สิ่งที่ เฉิน จ้าวจง พูดเป็นเหมือนการอำลา เฉียงจื่อ
สำหรับเขา เฉิน จ้าวจง เป็นเหมือนพ่อได้เต็มที่ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาและเขาก็เป็นญาติคนเดียวในใจ ดังนั้น เมื่อเห็น เฉิน จ้าวจง ถูกจับ เขารู้สึกเศร้าอย่างยิ่ง
แต่ เฉิน จ้าวจง ไม่ต้องการให้เขาหมกมุ่นอยู่กับมันมากเกินไป เดิมที ตำรวจ หลู่ หมิง ต้องการจะทิ้งเขาไว้เพื่อบอกลา เฉียงจือ แต่ เฉิน จ้าวจง หยิบกระเป๋าเดินทางขึ้นมาและพูดว่า “เจ้าหน้าที่ ไปกันเถอะ”
หลู่หมิงถอนหายใจและพูดว่า “โอเค ไปกันเถอะ”
เฉิน จ้าวจง ถามเขาว่า “คุณยังต้องใช้กุญแจมือหรือเปล่า”
“ไม่” หลู่หมิงโบกมือและกล่าวว่า “คุณเป็นเพียงผู้ต้องสงสัยอาศัยอย่างผิดกฎหมาย และไม่ใช่ความผิดทางอาญา เราจะพาคุณกลับไป และเราจะทำการสอบสวนเบื้องต้นก่อน แล้วจึงจัดทำบันทึก และ จากนั้นอธิบดีกรมตรวจคนเข้าเมืองจะมาสอบสวนร่วมกัน หากพบว่าการพำนักอย่างผิดกฎหมายของคุณเป็นความจริง เราจะเริ่มขั้นตอนการส่งตัวกลับประเทศ และบุคคลพิเศษจะพาคุณขึ้นเครื่องบินในเวลานั้น”
เฉิน จ้าวจง พยักหน้า โค้งคำนับอย่างสุภาพเล็กน้อยและกล่าวว่า “ฉันทำให้พวกคุณเดือดร้อน”
เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด หลู่หมิงรู้สึกเขินอายเล็กน้อยในทันใด เขาไอสองครั้งและพูดอย่างมีความหมาย: “ไอ… ฉันต้องบอกคุณว่าเรื่องนี้ของคุณไม่ใช่ตำรวจของเรา นำโดยกองตรวจคนเข้าเมือง คาดว่า มีคนที่นั่นได้รับรายงานเกี่ยวกับการพำนักอย่างผิดกฎหมายของคุณ ดังนั้นจึงรายงานให้เราทราบและให้เราช่วยในการจับกุม”
หลังจากนั้นหลู่หมิงจงใจดุแล้วพูดว่า: “ไอ้ห่า กูไม่รู้ใครน่าเบื่อ ที่ไชน่าทาวน์ มีคนเลือกอยู่อเมริกาอย่างผิดกฎหมายหรือลอบลักลอบเข้าสหรัฐก็ไม่มีใคร รายงานมามากแล้ว แต่เจ้าได้รับรายงานแล้ว”
ความหมายของ หลู่หมิง คือการเตือน เฉิน จ้าวจง และ เฉียงจือ ว่ามีใครบางคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
เฉิน จ้าวจง ตระหนักดีถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่เขาก็เข้าใจอย่างไม่ยี่หระ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและพูดว่า “เพราะฉะนั้น ฉันเป็นคนแหกกฎก่อน และมีเหตุผลที่คนอื่นจะรายงานฉัน”
หลู่หมิงไม่คาดคิดว่าจิตใจของเฉิน จ้าวจง จะสงบสุขนัก ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างช่วยไม่ได้: “ตกลง ฉันอ่านโปรไฟล์ของคุณแล้ว คุณเป็นคนฉลาด เพราะคุณคิดออกแล้ว ฉันจะไม่พูด ไร้สาระนี่..”
ท้ายที่สุด เขาจงใจเหลือบมอง เฉียงจือ และกล่าวว่า “เกี่ยวกับกระบวนการทั้งหมดของการจับกุม การสอบสวน และการพิจารณาการส่งตัวกลับประเทศ โดยปกติแล้วจะใช้เวลาห้าถึงเจ็ดวัน แต่สถานการณ์ของคุณนั้นพิเศษอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองจึงกำหนดให้มีสามกรณี ปิดภายในไม่กี่วันแต่เจ้านายเพิ่งถูกบังคับเกษียณเร็วทำให้อารมณ์ไม่ดีเลยมีแผนที่จะบดขยี้แรงงานต่างด้าวคาดว่าน่าจะเลื่อนออกไปอีกสักสองสามวันได้ . สำหรับความสามารถอื่น ๆ อย่าปิดบังรีบเร่งและหาวิธี “
หลู่หมิงได้อ่านข้อมูลของ เฉิน จ้าวจง แล้ว จนกว่าเขาจะกลับไปที่เกาะฮ่องกง ชีวิตของเขาจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน และเขายังรู้อีกด้วยว่าพ่อของ กู่ซิวอี้ และ เฉิน จ้าวจง เป็นเพื่อนกันในครอบครัว ถ้าครอบครัวของ กู่ซิวอี้ สามารถช่วยเรื่องนี้ได้ อาจสามารถช่วยเขาได้ เนื่องจากการตายของเขา เขาจงใจพูดถึงทั้งสองคนและระบุว่าเขาจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยชะลอการส่ง เฉิน จ้าวจง กลับประเทศ
เฉิน จ้าวจง ยังได้ยินความหมายของคำพูดของ หลู่หมิง เขามองไปที่ เฉียงจือ และพูดอย่างจริงจังว่า “อาเฉียง อย่าติดต่อใครฉันไม่ต้องการเป็นหนี้ใครอีกต่อไปเข้าใจไหม”
“ฉันเข้าใจลุงจง…” เฉียงจือ ร้องไห้และพยักหน้า แต่เขามีการคำนวณในใจอยู่แล้ว
เขารู้สึกว่าเขาต้องแจ้งคุณกู่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยลุงจง ได้ในตอนนี้
ในเวลานี้ เฉิน จ้าวจง ยิ้มเล็กน้อยให้ เฉียงจือ หันหลังกลับและเดินออกไปพร้อมกับ หลู่หมิง
เฉียงจือ มองเขาออกจากร้านและเห็น เฉิน จ้าวจง ถูกพาไปที่รถตำรวจคันหนึ่ง
จากนั้น ขบวนรถทั้งหมดออกจากไชน่าทาวน์พร้อมกับไฟตำรวจที่ส่องประกายระยิบระยับ
เมื่อขบวนรถหายไปจากสายตา เฉียงจือ ก็กลับไปที่ร้านทันทีและต้องการเรียก กู่ซิวอี้
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ เขาก็จำได้ว่าเขาไม่มีข้อมูลติดต่อของ กู่ซิวอี้
ท้ายที่สุดแล้ว กู่ซิวอี้ เป็นดาราดัง และทุกครั้งที่เขามา เขาเป็นแขกของลุงจง ดังนั้น เฉียงจือ จึงทำงานเงียบๆ กับลุงจง ทุกครั้ง และไม่ค่อยสื่อสารกับ กู่ซิวอี้
เขารู้ว่ามีเพียง กู่ซิวอี้ เท่านั้นที่สามารถช่วยลุงจง ได้ในตอนนี้ แต่เขาไม่สามารถติดต่อกับ กู่ซิวอี้ ได้ซึ่งทำให้เขากังวล
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4411 ฉันจะไปก่อน
บทที่ 4413 ความปลอดภัยคือความต้องการหลักของอันเจีย
