ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 4494

จง หยุนซิว รู้ว่าเขาจะต้องตกเลือดอีกครั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในครั้งนี้

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ลูกชายของฉันหายตัวไป ฉันยังคงต้องพึ่งพา หง หยวนซาน เพื่อขอความช่วยเหลือ ดังนั้นฉันทำได้แค่ถามด้วยความเคารพ: “พ่อทูนหัว บอกฉันที คุณต้องการความช่วยเหลืออะไรจากฉัน ตราบเท่าที่ฉันสามารถช่วยได้ ฉันจะทำให้ดีที่สุด.”

หง หยวนซาน พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและถอนหายใจ “คุณ หยุนซิว รู้วิธีที่ดีที่สุดในการตอบแทนความกตัญญูของคุณ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ถอนหายใจแล้วพูดอีกครั้งว่า “เฮ้! เมื่อเร็วๆ นี้ ธุรกิจลักลอบนำเข้าเนื้อแช่แข็งของฉันมีพัฒนาการดีขึ้นเล็กน้อย แต่ธุรกิจนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด โดยเฉพาะเมื่อเนื้อแช่แข็งเพิ่งมาถึง การสูญเสีย สูงเกินไป ฝ่ายต่อต้านการลักลอบจับตาดูพื้นที่นี้ เราสูญเสียสินค้าจำนวนมาก ดังนั้น ฉันอยากให้คุณช่วยฉันจดทะเบียนบริษัทขนส่ง ด้วยชื่อเสียงของคุณบนเกาะฮ่องกง บริษัทขนส่งของคุณต้อง มีที่ว่างสำหรับการผ่าตัดมาก , คุณสามารถช่วยฉันนำสินค้าเข้ามาได้ในขณะนั้น “

จง หยุนซิว ตกใจและโพล่งออกมา: “เจ้าพ่อฉันใช้เวลาหลายปีกว่าจะเคลียร์สีขาวได้ในที่สุดตอนนี้คุณขอให้ฉันกลับไปจดทะเบียน บริษัท เพื่อลักลอบขนของหากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับสาธารณะ ทุกคนของฉันคือ เสร็จ!”

หง หยวนซาน โบกมือและปลอบโยน: “หยุนซิว อย่าตื่นเต้นมาก ฉันไม่ได้ตั้งใจให้คุณทำเอง หลังจากที่คุณจดทะเบียนบริษัทขนส่งแล้ว คุณสามารถดำเนินธุรกิจที่ถูกกฎหมายได้ตามปกติ และฉันจะจัดการให้ คนที่จะทำงานกับคุณตามปกติ เนื้อแช่แข็งถูกกักไว้ในการขนส่ง ภายใต้สถานการณ์ปกติจะไม่มีอุบัติเหตุ เมื่อเกิดอุบัติเหตุคุณจะต้องหาคนจากลูกน้องของคุณให้เป็นแพะรับบาปและคุณสามารถจำแนกได้ ในนามส่วนตัวของเขา ใช้ทรัพยากรของบริษัทในการลักลอบขนสินค้า คุณจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม”

จง หยุนชิว ฟังเสียงหยาดเหงื่อเย็นชาแล้วพูดว่า “เจ้าพ่อ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากช่วย แต่เรื่องแบบนี้เสี่ยงเกินไปสำหรับฉันจริงๆ และอย่างที่คุณรู้ สื่ออย่างเกาะฮ่องกง พวกเขาชอบ เจาะลึกเปิดโปงงานใหญ่……”

จง หยุนซิว กัดฟันและพูดด้วยความลำบากใจ: “เจ้าพ่อ ทำไมคุณไม่ทำเช่นนี้ หงเหมิน อยู่ในปัญหาทางการเงินเนื่องจากคุณได้พบฉัน ฉันจะไม่ยืนดูในสามต่อไปอย่างแน่นอน ฉันคิดว่า วิธีที่จะให้เงิน 30 ล้านดอลลาร์สหรัฐแก่หงเหมิน สำหรับวิธีการใช้เงินนั้น แล้วแต่ความชอบของคุณ!”

ด้วยใบหน้าที่มืดมิด หง หยวนซาน เล่นซอกับประแจในมือแล้วถอนหายใจ: “หยุน ชิว เจ้าเป็นคนกตัญญู! ขอเวลาสามปีกับ 30 ล้านดอลลาร์สหรัฐสำหรับชายชราผู้น่าสงสารคนนี้ในประโยคเดียว ฉันทำไม่ได้ พบความคล้ายคลึงใด ๆ บนเกาะฮ่องกง คุณเป็นลูกบุญธรรมลูกกตัญญู “

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หง หยวนซาน เปลี่ยนเรื่องและพูดอย่างจริงจังว่า: “ถ้าฉันเป็นแค่ชายชราที่ไม่ดี เงินจำนวนนี้จะเพียงพอให้ฉันใช้จนตาย แต่อย่าลืมว่าฉันยังมีปากเป็นพัน รอกิน อา เงินแค่นี้ไม่พอสำหรับฉัน”

“นอกจากนี้ ฉันเคยเน้นเฉพาะการซื้อและขายสินค้าโดยไม่คำนึงถึงการจัดส่ง และผลกำไรจำนวนมากถูกเอาไปโดยผู้คนในลิงก์การจัดส่ง ดังนั้นฉันจึงต้องการทำให้เป็นเที่ยวบินใหญ่ยี่สิบหรือสามสิบเที่ยวบิน ดำเนินการจัดส่ง และรับผลกำไรสูงสุดจาก หงเหมิน ซื้อเรือ แรงงาน และเตรียมเงินหลายสิบล้านดอลลาร์ฮ่องกง”

การแสดงออกของ จงหยุนซิว ตกใจและเขาก็ดกท้องฟ้าแล้ว: “หง หยวนซาน ไอ้สารเลวนี้! คุณไม่พอใจกับเงิน 30 ล้านดอลลาร์ที่มอบให้คุณในสามปี! ไม่กลัวตาย!”

แต่ตอนนี้ จงหยุนชิว ไม่กล้าสร้างปัญหากับ หง หยวนซาน เขากัดฟันอย่างรวดเร็ว ตัดสินใจลำบาก และกล่าวว่า “เจ้าพ่อ มาดูกัน 50 ล้านดอลลาร์ในสามปี นี่เป็นขีดจำกัดของฉันจริงๆ รู้ไหม เศรษฐกิจในปัจจุบัน ในภาวะถดถอย กระแสเงินสดของทุกสาขาอาชีพนั้นแย่มาก สินทรัพย์ส่วนใหญ่ถูกลดจำนวนลงเป็นสินทรัพย์ที่ไม่มีประสิทธิภาพ และไม่มีโอกาสที่จะตระหนักถึงมัน และชีวิตของฉันก็ลำบากมาก !”

หง หยวนซาน เลิกคิ้วและพูดว่า “หยุนซิว ครอบครัวของเราไม่ได้พูดถึงสองสิ่ง คุณให้ หงเหมิน 60 ล้านดอลลาร์สหรัฐในสามปี ซึ่งเท่ากับ 20 ล้านในหนึ่งปี ในทางกลับกัน ฉันสัญญาว่าไม่ว่าคุณจะเป็นอะไร มี ตราบเท่าที่คุณพูดด้านบนและด้านล่างของ หงเหมิน ทั้งหมดสำหรับคุณ!”

หัวใจของ จง หยุนซิว สั่นเทา

“60 ล้านดอลลาร์ใน 3 ปี เกือบ 500 ล้านดอลลาร์ฮ่องกง!”

“ห้าพันล้าน!”

เมื่อเห็นการแสดงออกที่หดหู่ใจของ จง หยุนซิว หง หยวนซาน กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “หยุนซิว คุณยังจำได้ไหมว่าเมื่อคุณขุ่นเคือง ซังเพียว และ ซังเพียว ส่งน้องชายสามหรือสี่ร้อยคนด้วยมีดไปหาคุณทั่วเกาะฮ่องกง คุณถูกแฮ็กจนตาย? ถ้าไม่ใช่เพราะการยิงของฉันในตอนนั้น เธอคงตายบนถนนไปนานแล้ว!”

หลังจากพูด หง หยวนซาน พูดอีกครั้ง: “เขาทำร้ายคุณมากในตอนนั้น! แม้ว่าฉันจะเกลี้ยกล่อมให้ ซังเพียว ไม่ต่อต้านคุณ เพื่อช่วยคุณแก้ปัญหานี้อย่างสมบูรณ์ ฉันยังคงขอให้ ซังเพียว ออกไปและส่งเขาไปพบเขาด้วย เข็มขัด ท่านรอง กวน ร่างของซังเพียว และเข็มขัดของฉันยังคงถูกผนึกไว้ที่ฐานของสะพานลอยจิ่วหลงถัง เมื่อฉันทำสิ่งนี้เพื่อคุณ คุณรู้สึกเขินอายเหมือนตอนนี้ไหม คุณลังเลเหมือนตอนนี้หรือเปล่า ?!

เมื่อ จง หยุนซิว ได้ยินสิ่งนี้เขาก็ไม่สามารถสั่นได้

ย้อนกลับไปเมื่อธุรกิจของเขาเพิ่งเริ่มต้นขึ้น ซังเพียว ซึ่งอาศัยภูมิหลังของเขาอยู่บนท้องถนน ยืนกรานที่จะเข้ามาและหยิบมีดขึ้นมา

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4493 ความยากลำบากในปัจจุบันของ หงเหมิน
บทที่ 4495 คราวนี้เจ้าจะชนะแน่นอน!