“ใช่!” เซียวฉู่หราน พยักหน้าอย่างหนัก แล้วพูดว่า: “คุณรีบเข้าไปเถอะ คุณไม่ต้องขึ้นเครื่องตอนแปดโมงเช้าเหรอ ตอนนี้แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น”
“โอเค” เย่เฉิน ลงจากรถ และหลังจากที่เซียวฉู่หรานขึ้นแท็กซี่ เขาโบกมือให้เธอ: “ภรรยา ฉันไปก่อนนะ ขับรถดีๆ ระหว่างทางกลับ”
เซียว ฉูหราน พยักหน้าอย่างเชื่อฟังและพูดเบา ๆ “บอกฉันล่วงหน้าเมื่อคุณทำเสร็จแล้ว และฉันจะไปรับคุณที่สนามบินเมื่อคุณกลับมา”
“มันดี!”
เย่เฉิน ดู เซียว ฉูหราน ขับรถออกไปแล้วหันหลังกลับและเดินเข้าไปในสนามบิน
หลังจากการตรวจสอบความปลอดภัยอย่างง่าย เขาก็ขึ้นเครื่องบินเจ็ตที่จัดโดยวันโปจุน
เวลา 8.00 น. เครื่องบินออกตรงเวลาและบินไปยังเกาะฮ่องกงด้วยความเร็วสูง
สิบสี่ชั่วโมงต่อมา เวลาที่เกาะฮ่องกงเป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว
เครื่องบินเจ็ตธุรกิจของ เย่เฉิน อยู่ห่างจากเกาะฮ่องกงมากกว่าหนึ่งชั่วโมง
ดังนั้น เย่เฉินจึงโทรหาเหอจื้อชิว และบอกกับเธอว่าเขากำลังจะไปเกาะฮ่องกง เร็วๆ นี้ และขอให้เขาแจ้งให้หลิวเจียหุยไปพบเขาที่สนามบิน
หลิว เจียหุย ยังคงนอนหลับสบายอยู่ที่บ้าน
นับตั้งแต่เขาขอให้ สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง เริ่มกระบวนการเนรเทศ เฉิน จ้าวจง เขาก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย ทุกคืนนอนหลับยาก ความอับอายที่เขาได้รับ
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเกาะฮ่องกงรู้เรื่องความเกลียดชังของเขากับ เฉิน จ้าวจง เขาคงอยากจะประหาร เฉิน จ้าวจง ด้วยตัวเอง
ท้ายที่สุด ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เขาจะคลายความเกลียดชังได้อย่างสมบูรณ์
ในเวลานี้ เขาอยู่ในความฝันที่แปลกประหลาด ในความฝัน เฉิน จ้าวจง ถูกส่งตัวกลับไปที่เกาะฮ่องกงในที่สุด เพื่อเป็นสักขีพยานการตายอันน่าสลดใจของ เฉิน จ้าวจง เขาจงใจมาที่สนามบินเพื่อรอ
เมื่อ เฉิน จ้าวจง เดินออกจากสนามบิน ผู้คนที่ผ่านไปมาต่างก็ดึงปืนออกมาและเล็งไปที่ เฉิน จ้าวจง
หลิว เจียหุย ตื่นเต้นอย่างเป็นธรรมชาติ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะเห็น เฉิน จ้าวจง ถูกยิงเสียชีวิต แต่ในขณะนี้ ปืนของทุกคนหันกลับมาและเล็งมาที่เขา
เมื่อเขาตกตะลึง จู่ๆ เฉิน จ้าวจง ก็เยาะเย้ยเขา แล้วโบกมือเล็กน้อย
ทันทีหลังจากนั้น นักฆ่าที่ถือปืนก็เหนี่ยวไกทันที และกระสุนก็พุ่งเข้าใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เขากรีดร้องและลุกขึ้นนั่งตัวตรง
ฟาง เจียซิน กำลังแต่งหน้าอยู่ในห้องน้ำ เวลานี้ เมื่อเธอได้ยินการเคลื่อนไหว เธอวิ่งเข้ามา และถามอย่างประหม่า “คุณเป็นอะไร กาไฟ คุณฝันร้ายหรือเปล่า”
หลิว เจียหุย ไม่มีเวลาสนใจเธอ แต่แค่ปลอบใจตัวเอง: “ไม่เป็นไร…ความฝันและความเป็นจริงกลับกัน…”
ขณะที่เขากำลังพูดอยู่ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
เขาหยิบมันขึ้นมาและพบว่าผู้โทรกลายเป็นเฮ่อ จื้อชิว ดังนั้นเขาจึงกดปุ่มรับสายทันทีและพูดว่า “สวัสดี คุณเหอ! คุณโทรมาเร็วจัง คำสั่งของคุณคืออะไร”
เฮ่อ จือชิว พูดที่ปลายสายว่า “คุณหลิว ผู้ช่วยของฉันจะมาถึงเกาะฮ่องกงภายในหนึ่งชั่วโมง ถ้าสะดวกสำหรับคุณ คุณควรไปรับเขาที่สนามบินดีกว่า”
หลิว เจียหุย รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมากเมื่อ เฮอ จือซิว ขอให้เขาไปรับผู้ช่วยของเธอ
ในความเห็นของเขา เมื่อผู้ช่วยของ เฮอ จือซิว มาถึง มันก็เกือบจะเพียงพอแล้วที่จะหาโรงแรมเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับตัวเขาเอง และปล่อยให้เขาไปรับที่สนามบิน นี่มันมากเกินไปหรือเปล่า
ในตอนนี้ เหอจื้อชิว กล่าวอีกครั้งว่า “อ้อ คุณหลิว ฉันลืมบอกคุณก่อนหน้านี้ว่าผู้ช่วยของฉันคนนี้ได้รับการแต่งตั้งจากผู้ถือหุ้นรายใหญ่สองรายของ อีซู ชิปปิ้ง นางสาวอิโตะ และ นางสาวซู และเขาดีกว่า มากกว่าฉันในหลายๆ เรื่อง เขามีสิทธิที่จะพูดมากกว่านี้ ถ้าประธานาหลิวต้องการส่งเสริมความร่วมมือระหว่างเรา โปรดทำหน้าที่ต้อนรับให้ดี”
เมื่อเหล่ากาไฟได้ยินสิ่งนี้ ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไปทันที 180 องศา และเขาก็โพล่งออกมา: “ไม่ต้องห่วง คุณเหอ ฉันจะไปพบเขา ที่สนามบินและไปเก็บฝุ่นให้ผู้ช่วยของคุณที่สนามบินแน่นอน เขาเพิ่งมาใหม่ที่เกาะฮ่องกง และเขาแน่ใจในเกาะฮ่องกง ฉันไม่ค่อยคุ้นเคยกับเขา ดังนั้นให้เขาอาศัยอยู่ในบ้านของฉันเถอะ บ้านของฉันมีห้องมากมายเหลือเกิน!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4454 ไปเกาะฮ่องกง
บทที่ 4456 สามารถครอบครองวังว่านหลง
