เย่เฉินขมวดคิ้วและถามเขาว่า: “ถ้าคุณเห็นด้วยหรือไม่ เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉันไม่ได้บอกว่าคุณต้องจ่ายเงิน มันเป็นพ่อทูนหัวของคุณที่ให้งานนี้ ถ้าคุณตกลง ตกลงกับเจ้าพ่อของเจ้า”
จง หยุนซิว มั่นใจอย่างสมบูรณ์ เขารู้ว่า เย่เฉิน ปฏิบัติต่อเจ้าพ่อ หง หยวนซาน โดยตรงเหมือนถุงมือสีดำ
งานสกปรกในการหาเงินจากตัวเองจะต้องทำโดยเจ้าพ่อ หง หยวนซาน อย่างแน่นอนในอนาคต และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาในชื่อ เย่เฉิน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาทรุดตัวลงในใจและประณาม เย่เฉิน ว่าเป็นมารที่กินคนและไม่คายกระดูก
เงินหมื่นล้านในสิบปี นี่มันกำลังสูบฉีดตัวคุณชัดๆ!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาร้องไห้และขอร้องเย่เฉิน: “คุณเย่ โปรดลดจำนวนเงินให้เหมาะสม หมื่นล้านดอลลาร์นั้นมากเกินไปจริงๆ ฉันไม่สามารถจ่ายได้เลย ห้าพันล้านดอลลาร์ในสิบปี ฉันไม่ทำแน่นอน” ไม่มีอะไรจะถาม!”
เย่เฉิน กล่าวว่า “จง หยุนซิว ฉันได้ตรวจสอบสถานการณ์ของคุณแล้วก่อนที่ฉันจะมาที่นี่ ทรัพย์สินภายใต้ชื่อของคุณตอนนี้มีมูลค่าเพิ่มขึ้นอย่างน้อย 60 ถึง 70 พันล้านดอลลาร์ฮ่องกง และธุรกิจของคุณกำลังไปได้ดีในขณะนี้ และรายได้สุทธิประจำปีของคุณ กำไรก็ดีเช่นกัน เงินหลายพันล้านเหรียญฮ่องกง ดังนั้น การมอบเงิน 1 พันล้านดอลลาร์ให้กับพ่อทูนหัวของคุณทุกปีไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับคุณเลย แม้ว่าคุณจะนำเงินจำนวนนี้ออกไป คุณก็ยังมีชีวิตที่ดีได้”
เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว เย่เฉินก็หยุดเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชาว่า “ดังนั้น ฉันขอแนะนำว่าอย่าเป็นคนขี้เหนียว เงินเป็นสิ่งที่ดี แต่ต่อหน้าโชคชะตา มันเป็นเพียงเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้อง!”
เมื่อ จง หยุนซิว ได้ยินเรื่องนี้ เขารู้ว่า เย่เฉิน ไม่สามารถทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นได้ง่ายๆ
หมื่นล้านภายในสิบปี ดูเหมือนไม่มีทางหนี
มิฉะนั้น หง หยวนซาน ซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธสามารถฆ่าตัวตายได้ร้อยครั้งโดยปราศจากการกระทำของ เย่เฉิน
ในเวลานี้ เย่เฉินพูดกับ หง หยวนซาน อีกครั้ง: “หง หยวนซาน จากนี้ไปคุณเป็นผู้จัดการการระดมทุนของ วังว่านหลง และคุณมีงานระดมทุนสำหรับ วังว่านหลง แต่ช่องทางการระดมทุนของคุณ ฉันแนะนำคุณเท่านั้น สวมมันซะ แกทำร้ายลูกชายของคุณคนเดียว ตราบใดที่คุณไม่ทำผิดพลาด ถ้าลูกน้องของคุณไม่เชื่อฟังคำสั่งของคุณ หรือถ้ามีคนต้องการจะฆ่าคุณ ฉัน เย่เฉิน จะไม่มีวันยืนเคียงข้าง!”
หง หยวนซาน รู้ว่า เย่เฉิน กำลังจะช่วยเหลือตัวเอง
มิฉะนั้น เมื่อเขาสูญเสียการควบคุม หงเหมิน หรือถูกจ้างโดย จง หยุนซิว เพื่อต่อสู้กลับ เขาอาจจะไม่สามารถต้านทานได้
ด้วยคำพูดของ เย่เฉิน อย่างน้อยสมาชิกของ หงเหมิน ไม่กล้าทำอะไรเพื่อตัวเองและ จง หยุนซิว ไม่กล้าทำอะไรกับตัวเอง
แน่นอน เย่เฉินยังกล่าวด้วยว่านี่เป็นหลักฐานว่าเขาไม่ได้ทำผิดพลาด
นี่ก็หมายความว่าเขาจะต้องไม่พึ่งพา วังว่านหลง เพื่อกลั่นแกล้งผู้อื่น
อย่างไรก็ตาม นั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา
ด้วยบทเรียนที่ลึกซึ้งของวันนี้ แม้ว่าเขาจะทำโปรไฟล์สูงในอนาคต เขาจะไม่กล้าทำโปรไฟล์สูงอีก
จง หยุนซิว ก็สิ้นหวังเช่นกัน เขารู้ว่าในกรณีนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเสียหน้ากับ หง หยวนซาน
ถ้าฉันพูดก่อนหน้านี้ ฉันจะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก จ้างคนมาต่อสู้กับ หง หยวนซาน และออกจากเกาะฮ่องกงเพื่อพัฒนาที่อื่น และฉันก็ยังสามารถเก็บทรัพย์สินส่วนใหญ่ของฉันไว้ได้
แต่ตอนนี้ หง หยวนซาน ต้องการระดมทุนสำหรับ วังว่านหลง และ วังว่านหลง ก็สนับสนุน ถ้าเขาต่อสู้กับเขา ฉันกลัวว่า วังว่านหลง จะไม่มีวันยืนเคียงข้าง
พูดตรงๆ ว่าตอนนี้ เย่เฉิน ได้ตั้งค่าปลอกโซ่และปลอกโซ่นี้เชื่อมโยงถึงกัน และเขาได้กำหนดตัวเองอย่างสมบูรณ์แล้ว
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงตกลงอย่างไม่เต็มใจและพูดว่า “คุณเย่มั่นใจได้เลย… ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อระดมทุนในครั้งต่อไป…”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา: “คุณบอกฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้คืออะไร คุณบอกฉันไหม ฉันขอเงินจากคุณหรือเปล่า”
“ใช่ ใช่…” จงหยุนชิวตบหน้าตัวเองและสำนึกผิดอย่างรวดเร็ว: “ฉันพูดอะไรผิดไป โปรดยกโทษให้ด้วยนายเย่…”
หลังจากที่เขาพูดจบ เขามองไปที่ หง หยวนซาน และกล่าวด้วยความเคารพ: “เจ้าพ่อ…ไม่ต้องกังวลไป…ฉันจะทำให้ดีที่สุดเพื่อระดมทุน…ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณอับอาย… …”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4514 มันเกี่ยวอะไรกับฉัน?
บทที่ 4516 คุณเข้าใจไหม
