หลังจากที่ได้เห็นครอบครัวหม่าหลานแล้ว เฉินหลีผิงซึ่งเป็นครอบครัวที่อบอุ่นแต่เดิมที่มีลูกสี่คนก็เงียบไปเล็กน้อย
สีหน้าของเฉินหลีผิงดูเคร่งขรึมเล็กน้อย ในขณะที่อีกสามคนรู้สึกว่าการแสดงจบลงแล้ว และในที่สุดพวกเขาก็ได้พักผ่อนและผ่อนคลาย
เฉิน หลีผิงหันหน้ากลับมาที่ห้อง นั่งลงบนโซฟา ลืมตาขึ้นเห็นหม่าน จินซาน และหม่าน หยิงเจี๋ย ยกมือขึ้นทุบแก้วที่เท้าของทั้งสองคน กลัวจนทั้งคู่ล้มลง ในที่เดียวกัน กระโดดให้พ้นทาง
ทันทีหลังจากนั้น เฉินหลีผิงก็ดุว่า: “เจ้าทั้งสอง ไอ้สารเลว แกรู้วิธีดื่มและดื่ม! ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ตราบใดที่เจ้าเห็นไวน์ ก็เหมือนเห็นพ่อของเจ้า และถ้าเจ้าได้กลิ่น เจ้าจะถูกพาตัวไป” ออกไป วิญญาณทั้งสองติดงอมแงม! คุณสองคนไม่รู้ว่าอะไรสำคัญ! ถ้าคุณไม่สามารถกำจัดปัญหาเหม็นๆ นี้ได้ ก็แค่เอามาให้ฉันแล้วไปในที่ที่มันมาจากไหน!”
ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอชี้ไปที่ซุน ฮุ่ยหน่า ซึ่งอายุราวๆ สามสิบแล้ว และดุอย่างเย็นชา: “แล้วเธอล่ะ! แค่รู้วิธีเล่นโทรศัพท์โดยก้มหน้าลง จะมีอะไรให้สนุกในโทรศัพท์ที่พังแล้วเนี่ย? โทรศัพท์ได้ คุณร่วมเพศจ่ายเงินสำหรับมันหรือไม่!”
ทั้งสามคนถูกดุด้วยความประหลาดใจ และชายหนุ่ม หยิงเจี๋ย อธิบายอย่างประหม่าว่า: “ป้าเหม่ย เราไม่คิดว่าคุณกับคนที่ชื่อหม่า กำลังพูดถึงเรื่องเดียวกันอยู่แล้ว… คุณออกไปข้างนอกด้วยตัวเองเสมอ เราสามคนไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากไปกว่าการบอกใบ้ ดังนั้นควรพูดให้น้อยลงและปลอดภัยกว่าพูดผิดพลาดมากขึ้น…”
“ให้ตายเถอะแม่!” เฉินหลีผิง พูดอย่างเย็นชา: “มันจะดีกว่าถ้าหม่าหลาน มาด้วยตัวเองครั้งนี้ ประเด็นสำคัญคือเธอพาลูกสาวและลูกเขย มาด้วย ถ้าทั้งคู่เห็นอะไร! ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ ลูกค้าที่นั่นรอไม่ไหวแล้ว และฉันไม่มีล่ออื่นๆ ให้ใช้ ถ้าหม่าหลาน ทำผิดอีกครั้ง และต้องโทษอันดับต้นๆ ฉันจะไม่ละเว้นคุณ!”
ชายชรา จินซาน รีบพูดว่า: “พี่เหม่ย ฉันคิดว่าหม่าหลานต้องตกใจ เรื่องนี้ควรจะปลอดภัย ปล่อยให้ลาวซูทำงานหนักขึ้นหลังจากการประชุม เรื่องนี้มันจะเป็นอย่างแน่นอน”
เฉิน หลีผิง กล่าวอย่างเย็นชา: “ฉันไม่ได้กังวลเกี่ยวกับหม่าหลาน ฉันกังวลว่าลูกสาวและลูกเขย ของเธอจะทำสิ่งเลวร้าย”
เฉิน หลีผิง กล่าวอีกครั้งว่า “ฉันเคยคิดว่าหม่าหลาน จะคุยโม้เมื่อเธอบอกว่าเธออาศัยอยู่ที่จินหลิงและขับรถโรลส์-รอยซ์ แต่เมื่อฉันเห็นเธอพูดแบบนี้วันนี้ ลูกสาวและลูกเขย ของเธอก็แสดงให้เห็น ไม่มีนิพจน์เลย ไม่ มันควรจะเป็นจริง”
หม่าน จินซาน กล่าวด้วยความประหลาดใจ: “หากคุณสามารถซื้อ ทอมสัน และ โรลส์-รอยซ์ ระดับเฟิร์สคลาสในสถานที่อย่าง จินหลิง ได้ มันจะเป็นข้อพิสูจน์ว่าภูมิหลังของครอบครัว หม่าหลาน นั้นไม่ธรรมดา ลองใช้เธอเป็นล่อกันเถอะ ?จะเกิดอะไรขึ้น?”
“เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น?” เฉิน หลีผิง สูดหายใจอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ระยะเวลาการเช่าบ้านของเราใกล้จะหมดลงแล้ว และดินแดนสามจุดแห่งพรอวิเดนซ์ถือได้ว่าปล่อยให้เราเล่นผ่านมันเหมือนกับพวกเร่ร่อนเหล่านั้น , หลังจากกินหญ้าไปหนึ่งชิ้น หญ้าชิ้นต่อไปจะถูกแทนที่ และมันจะไม่กลับมาอีกในสิบหรือแปดปี นอกจากนี้ เราทุกคนต่างใช้ตัวตนปลอม ใครสามารถหาเราเจอได้?”
“ใช่!” ซุน ฮุ่ยหน่า ซึ่งไม่ได้พูดเลย รีบพูดอย่างรวดเร็ว: “และเราไม่ใช่ผู้ส่งตรง การจัดส่งนั้นจัดการโดยป้าซู นี่คือไฟร์วอลล์ที่ป้าเหม่ยตั้งค่าให้เรา แม้ว่าจะมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น ป้าซูจะประสบอุบัติเหตุก่อน”
“ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวของป้าซูทั้งหมดอยู่ในสหรัฐอเมริกา หากมันเกิดขึ้นกับเธอจริงๆ เธอคงไม่กล้าชี้ให้เราดูอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ยกเว้นการฆาตกรรมครั้งแรก แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะถูกตัดสินประหารชีวิต สำหรับอาชญากรรมอื่นๆ หากมีอะไรผิดพลาดจะถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตและเธอจะไม่ยอมแพ้เพื่อครอบครัวไม่เช่นนั้นจะใช้ครอบครัวของเธอเพื่อฆ่าไก่และลิงอย่างแน่นอน “
เฉิน หลีผิง พยักหน้า น้ำเสียงของเธออ่อนลงเล็กน้อย และเธอพูดเบา ๆ ว่า “ไม่สำคัญว่าเกิดอะไรขึ้นกับลาวซู เธอไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเรา แม้ว่าเธอจะสืบสวน จะหาเราเจอได้ยาก “
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4665 แม่ ฉันคิดว่ามันแปลกจริง
บทที่ 4667 ซุน ฮุ่ยหน่า ที่สั่นเทาด้วยความตกใจ
