หลิว เจียหุย และ เหอ จือซิว แลกเปลี่ยนคำสองสามคำก่อนวางสายด้วยรอยยิ้ม
ทันทีที่เขาวางสาย เขาก็หัวเราะเสียงดังและตื่นเต้น: “มันเป็นความสุขสองเท่าจริงๆ เป็นความสุขสองเท่า! เหอ จื้อชิว จาก อิซู ชิปปิ้ง จะส่งผู้ช่วยส่วนตัวของเขาไปเยี่ยมชมเกาะฮ่องกง รับไป!”
ผู้ช่วยกล่าวด้วยความประหลาดใจ: “คุณหลิว, ยี่ซู ชิปปิ้งสนใจที่จะร่วมมือกับเรา ซึ่งดีมาก! ตอนนี้เส้นทางที่ดีทั้งหมดอยู่ในมือของพวกเขาแล้ว ท่าเรือคุณภาพสูงและทรัพยากรลูกค้าอยู่ในมือของพวกเขาด้วย ความร่วมมือจะแน่นอน ปลดปล่อยความสามารถของเราให้หมด!”
หลิว เจียหุย สูบซิการ์และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ใน อิซู ชิปปิ้ง นี้ ในบรรดา อิโตะ นานาโกะ จากตระกูล อิโตะ เธอสวยที่สุดในโลกและ ซู จือหยู จากตระกูลซู ก็ไม่มากเกินไป ฉันได้ยินมาว่าแม้กระทั่ง เหอ จือซิว นี้ พวกเขาล้วนแต่เป็นสาวงามที่หาที่เปรียบมิได้ และการทำงานร่วมกับพวกเขาเป็นเพียงครั้งที่สอง ถ้าคุณสามารถจูบพวกเธอได้ มันก็จะคุ้มกับชีวิตของคุณ!”
ทันทีที่ หลิว เจียหุย พูดจบ ประตูสำนักงานก็ถูกผลักเปิดออกทันที และหญิงวัยกลางคนที่มีอารมณ์แปรปรวนและความงามที่หาที่เปรียบไม่ได้ก็ผลักประตูและเดินเข้าไปด้วยท่าทางเศร้าสร้อย: “หลิว เจียหุย! จะจูบฝางเจ๋อเหรอ อ่า ตื่นเต้นจนไม่อยากตาย!”
ในเวลานี้ เลขาหญิงข้างหญิงวัยกลางคนกล่าวด้วยท่าทางเขินอาย: “ฉันขอโทษ คุณหลิว… ท่านหญิง เธอยืนกรานที่จะเข้ามาและจะไม่ปล่อยให้ฉันรายงานคุณ…”
หลิว เจียหุย ส่ายหัวและพูดกับเธอและผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ เธอว่า “คุณสองคนออกไปก่อน”
เมื่อได้ยินดังนั้น ทั้งสองจึงหันหลังและจากไปอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น หลิว เจียหุย ก็มาที่ใบหน้าของหญิงวัยกลางคนและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ภรรยาคุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันแค่ชอบคุย ฉันแค่ล้อเล่นกับอามิน… ..”
เมื่อพูดแล้ว หลิว เจียหุย ก็เปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็วและพูดว่า “วันนี้คุณไม่เชิญคุณนาย หาน ไปกับคุณหรือ จู่ๆ คุณมาหาฉันทำไม”
หญิงวัยกลางคนพับแขนของเธอ มอง หลิว เจียหุย อย่างเย็นชา และพูดอย่างเคร่งขรึม “ฉันได้ยินมาว่าผู้คนบนเกาะฮ่องกงต่างเตรียมพร้อมที่จะหารายได้ 30 ล้าน จากเจ้านายหลิว ของคุณ!”
หลังจากนั้น เธอถามอย่างโกรธเคือง “ทำไมคุณไม่ไว้ชีวิต เฉิน จ้าวจง!”
หลิว เจียหุย กล่าวอย่างไร้เดียงสา: “เฮ้ ภรรยา แม้ว่าฉันจะรักคุณมาก แต่ฉันจะยังคงเสียใจมากถ้าคุณพูดอย่างนั้นกับฉัน! ฉันสัญญากับ กู่ หยานจง ของ หยานจิง เมื่อนานมาแล้ว เพื่อเห็นแก่เขา ฉันจะไม่ยั่วยวนเขา เฉิน จ้าวจง แต่เด็กยากจนของ เฉิน จ้าวจง ถูกค้นพบโดยสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองของสหรัฐอเมริกาดังนั้นฉันจึงไม่สามารถตำหนิได้ใช่มั้ย
หญิงวัยกลางคนพูดอย่างโกรธเคืองว่า “เธอคิดว่าฉันอายุ 3 ขวบเหรอ เธอต้องเล่นกลลับหลังแน่!”
หลิว เจียหุย ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “คุณผิดแล้ว ภรรยา! เฉิน จ้าวจง ถูกจับโดยกองตรวจคนเข้าเมือง และไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉันเป็นคนบอกความลับใช่ไหม ที่ไหนฉันอยากรู้และฉันไม่สามารถรอจนถึงวันนี้ได้!”
หญิงวัยกลางคนโพล่งออกมา: “ฉันไม่สนหรอกว่านายจะเล่นตลกในเรื่องนี้หรือเปล่า ฉันขอแค่เรื่องเดียวเท่านั้น! คุณรีบเอาดอกไม้ลับ 30 ล้านดอกคืนไปและประกาศดอกไม้ลับ 30 ล้านดอกเป็นโมฆะทั้งหมด!”
“ฉันแพ้แล้ว!” ใบหน้าที่ดีเสมอมาของ หลิว เจียหุย ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่หญิงวัยกลางคน และเขาพูดอย่างเย็นชา: “เธอคิดว่าฉันคือ หลิว เจียหุย เป็นเต่าหรือ ที่เขาพูด รับไปซะ! หันหลังกลับ คุณต้องการให้คนบนเกาะฮ่องกงคิดกับฉันอย่างไร ทำไมฉัน หลิว เจียหุย คนที่น่านับถือ คุณร่วมเพศใส่หมวกสีเขียวกับฉัน คุณทำให้ฉันหัวเราะมา 20 ปีแล้ว และ ตอนนี้ ให้ฉันไปเอาดอกไม้สีเข้มคืนมา นั่นไม่ใช่ทั้งเกาะฮ่องกงด้วยความเร็วสูงหรอกเหรอ และฉัน เลากาไฟ จะสวมหมวกสีเขียวบ้าตายเหรอ!”
หญิงวัยกลางคนตกใจกับท่าทางโกรธของ หลิว เจียหุย เธอถอยกลับไปสองก้าวโดยไม่ตั้งใจ น้ำเสียงของเธออ่อนลง และเธอก็อ้อนวอน “เจียหุย ฉันขอร้องคุณ…เฉิน จ้าวจง ซ่อนตัวอยู่ข้างนอกมาหลายปีแล้ว มันยาก ทำงาน คราวนี้เมื่อเขาถูกส่งกลับ ปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไป แม่ของเขาอายุ 80 แล้วและสุขภาพของเธอก็ไม่ดี ถ้า เฉิน จ่าวจง ตาย เธอจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่วัน!”
หลิว เจียหุย โกรธในทันที เขาเหวี่ยงซิการ์ของเขาโดยตรง กระแทกมันที่เท้าของเขา และตบหน้าหญิงวัยกลางคนด้วยการสะบัดมือของเขา จากนั้นไม่สนใจรูปลักษณ์ที่ตกใจของเธอ เขาชี้มาที่เธอและสาปแช่ง: “ฝาง เจียซิน คุณอย่ามายุ่งกับมัน คิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณมักจะเห็นหญิงชราที่ตายอยู่ข้างหลังฉันเป็นเวลาหลายปี ไม่ต้องกังวล ตอนนี้คุณยังคงชอบธรรม วิ่งมาขอให้ฉันยกโทษให้ เฉิน จ้าวจง เจ้าต้องการทำอะไรกันแน่ เจ้าอยากจะวิ่งกับเขาอีกหรือไม่!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4444 เขาก็เป็นตัวแทนฉัน เขามีอำนาจเต็ม
บทที่ 4446 ทางเลือกที่โง่เขลาของเธอคืออะไร
