ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 4809

หลังจากคำสั่ง เย่เฉิน ยกแก้วกับทุกคนและดื่มวิญญาณในอึกเดียว

สำหรับเย่เฉิน พลังงานทางจิตวิญญาณในไวน์นี้มีน้อยมาก ดังนั้นโดยพื้นฐานแล้วเขาไม่ได้รู้สึกถึงมัน

อย่างไรก็ตาม สำหรับทหารในวังว่านหลงที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา มันแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!

คนเหล่านี้ไม่เคยคิดว่าไวน์นี้จะมีพลังอันทรงพลังเช่นนี้

เมื่อพวกเขาดื่มไวน์แก้วนี้ลงในท้องของพวกเขาในหนึ่งลมหายใจ พวกเขาสัมผัสได้ถึงกระแสน้ำอุ่นอันแรงกล้าจากท้องของพวกเขาที่พุ่งเข้าหาจุดตันเถียนของพวกเขา!

ทันทีหลังจากนั้น กระแสน้ำอุ่นก็กลายเป็นโมเมนตัมที่พุ่งพล่านราวกับพลังทำลายล้าง และจู่ ๆ ก็พุ่งเข้าหาเส้นเมอริเดียนทั้งแปดของเขาเอง!

สำหรับนักรบ การพัฒนาความแข็งแกร่งของตนเองนั้นสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสององค์ประกอบ

องค์ประกอบแรกคือจำนวนช่องเปิดของเส้นเมอริเดียนวิสามัญทั้งแปด

นอกจากนี้ยังเป็นองค์ประกอบพื้นฐานในการวัดการฝึกฝนของนักศิลปะการต่อสู้

ยิ่งเปิดเส้นเมอริเดียนมากเท่าไหร่ ระดับและความแข็งแกร่งของนักรบก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น

องค์ประกอบที่สอง คือ ความเรียบของเส้นลมปราณแต่ละเส้น

นักรบส่วนใหญ่สามารถเปิดเส้นลมปราณได้เพียงไม่กี่เส้น แต่ไม่สามารถเปิดเส้นลมปราณทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์

เหมือนกับว่าทุกคนมีรูจมูกสองรู ใครก็ตามที่มีรูจมูกเปิดมากที่สุดจะมีช่องรับอากาศมากกว่า

สำหรับพลังงานจิตวิญญาณ ไม่เพียงแต่ช่วยให้พวกเขาเปิดเส้นลมปราณได้มากขึ้นในขั้นตอนเดียว แต่ยังทำให้เส้นลมปราณที่พวกเขาเปิดออกได้อย่างราบรื่นยิ่งขึ้น และปรับปรุงการฝึกฝนโดยตรงจากสองมิติโดยตรง!

ดังนั้น ในเวลานี้ ทหารของวังว่านหลง ต่างตกตะลึงและค้นพบอย่างลึกลับว่าแรงผลักดันที่เพิ่มขึ้นในร่างกายของพวกเขาไม่เพียงส่งผลกระทบต่อเส้นเมอริเดียนที่พวกเขาเปิดออกเท่านั้น แต่ยังเร่งไปยังเส้นเมอริเดียนถัดไปที่พวกเขาไม่สามารถ ที่จะทำลายผ่าน

ผ่านไปครู่หนึ่ง มีคนตะโกนอย่างตื่นเต้น: “ฉันเปิดเส้นเมริเดียนที่สี่แล้ว! ฉันเปิดเส้นเมอริเดียนที่สี่แล้ว!”

หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีคนตะโกนว่า “ฉันด้วย! พระเจ้า! ฉันรอมานานกว่าแปดปีแล้วที่จะผ่านเส้นลมปราณนี้! แต่แปดปีผ่านไปแล้ว และฉันยังไม่สามารถผ่านมันไปได้ ฉันทำไม่ได้’ ไม่คิดว่าจะเปิดได้ในตอนนี้!”

แม้แต่ ซู่รั่วลี่ ก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนในใจ: “ฉันทะลวงไปถึงสี่ดาวแล้ว… ฉันไม่สามารถแม้แต่จะฝันว่าฉันจะเป็นนักรบระดับสี่ดาวเหมือนปู่ของฉัน… ..”

ในฝูงชน บางคนถึงกับร้องไห้ด้วยความตื่นเต้น: “นักรบห้าดาว…ในที่สุดฉันก็กลายเป็นนักรบห้าดาว…ฉันไม่เคยคิดฝันว่าในชีวิตของฉัน…มีโอกาสเป็นนักรบห้าดาว …”

และนักรบระดับห้าดาวโหลหรือมากกว่านั้นต่างก็มีความสุขในเวลานี้ และมีคนโพล่งออกมา: “ฉันได้เปิดเส้นเมริเดียนที่หกแล้ว…”

“มะ…เพิ่งผ่าน…”

ถัดมา มีกษัตริย์สององค์ของวังว่านหลง ได้แก่ เฉินจงเล่ยและหลู่ห่าวเทียน

แม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้ทะลุผ่านเส้นเมอริเดียนที่เจ็ดในทันที แต่ระดับการบ่มเพาะของพวกเขาก็เพิ่มขึ้นจากระดับกลางของนักรบระดับหกดาวไปสู่อาณาจักรแห่งความสมบูรณ์แบบอันยิ่งใหญ่ แท้จริงแล้ว ตราบใดที่เย่เฉินมอบถ้วยให้พวกเขาอีกหนึ่งถ้วย มันก็จะ ก็เพียงพอแล้วสำหรับพวกเขาในการเปลี่ยนจากนักรบระดับหกดาวไปสู่ความก้าวหน้าของนักรบเจ็ดดาว

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่หายากยิ่งกว่านั้นก็คือ พลังงานทางจิตวิญญาณในไวน์ ชิงกง ช่วยให้พวกเขาขยายและเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับเส้นเมอริเดียนทั้งหกที่เปิดออกได้อย่างต่อเนื่อง ทำให้ความแข็งแกร่งโดยรวมของพวกเขามีการปรับปรุงในเชิงคุณภาพ

แม้แต่ปรมาจารย์อย่างวันโพจุนที่ก้าวเข้าสู่แดนมืดแล้ว ไวน์แก้วนี้ทำให้เขารู้สึกราวกับว่าเขาได้แปลงร่างเสร็จสิ้นแล้ว แม้ว่าการเพาะปลูกของเขาจะไม่ดีขึ้นในระยะ แต่เขาก็มีความก้าวหน้าอย่างมาก ในวันธรรมดา แม้ในสิบหรือแปดปี อาจไม่ก้าวหน้าเช่นนั้น!

ในช่วงเวลาหนึ่ง ทหารชั้นยอดมากกว่า 100 นายใน วังว่านหลง ทั้งหมดรู้สึกตื่นเต้นมากจนไม่สามารถระบุได้ และหลายคนถึงกับหลั่งน้ำตา

สำหรับนักรบ ความยากในการข้ามอาณาจักรเปรียบได้กับการข้ามชนชั้นทางสังคม

สำหรับบางคน เป็นเรื่องยากมากที่จะขจัดความยากจนออกไปตลอดชีวิต ในขณะที่สำหรับบางคน พวกเขาอาจจะสามารถบรรลุชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองในระดับปานกลางได้ด้วยความพยายามเพียงครั้งเดียว

หากชนชั้นกลางต้องการที่จะก้าวต่อไปและบรรลุอิสรภาพทางการเงินอย่างสมบูรณ์ มันก็เป็นเรื่องยากที่จะบรรลุในสังคมที่โหดร้ายในปัจจุบัน

อาณาจักรนักรบก็เช่นเดียวกัน

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 4808 ดื่มไวน์ฉลองด้วยกัน
บทที่ 4810 แยกย้ายกันตามแผน