ทันทีที่เขาได้ยินว่า เย่เฉิน อยู่ข้างนอก หัวใจที่ไม่สบายใจของ เฟย เจี้ยนจง ก็โล่งใจในทันที
เมื่อเย่เฉินอยู่ที่นี่ เขาไม่มีอะไรต้องกังวล
เขารู้ความสามารถของ เย่เฉิน เป็นอย่างดี
ลูกชายคนโตของเขาต้องไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ เย่เฉิน
ในอีกด้านหนึ่ง เฟย เค็กซิน ได้ยิน เย่เฉิน กำลังรอเขาอยู่ข้างนอก แต่จู่ ๆ ก็รู้สึกประหม่าและคิดในใจอย่างกังวล: “โอ้ ฉันไม่ได้คาดหวังว่านายเย่จะอยู่ที่นิวยอร์ก นับประสาในนิวยอร์ก ได้พบกับคุณเย่ ฉันรู้ว่าฉันกำลังจะพบกับคุณเย ก่อนลงจากเครื่องบิน ฉันต้องไปอาบน้ำและแต่งหน้า…”
“ฉันลอยอยู่ในทะเลมาซักพักแล้ว เงยหน้าขึ้นท้องฟ้าทั้งวัน และไม่รู้ว่านายเย่จะผิดหวังไหมเมื่อได้เห็นมัน…”
ซู่รั่วลี่ ไม่รู้ว่าเฟยเค็กซินกำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อเห็นท่าทีกังวลใจของเธอ เธอจึงก้าวไปข้างหน้าและปลอบโยน: “เค็กซิน เจ้าไม่ต้องกังวลไปมากนัก เนื่องจากคุณเย่อยู่ที่นิวยอร์ก จะไม่มีใครว่าอะไรคุณ”
เฟยเค็กซิน รู้ว่า ซู่รั่วลี่ เข้าใจผิดในตัวเอง แต่เธอไม่ต้องการอธิบายมากเกินไป เพื่อไม่ให้สาวขี้อายอย่าง ซูรั่วลี่i มองเห็นในใจของเธอ
ดังนั้น เธอจึงพยักหน้าเบา ๆ และพูดอย่างจริงจัง: “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่กลัวเลย”
ซูรัวลี่ยิ้มอย่างรู้เท่าทันและกล่าวว่า “งั้นก็ลงไปกันเถอะ!”
กลุ่มนี้ลงจากเครื่องบินและตรงไปที่สำนักงานศุลกากรในอาคารธุรกิจเครื่องบิน ในเวลานี้ เย่เฉิน ยืนอยู่ที่ทางออกของด่านศุลกากรและรออยู่
ก่อนที่ เฟย เค็กซิน จะผ่านด่านศุลกากร เธอเห็น เย่เฉิน แล้ว และเมื่อเธอเห็น เย่เฉิน ยิ้มให้ตัวเอง เธอก็โบกมือให้ เย่เฉิน อย่างรวดเร็วอย่างเขินอาย
หลังจากนั้น ทั้งสี่ก็เข้าแถวที่หน้าเคาน์เตอร์ เพื่อผ่านด่านศุลกากร
เฟย เจี้ยนจง, เฟย เค็กซิน และ หยวน ซิกซู เป็นชาวอเมริกันทั้งหมด เพื่อปกป้อง ซู ชูเตา นั้น ซูรั่วลี่ ยังได้รับกรีนการ์ดจากอเมริกา ดังนั้น พวกเขาจึงสามารถเข้าจากทางเข้าศุลกากรแบบบริการตนเองได้โดยตรงด้วยการปัดหนังสือเดินทาง ซึ่งมีประสิทธิภาพมาก .
ทั้งสี่ผ่านด่านศุลกากรและมาหาเย่เฉิน
แม้ว่า เฟย เค็กซิน จะไม่มั่นใจเล็กน้อยเกี่ยวกับใบหน้าธรรมดาของเธอ แต่เธอก็ยังไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นของเธอได้และพูดกับ เย่เฉิน ว่า “คุณเย่ ทำไมคุณถึงมาที่นิวยอร์ก?”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ฉันจะทำอะไรสักอย่าง”
เฟย เจี้ยนจง ที่ด้านข้างก็รีบทำความเคารพ เย่เฉิน และกล่าวด้วยความเคารพว่า “คุณเย่ เราพบกันอีกแล้ว!”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณเฟย รู้สึกอย่างไรที่ได้กลับมาที่นิวยอร์ก”
เฟย เจี้ยนจง อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูดว่า “พูดจริงนะ คุณเย่ ฉันยังรู้สึกประหม่าอยู่เล็กน้อยในใจ ฉันไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ คุณถึงขอให้เรากลับมาที่นิวยอร์ก “
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ฉันขอเชิญคุณสองคนกลับมา เพราะมีงานใหญ่ให้คุณสองคนเป็นพยานในที่เกิดเหตุ”
พูดจบก็มองดูเวลาแล้วพูดว่า “ไปกันเร็ว คาดว่าคงอีกไม่นานสำหรับครอบครัวเฟย ที่จะรู้ว่าท่านกลับมาแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะได้รับข่าว เราไปกันก่อนเถอะ”
“ตกลง!” เฟย เจี้ยนจง ตกลงอย่างรวดเร็ว เพราะเขากังวลว่าลูกชายของเขาจะส่งคนไปตามล่าเขา
เขารู้ดีว่าตระกูลเฟยมีความสามารถในการตรวจสอบข้อมูลการเข้าออกของศุลกากรในสหรัฐอเมริกา เขาและหลานสาว เข้าสู่ด่านศุลกากรที่สนามบิน เมื่อพิธีการศุลกากรเสร็จสิ้น ข้อมูลจะถูกป้อนทันที กลับมาที่ระบบทางเข้าออกและลูกชายจะได้รับข่าวในไม่ช้านี้
ดังนั้นเขาจึงรีบตาม เย่เฉิน ออกจากอาคารธุรกิจเครื่องบินของสนามบิน
ในเวลานี้ ที่ด้านนอกอาคารธุรกิจเจ็ต เฮลิคอปเตอร์จอดรออยู่ที่ลานจอดแล้ว เย่เฉิน พาคนทั้งสี่ขึ้นเฮลิคอปเตอร์และเครื่องบินก็ออกบินทันทีและบินไปยังลองบีช
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4273 เข้าไปในถ้ำเสือ
บทที่ 4275 เขาจะมาตอนกลางคืน!
