครอบครัวมักจะทำกิจกรรมการกุศลบางอย่าง ฉันไม่สนใจ ครั้งนี้ ฉันจะบริจาคเงินหลายสิบล้านเหรียญและริเริ่มจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลและมูลนิธิการกุศลซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดมากในตัวเอง

ประกอบกับรายละเอียดที่แปลกและไร้เหตุผลอื่นๆ เขายังรู้สึกคลุมเครือว่ามีการคิดอย่างรอบคอบอยู่ทุกหนทุกแห่ง ราวกับว่าลูกชายของเขามีแผนอื่นจริงๆ

อย่างไรก็ตาม เฟยเสวี่ยปิน ยอมรับสิ่งนี้ได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงพูดกับ หลี่ย่าหลิน ด้วยน้ำเสียงที่รุนแรง: “นามสกุล หลี่ อย่าลืม เหยื่อของเหตุการณ์นี้คือลูกชายของฉัน! ตอนนี้เขาถูกลักพาตัวไป! คุณตำรวจนิวยอร์ก สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการตามหาลูกชายของฉันและพาเขากลับมาอย่างปลอดภัย!”

หลี่ย่าหลิน ยิ้มและกล่าวว่า “ตำรวจของเราจัดการคดี เรามีขั้นตอนของตำรวจ และเราไม่ต้องการหรืออนุญาตให้ผู้อื่นชี้นิ้ว”

หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมาทันทีและถามลูกน้องที่อยู่ข้างๆ เขาว่า “พนักงานทั้งหมดมารวมกันไหม?”

หนึ่งในนั้นพยักหน้าและกล่าวว่า “พวกเขาได้รับการจัดการให้จดบันทึกในห้องต่างๆ กัน เมื่อจดบันทึกเสร็จแล้ว พวกเขาทั้งหมดจะถูกรวบรวมในห้องประชุม จากนั้นจะถูกระบุข้ามทีละรายการ”

“ตกลง!” หลี่ ย่าหลินพูด “พาฉันไปที่ห้องประชุม!”

หลังจากนั้น เขามองไปที่เย่เฉินและพูดว่า “คุณสามารถฝากข้อมูลการติดต่อกับผู้ช่วยของฉันและกลับไปที่โรงแรมก่อน หากฉันต้องการความร่วมมือ ฉันจะมีคนติดต่อคุณ”

“ตกลง” เย่เฉินพยักหน้าและพูดกับ เฉินดู่ดูว “ดู่ดูว ฝากข้อมูลติดต่อของคุณให้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจ”

เฉินดู่ดูว หยิบนามบัตรออกมาอย่างรวดเร็วแล้วยื่นให้เจ้าหน้าที่ตำรวจข้างๆ หลี่ย่าหลิน

ในเวลานี้ หลี่ย่าหลิน มองไปที่ เฟยเสวี่ยปิน อีกครั้งและพูดอย่างเย็นชาว่า “เฟยเสวี่ยปิน คุณก็ไปได้เช่นกัน หากมีข่าวใด ๆ ฉันจะแจ้งให้คุณทราบ”

เฟยเสวี่ยปิน โกรธมากจนโพล่งออกมา “นี่คือโรงแรมของครอบครัวเฟย ของเรา คุณปล่อยฉันไป? ฉันควรไปไหนดี?”

หลี่ ย่าลินพูดอย่างไม่อดทน: “คุณอยากไปที่ไหน นี่คือที่เกิดเหตุ จากนี้ไป ฝ่ายบริหารจะปิด และต้องอพยพคนที่ไม่เกี่ยวข้อง!”

พูดเสร็จก็สั่งตำรวจข้างๆ ว่า “ไปรวบรวมแขกข้างนอกและพิสูจน์ตัวตนของทุกคน ถ้าไม่มีผู้ต้องสงสัยให้กลับบ้านก่อน แต่ทุกคนต้องไม่ออกจากนิวยอร์กในสัปดาห์หน้าและรายงานทุกที่ที่เขาไป”

เจ้าหน้าที่ตำรวจพยักหน้าทันทีและพูดว่า “โอเค สารวัตร ฉันจะจัดการให้!”

ใบหน้าของ เฟยเสวี่ยปิน เป็นสีซีด

เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนถือเครื่องส่งรับวิทยุบนไหล่และปืนพกที่กางเกงขายาวก้าวไปข้างหน้าทันทีและพูดกับทุกคนว่า “คุณได้ยินสิ่งที่นักสืบพูดแล้ว โปรดออกจากที่เกิดเหตุทันที”

เฟยเสวี่ยปินไม่เคยไร้ประโยชน์ขนาดนี้มาก่อน เตะกำแพงและสาปแช่งอย่างโกรธเคือง “หลี่ ย่าหลิน เจ้ามันช่างหลอกลวง!”

แนะแนวเรื่อง
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4150
Amazing Son in Law ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน บทที่ 4152