หลิว หม่านฉง พูดอย่างเขินอาย “คุณเฟย…ฉันเอารถอะไรก็ได้…”
เฟย เค็กซิน กล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ในเมื่อรถคันไหนก็ตามเอารถคันนี้ไปและฉันจะบีบรถกับ อาจารย์หยวน!”
หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็หันหลังกลับก่อน โบกมือตามหลัง และขึ้นรถโรลส์-รอยซ์ที่อยู่ด้านหลังทีม
เมื่อเห็นสิ่งนี้ เย่เฉิน ถือประตูรถด้วยมือข้างหนึ่งและพูดกับ หลิว หม่านฉง “คุณหม่านฉง โปรดขึ้นรถ”
หลิว หม่านฉง พยักหน้าเล็กน้อย ทักทาย หลิว เจียหุย พ่อของเขา จากนั้นก้มลงและขึ้นรถ
เย่เฉินก็ขึ้นรถเช่นกัน เมื่อเห็นว่า หลิว หม่านฉง ยังคงหายใจไม่ออกในเวลานี้ เดาว่าเธอคงเหนื่อยมากจากการวิ่งไปตลอดทาง และกล่าวว่า “เนื่องจากเครื่องบินของเพื่อนฉันล่าช้า โทรหาฉันและ พูดว่า “ทำไมคุณต้องวิ่งเร็วอย่างนี้”
หลิว หม่านฉง ส่ายหัวและพูดว่า “ฉันจะปล่อยให้คนจำนวนมากรอฉันอยู่ด้วยกันได้อย่างไร เธอไม่รอช้าเกินไป ฉันวิ่งไปอีกสองสามก้าวเพื่อให้ทันเวลา”
เย่เฉินเป็นมะเร็งในผู้ชายโดยตรง มองที่กล่องในมือแล้วพูดว่า “อันที่จริง ไม่จำเป็นต้องเลือกของขวัญให้ฉัน จริงๆ แล้วฉันไม่ได้ขาดอะไรเลย”
หลิว หม่านฉง พูดอย่างจริงจังว่า “คุณให้ยาที่มีค่าแก่ฉันและฉันยังไม่ได้คืนของขวัญ … “
มาร์เวนเย่ ถามเธอด้วยความสงสัย “ใครบอกคุณว่าเม็ดยามีราคาแพง? คุณเฟย หรือเปล่า”
“ใช่…” หลิว หม่านฉง ราวกับเด็กที่ทำอะไรผิด กระซิบอย่างประหม่า “เวลาที่คุณซื้อเคสโทรศัพท์ให้ฉัน ฉันเผลอหยิบเม็ดยาที่คุณให้มาให้ฉัน คุณเฟยเห็น.. .”
ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอรีบอธิบาย: “ฉันไม่อยากอวดหรืออะไรทั้งนั้น… ฉันเพิ่งได้ยินจากคุณเฟย ว่าคุณมียาอายุวัฒนะที่วิเศษมาก 2 อย่าง และคิดเกี่ยวกับมัน คุณก็ให้ฉันด้วย , ฉันก็เลยแสดงให้เธอเห็นโดยไม่รู้ตัว…”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หลิว หม่านฉง รวบรวมความกล้า มองไปที่ เย่เฉิน และถามอย่างนุ่มนวลว่า “ฉันขอโทษ… ฉันรู้ว่าคุณพูดก่อนหน้านี้ อย่าให้ฉันบอกคนอื่น… และอย่าให้ฉัน ให้คนอื่นดู…ฉันคิดว่าคุณล้อเล่นนะ…”
เย่เฉิน ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “ไม่เป็นไร ตัวละครของคุณเฟย ยังคงเชื่อถือได้ แต่เธอควรเก็บไว้ในอนาคต และอย่าให้คนอื่นเห็น”
พูดจบก็เงยหน้าขึ้นมองคนขับ
โชคดีที่แถวหลังและแถวหน้าของรถคันนี้มีกระจกกันเสียงเพื่อความเป็นส่วนตัว ดังนั้นการสนทนาระหว่างทั้งสองจึงไม่ดัง และคนขับจะไม่ได้ยินอย่างแน่นอน
เมื่อเห็นว่า เย่เฉิน ไม่ได้โทษตัวเอง ในที่สุด หลิว หม่านฉง ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างเชื่อฟังว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่บอกใครอีกในอนาคต”
เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และไม่สามารถช่วยคิดกับตัวเองได้ เฟย เค็กซิน ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นยารักษาเลือดที่เขามอบให้ หลิว หม่านฉง
ในตอนเริ่มต้น ตอนที่คุณปู่ของเธอกำลังจะตาย เขาให้เงินเธอเพียงครึ่งเดียว
ไม่ใช่ว่า เย่เฉิน ตระหนี่ เหตุผลหลักคือเขาค่อนข้างไม่พอใจกับ เฟย เค็กซิน ในขณะนั้น อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้เข้าหาเขาและภรรยาของเขา เซียว ฉู่หราน ด้วยข้อมูลเท็จและแอบตรวจสอบภูมิหลังของเขา ซึ่งทำให้ เย่เฉิน รู้สึกผิดหวังมาก สำหรับความไม่พอใจ ถ้าไม่ได้ถูกจับโดย เฟย เจี้ยนจง ลูกชายของเขาในตอนนั้น เขาจะสูญเสียทุกอย่างในทันทีและเขาจะไม่ได้ให้ยาแม้แต่ครึ่งเดียว
อย่างไรก็ตาม เฟย เค็กซิน ในปัจจุบันไม่ใช่ เฟย เค็กซิน ดั้งเดิม เธอสาบานว่าจะจงรักภักดีกับตัวเอง และครั้งนี้ เฟย เค็กซิน พยายามอย่างเต็มที่ที่จะร่วมมือกับเธอ และ หลิว หม่านฉง ก็ไม่สามารถชอบใครได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็รู้สึกว่าเขาควรใช้โอกาสนี้ให้เฟย เค็กซิน มาที่เกาะฮ่องกงเพื่อทำสิ่งต่างๆ ให้เขา และมอบรางวัลที่เธอใฝ่ฝันมาตลอดให้กับเธอ
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4638 ของขวัญชิ้นพิเศษ
บทที่ 4640 โบกมือลา หลิว หม่านฉง
