ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 4241

เมื่อเห็นท่าทีตลกขบขันของเฟยเสวี่ยปิน แต่ไม่พูด เย่เฉินก็ตบโต๊ะอย่างแรงและถามว่า “อะไรนะ?

“พอใจ…พอใจ!” เฟย เสวี่ยปิน ตัวสั่นอีกครั้งและพูดโดยไม่ลังเลว่า “ฉันจะจัดการให้!

เขารีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาผู้ช่วยของเขาทันที

เพื่อแสดงความจริงใจ เขาเปิดสปีกเกอร์โฟนโดยเฉพาะแล้วพูดว่า “คุณย้ายยิมที่เราเพิ่งซื้อให้หน่วยงานของ นางสาวกู่ ในราคา 1 ดอลลาร์ทันที และตอนนี้ก็พาทนายไปพบกับตัวแทนของ นางสาวกู่ อย่าลืมกรอก โอนในเวลาที่สั้นที่สุด!”

ผู้ช่วยก็ตกตะลึงหลังจากได้ยินเรื่องนี้ และโพล่งออกมาว่า “ท่านอาจารย์ เราเพิ่งชดเชยค่าสถานที่กับ นางสาวกู่ สิบเท่าของค่าสถานที่ และคุณยังต้องการให้สถานที่นั้นแก่อีกฝ่ายโดยเปล่าประโยชน์หรือ?”

เฟยเสวี่ยปินพูดอย่างไม่อดทน: “ถ้าคุณต้องการที่จะทำ คุณทำได้ มีที่ไหนที่ไร้สาระมากขนาดนี้!”

ผู้ช่วยรีบบอก “ขอโทษด้วย นายน้อย ฉันพูดมาก… แล้วฉันจะติดต่อทนาย… ตัวแทนของคุณกู่ เขาเพิ่งได้รับค่าชดเชยเมื่อวานนี้ ข้อมูลติดต่อ…. ..”

จากนั้น เฟยเสวี่ยปิน ก็พูดว่า “เร็วเข้าและทำมันอย่ารอช้า!”

หลังจากสั่งสอนลูกน้องแล้ว เฟย เสวี่ยปินก็วางสาย มองไปที่เย่เฉิน และถามอย่างสุภาพว่า “คุณเย่ คุณพอใจกับการรักษานี้หรือไม่?”

เย่เฉินพยักหน้าและกล่าวอย่างสบายๆ: “ไม่เป็นไร ฉันได้เห็นความจริงใจของคุณครึ่งหนึ่งแล้ว และอีกครึ่งหนึ่งขึ้นอยู่กับการแสดงของคุณ”

เฟยเสวี่ยปิน ตกตะลึงและคิดกับตัวเองว่า “ฉันถูกทำผิดจนถูกผิด แต่ก็ยังทำไม่ได้ คุณต้องการอะไรอีก?”

อย่างไรก็ตาม เขากล้าเพียงถามอย่างระมัดระวัง: “คุณเย่ คุณคิดว่าเรามีข้อบกพร่องหรือจุดที่ต้องปรับปรุงหรือไม่”

เย่เฉินชี้ไปที่กองสุราที่อยู่ข้างหน้าเขา แล้วพูดว่า “พวกเจ้าสองคนทำเรื่องน่าขยะแขยงมามากแล้ว ตามระเบียบของคนจีน เจ้าต้องดื่มเพื่อชดใช้เสมอใช่ไหม เอาละ แต่ละคน ของเจ้าจะลงโทษตัวเองด้วยเครื่องดื่มสามแก้ว “

เมื่อพูดอย่างนั้น เย่เฉินก็มอบแก้วที่ใช้สำหรับดื่มน้ำในภาชนะบนโต๊ะอาหาร และกล่าวว่า “ใช้นี่ดื่ม เติมให้เต็ม!”

แก้วนี้มีความจุเกือบสามร้อยมิลลิลิตร สามแก้วต่อคน อย่างน้อยเจ็ดหรือแปดร้อยมิลลิลิตร แต่อย่างน้อยหนึ่งปอนด์ครึ่ง

หลังจากที่ เฟยเสวี่ยปิน ได้ยินเรื่องนี้ ขาของเขาก็ไม่สามารถสั่นได้ และใบหน้าของ เฟยซานไห่ ก็ซีดลง

คนรวยเหล่านี้ถึงแม้จะชอบดื่มไวน์บ้างแต่ปริมาณแอลกอฮอล์ก็จำกัดให้ดื่มได้เท่านั้น

มันทำให้เฟย เสวี่ยปิน เปิดให้ดื่มสุราได้จริง ๆ และในที่สุดเขาก็มีแอลกอฮอล์เพียงเจ็ดหรือแปดตำลึงเท่านั้น

ยิ่งกว่านั้น ไวน์เจ็ดหรือแปดตำลึงนี้ต้องดื่มช้าๆ จึงจะดื่มได้อย่างเหมาะสม

เฉพาะเมื่อคุณอารมณ์ดีเท่านั้นที่จะสามารถดื่มในปริมาณสูงสุดขณะรับประทานอาหาร สนทนา และดื่มกับเพื่อนสามหรือห้าคน

ถ้าคุณปล่อยให้เขาดื่มไวน์เร็วจริงๆ เขาสามารถดื่มได้ไม่เกินครึ่งสมุน

อย่างไรก็ตาม แก้วนี้เต็มเพียงหกหรือสอง…

เฟยเสวี่ยปินขอร้องด้วยความตื่นตระหนก “คุณเย่… ด้วยแอลกอฮอล์จำนวนจำกัด ฉันดื่มสามแก้วไม่ได้จริงๆ…”

เฟยซานไห่หยุดขอทานไม่ได้: “น้องเซี่ย…ฉันไม่ได้แตะแอลกอฮอล์สักหยดมาสิบปีแล้ว ฉันดื่มสุราคุณภาพสูงแบบนี้ไม่ได้จริงๆ…”

“ดื่มไม่ได้?” เย่เฉินลืมตาขึ้นแล้วพูดอย่างเย็นชา “เปิดปากของคุณ เทเข้าไป กลืนลงไป มันง่ายมาก ทำไมคุณถึงดื่มไม่ได้”

เมื่อพูดอย่างนั้น เย่เฉินก็ยืนขึ้นและพูดอย่างเย็นชาว่า “มาเถอะ เทไวน์ลงไป ฉันจะดูว่าทำไมคุณถึงดื่มไม่ได้ และถ้าคุณดื่มไม่ได้จริงๆ ฉันจะรินให้คุณเอง !”

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4240 ไม่ต้องกังวลว่าพวกแกจะเข้ามาขวางทาง
บทที่ 4242 แก้วใหญ่ขนาดนี้ มันจะฆ่าฉัน