ในเวลานี้ เย่เฉิน ค่อนข้างลังเล
เขาไม่สงสัยในความมุ่งมั่นของคนเหล่านี้
เห็นได้ชัดว่าเขาชัดเจนมากว่าเมื่อมีคนที่มีหัวใจต้องการติดตามเบาะแสที่เกิดขึ้นที่นี่ในวันนี้ และพบเบาะแสมี 10,000 วิธีสำหรับอีกฝ่ายที่จะปล่อยให้คนธรรมดาเหล่านี้พูด
ไม่เพียงให้พวกเขาพูด แต่ยังให้พวกเขารู้ทุกอย่างและพูดทุกอย่างด้วย
สำหรับ เย่เฉิน ไม่เพียงแต่การแก้แค้นของพ่อแม่ของเขายังไม่ได้รับการรายงาน แต่แม้แต่องค์กรลึกลับที่จะฆ่าทั้งครอบครัวของปู่และย่าของเขาก็ยังไม่พบเบาะแสที่แท้จริง
ในกรณีนี้ เย่เฉิน ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเขาก่อนกำหนดได้
ดังนั้นเขาจึงพูดกับคนเหล่านี้: “ทุกคน ฉันจะให้คนพาคุณออกไปก่อน แล้วฉันจะทำงานให้เสร็จ และยังมีบางสิ่งที่ฉันต้องสัมภาษณ์กับคุณ หลังจากการอภิปรายฉันจะให้ คุณคืนอิสรภาพของคุณ .”
ในเวลานี้ ความคิดของ เย่เฉิน คือการรอให้ฝุ่นทั้งหมดละลาย ใช้พลังงานจิตวิญญาณเพื่อลบความทรงจำของคนเหล่านี้ในวันนี้ จากนั้นให้ วันโพจุน จัดการคนเพื่อส่งพวกเขากลับไปยังที่ที่พวกเขาจากมา
ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าใครจะมาหาพวกเขาและต้องการตรวจสอบประสบการณ์ทั้งหมดของพวกเขาในเม็กซิโกในช่วงเวลานี้ ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะถามอะไรเกี่ยวกับพวกเขาจากปากของพวกเขา
ในเวลานี้ ในคุกเหล็ก หญิงชราสำลักและอ้อนวอน เย่เฉิน: “คุณเย่… ให้ฉันพาลูกชายออกไปได้ไหม… .”
เย่เฉินคิดว่าลูกชายของเธอเป็นหนึ่งในคนเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าและพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะพาทุกคนออกไป”
หญิงชราร้องไห้ส่ายหัว แล้วยื่นมือซ้ายที่สั่นเทาออกจากช่องว่างระหว่างราวเหล็กชี้ไปที่ชายคนหนึ่งนอนอยู่ในห้องผ่าตัดธรรมดาฝั่งตรงข้าม แล้วร้องว่า “นั่นลูกฉัน พวกนั้นผ่ามันมาบางส่วน” คราวที่แล้วเขาเอาตับของลูกชายไปครึ่งหนึ่ง และวันนี้ก็ผ่าไตของลูกชายฉันหนึ่งชิ้น ฉันเกรงว่าเขาจะตาย…”
การแสดงออกของ เย่เฉิน หยุดนิ่งและเขาสัมผัสได้ทันทีด้วยพลังงานทางจิตวิญญาณของเขา และพบว่าชายที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลกำลังจะตายในเวลานี้
ดังที่หญิงชรากล่าว หลังจากที่ชายคนนั้นถูกทำลายโดยปีศาจเหล่านี้ ร่างกายของเขาก็อ่อนล้าไปหมดแล้ว และเขากลัวว่าเขาจะตายด้วยความโกรธเมื่อใดก็ได้
ดังนั้น เย่เฉินจึงมองไปที่ อาเหลียง นั้นทันทีและพูดอย่างเย็นชาว่า “รีบเปิดประตู!”
อาเหลียง ไม่กล้ารอช้า รีบเปิดประตูเหล็กด้วยกุญแจ
ต่อมา เย่เฉิน พูดกับหญิงชราว่า “ไปดูลูกชายของคุณเถอะ เขากำลังจะตาย”
ทันทีที่หญิงชราได้ยินสิ่งนี้ เธอก็ร้องไห้ออกมา และร่างกายของเธอก็หมุนไป และเธอก็เกือบจะเป็นลม
โชคดีที่เหยื่อหลายคนที่ถูกคุมขังที่นี่ได้ลงมือช่วยเหลือหญิงชราอย่างทันท่วงที
หญิงชรากลับมามีสติอีกครั้ง เพิกเฉยต่อความอ่อนแอของเธอ และรีบอ้อนวอนผู้คนรอบๆ ตัวเธอว่า “ได้โปรดช่วยฉันพบลูกชายของฉันด้วย…”
หลายคนรีบช่วยหญิงชราคนนั้นออกไปอย่างรวดเร็วและตรงไปที่ห้องผ่าตัดฝั่งตรงข้าม
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4795 ฉันจะช่วยคุณออกไปอย่างแน่นอน
บทที่ 4797 ช่วยชีวิตน้องคนสุดท้องของฉันได้จริงหรือ?
